ပိုက်ဆံအိတ်ထဲက စာ​​ေလး​​တစ်​​ေစာင်..

ခိုက်ခိုက်တုန်​​ေအာင် ​​ေအး​​ခဲလှတဲ့​​ မနက်ခင်း​​တစ်ခု...

ကျွန်​​ေတာ်ဟာ လမ်း​​​ေလျှာက်ရာက​​ေန အိမ်ကိုြပန်လာတဲ့​​လမ်း​​မှာ ပိုက်ဆံအိတ်​​ေလး​​တစ်လံုး​​ကို ​​ေကာက်ရခဲ့​​ပါတယ်။ လမ်း​​​ေဘး​​နား​​က ြမက်ပင်​​ေတွြကား​​ ကျ​​ေနတဲ့​​ ပိုက်ဆံအိတ်ဟာ ကျွန်​​ေတာ့်​​လိုဘဲ လမ်း​​​ေလျှာက်တဲ့​​ သူတစ်ဦး​​ဦး​​က ြပုတ်ကျခဲ့​​ဟန် တူပါတယ်။ ပိုက်ဆံအိတ်​​ေလး​​ကို ပိုင်ရှင်ထံ ြပန်​​ေပး​​လိုတဲ့​​အတွက် အိတ်ပိုင်ရှင်ရဲ့​​ အချက်အလက် တစ်ခုတစ်​​ေလ ရလိုရြငား​​ အိတ်ကို ဖွင့်​​ြကည့်​​ချိန်မှာ​​ေတာ့​​ အိတ်ထဲမှာ ၃​​ေဒါ်လာမျှသာ ရှိတဲ့​​ ​​ေငွစအနည်း​​ငယ်နဲ့​​အတူ  တွန့်​​​ေြက​​ေဟာင်း​​နွမ်း​​​ေနတဲ့​​ စာအိတ်​​ေလး​​တစ်လံုး​​ကို ​​ေတွ့​​လိုက်ရပါတယ်။ စာအိတ် ဝါကျင့်​​ကျင့်​​အ​​ေရာင်ကို ြကည့်​​ချင်း​​အား​​ြဖင့်​​ ဒီစာဟာ သက္ကရာဇ်​​ေပါင်း​​များ​​စွာကို ြဖတ်သန်း​​ခဲ့​​ြပီး​​ဟန် တူပါတယ်။

 

စာအိတ်​​ေပါ်မှာ​​ေတာ့​​ ဒီစာကို လက်ခံသူရဲ့​​ လိပ်စာကို မ​​ေတွ့​​ရဘဲ စာ​​ေရး​​လိုက်သူရဲ့​​ လိပ်စာကိုသာ ြမင်​​ေတွ့​​ရပါတယ်။ ကျွန်​​ေတာ်ဟာ စာထဲမှာ ပိုက်ဆံအိတ်ပိုင်ရှင်ရဲ့​​ လိပ်စာ သို့​​မဟုတ် သဲလွန်စ တစ်ခုခု​​ေတွ့​​ရမလား​​ဆိုြပီး​​ စာအိတ်ကိုဖွင့်​​ကာ ​​ေဟာင်း​​နွမ်း​​​ေနတဲ့​​ စာရွက်ကို ထုတ်ယူြပီး​​ ြဖန့်​​ဖတ်မိပါ​​ေတာ့​​တယ်။ စာရွက်ထိပ်စီး​​ ​​ေန့​​စွဲ​​ေနရာမှာ ​​ေတွ့​​လိုက်တဲ့​​ ရက်စွဲတစ်ခုက ကျွန်​​ေတာ့်​​ကို အလွန်အမင်း​​ အံ့​​အား​​သင့်​​​ေစခဲ့​​တယ်.။

“ ဘုရား​​​ေရ..  ဒီစာဟာ  လွန်ခဲ့​​တဲ့​​ နှစ်​​ေပါင်း​​ ၆ဝ​​ေလာက်က ​​ေရး​​ခဲ့​​တဲ့​​ စာပါလား​​ ” အြပာ​​ေရာင်နုနု စာရွက်က​​ေလး​​​ေပါ်မှာ အင်မတန်မှ သပ်ရပ်လှပတဲ့​​ လက်​​ေရး​​​ေလး​​​ေတွ ရှိြပီး​​ စာရွက်​​ေထာင့်​​ ဘယ်ဘက်မှာ​​ေတာ့​​ ပန်း​​ပွင့်​​က​​ေလး​​​ေတွကို ​​ေတွ့​​ရတာ​​ေြကာင့်​​ စာမဖတ်ခင်မှာ ဒီစာဟာ မိန်း​​ခ​​ေလး​​ တစ်ဦး​​ဦး​​က ​​ေရး​​တဲ့​​စာလို့​​ ကျွန်​​ေတာ် ခန့်​​မှန်း​​လိုက်မိပါတယ်။

စာကိုဖတ်ြကည့်​​​ေတာ့​​ စာ​​ေရး​​သူမိန်း​​ခ​​ေလး​​က သူမချစ်သူ မိုက်ကယ်ထံ ​​ေရး​​တဲ့​​စာ ြဖစ်တာကို သိရပါတယ်။  မိန်း​​ခ​​ေလး​​က သူမရဲ့​​ အ​​ေမ​​ေြကာင့်​​ မိုက်ကယ်နဲ့​​ ထပ်မံဆံု​​ေတွ့​​ဖို့​​ မြဖစ်နိုင်​​ေတာ့​​​ေြကာင်း​​နဲ့​​ ဘယ်လိုပင်ြဖစ်​​ေစ သူမက​​ေတာ့​​ မိုက်ကယ်ကို အြမဲတမ်း​​ ချစ်​​ေနမှာြဖစ်​​ေြကာင်း​​ ​​ေရး​​ထား​​တဲ့​​ စာြဖစ်ပါတယ်.။ စာရဲ့​​ ​​ေအာက်ဆံုး​​မှာ​​ေတာ့​​ စာ​​ေရး​​သူအမည် ဟန်နာလို့​​ လက်မှတ်​​ေရး​​ထိုး​​ထား​​ပါတယ်.။ ကျွန်​​ေတာ်ထင်ခဲ့​​သလို မိန်း​​ခ​​ေလး​​တစ်ဦး​​က ​​ေရး​​တဲ့​​စာ ြဖစ်​​ေြကာင်း​​ ထင်ရှား​​​ေနြပီး​​​ေတာ့​​ လက်ခံသူ မိုက်ကယ်ဆိုသူရဲ့​​ လိပ်စာ မပါတာ​​ေြကာင့်​​ လူြကံုနဲ့​​ပါး​​တဲ့​​စာ ြဖစ်ပါလိမ့်​​မယ်။

ဒါနဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ်ဟာ စာအိပ်​​ေပါ်မှာပါတဲ့​​ ဟန်နာဆိုသူ မိန်း​​ခ​​ေလး​​ရဲ့​​ လိပ်စာကို ဆက်သွယ်နိုင်ဖို့​​ အတွက် တယ်လီဖုန်း​​ရံုး​​ကို ဖုန်း​​ဆက်ြပီး​​ ​​ေအာ်ပ​​ေရတာထံကို ​​ေတာင်း​​ဆိုမှုတစ်ခု လုပ်ပါတယ်။

“ကျွန်​​ေတာ်ကို တစ်ခု​​ေလာက် ကူညီပါလား​​ခင်ဗျာ။ ကျွန်​​ေတာ်ဟာ ဒီမနက်က ပိုက်ဆံအိတ်တစ်လံုး​​ကို ​​ေကာက်ရထား​​ပါတယ်။ အဲဒီအိတ်ကို ပိုင်ရှင်ဆီ ြပန်​​ေပး​​ချင်တဲ့​​အတွက် ပိုက်ဆံအိတ်ထဲမှာ​​ေတွ့​​ရတဲ့​​ စာအိပ်​​ေပါ်က လိပ်စာရှင်ကို စံုစမ်း​​​ေနတာပါ။ လိပ်စာထဲက အိမ်ရှင်နဲ့​​ စကား​​​ေြပာချင်ပါတယ်။ တယ်လီဖုန်း​​နံပါတ်ကို ​​ေကျး​​ဇူး​​ြပု၍ ​​ေြပာြပပါလား​​ခင်ဗျာ”

တယ်လီဖုန်း​​ ​​ေအာ်ပ​​ေရတာက သူတို့​​ဌာနရဲ့​​ ြကီး​​ြကပ်​​ေရး​​မှူး​​နဲ့​​ စကား​​​ေြပာြကည့်​​ဖို့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​ကို အြကံ​​ေပး​​ြပီး​​ ဖုန်း​​ကို  ြကီး​​ြကပ်​​ေရး​​မှူး​​ထံ လွှဲ​​ေြပာင်း​​​ေပး​​ပါတယ်။ ြကီး​​ြကပ်​​ေရး​​မှူး​​ဟာ ဖုန်း​​ထဲက​​ေန ကျွန်​​ေတာ်​​ေြပာြပတဲ့​​ အ​​ေြကာင်း​​အရာကို နား​​​ေထာင်ြပီး​​​ေနာက် ဘယ်လိပ်စာဆိုတာကို ​​ေမး​​ပါတယ်။ ကျွန်​​ေတာ်လည်း​​ စာအိတ်​​ေပါ်က လိပ်စာကို ​​ေြပာြပလိုက်တဲ့​​အခါ သူတို့​​က တယ်လီဖုန်း​​ရှိတဲ့​​ လိပ်စာစာရင်း​​​ေတွထဲ လိုက်ရှာြပီး​​​ေနာက်မှာ ကျွန်​​ေတာ့်​​ကို အ​​ေြကာင်း​​ြပန်ပါတယ်။

“ရှင် ​​ေြပာတဲ့​​ လိပ်စာကို ကျွန်မတို့​​စာရင်း​​ထဲမှာလိုက်ရှာ​​ေတာ့​​  တယ်လီဖုန်း​​ရှိတာကို ​​ေတွ့​​ရပါတယ်။  ဒါ​​ေပမဲ့​​ အဲဒီဖုန်း​​နံပါတ်ကို ပိုင်ရှင်​​ေတွရဲ့​​ ခွင့်​​ြပုချက်မရဘဲ ရှင့်​​ကို ​​ေပး​​ဖို့​​​ေတာ့​​ မြဖစ်နိုင်ပါဘူး​​။ အဲ.. ကျွန်မတစ်ခု ကူညီနိုင်တာက အဲဒီဖုန်း​​နံပါတ်ကို ကျွန်မတို့​​ ဆက်သွယ်ြပီး​​ ရှင်​​ေြပာြပတဲ့​​ အ​​ေြကာင်း​​​ေတွကို သူတို့​​ကို ​​ေြပာြပလိုက်လို့​​ သူတို့​​က ရှင်နဲ့​​ စကား​​​ေြပာချင်တယ်ဆိုရင်​​ေတာ့​​ အဲဒီဖုန်း​​နံပါတ်က အိမ်သား​​​ေတွနဲ့​​ ရှင့်​​ကို ဆက်သွယ်​​ေပး​​ပါ့​​မယ်။” လို့​​ ​​ေြပာြပီး​​ ဖုန်း​​ချသွား​​ခဲ့​​ပါတယ်။

မိနစ်အနည်း​​ငယ် အြကာမှာ​​ေတာ့​​ ကျွန်​​ေတာ့​​ဆီ ဖုန်း​​ြပန်ဝင်လာြပီး​​ တစ်ဖက်က အိမ်ရှင်က ကျွန်​​ေတာ်နဲ့​​စကား​​​ေြပာဖို့​​ အဆင်သင့်​​ြဖစ်​​ေနြပီ ြဖစ်​​ေြကာင်း​​ ​​ေြပာြပီး​​တဲ့​​​ေနာက် အြခား​​သူတစ်​​ေယာက်ရဲ့​​အသံ ​​ေပါ်လာပါတယ်။ တစ်ဖက်က စကား​​​ေြပာ​​ေနတဲ့​​အသံဟာ အသက် ၅ဝ​​ေကျာ်အရွယ် မိန်း​​မအသံ ြဖစ်ပါတယ်။  စာထဲက ​​ေအာက်ဆံုး​​မှာ လက်မှတ်ထိုး​​ထား​​တဲ့​​ ဟန်နာဆိုသူနဲ့​​ ​​ေတွ့​​လို​​ေြကာင်း​​ ကျွန်​​ေတာ်က ​​ေြပာတဲ့​​အချိန်မှာ အတန်ြကာ စဉ်း​​စား​​​ေနြပီး​​​ေနာက် ထိုမိန်း​​မထံမှ အသံထွက်လာပါတယ်။

“ အိုး​​..  အန်တီတို့​​က ဒီအိမ်ကို ဟန်နာတို့​​ဆီက ဝယ်လိုက်တာပါ။ ဒါ​​ေပမဲ့​​ ဒီအိမ်ကို ဝယ်လိုက်တာ နှစ်​​ေပါင်း​​ ၃ဝ​​ေတာင် ရှိပါြပီကွယ်။”

“ဒါဆို သူတို့​​ မိသား​​စု အခုဘယ်မှာ​​ေနတယ်ဆိုတာ အန်တီသိပါသလား​​ခင်ဗျာ” လို့​​ ကျွန်​​ေတာ်​​ေမး​​​ေတာ့​​ စဉ်း​​စား​​​ေနဟန်နဲ့​​ အတန်ြကာ တိတ်ဆိတ်သွား​​ခဲ့​​ြပီး​​

“အဲ အန်တီတစ်ခု မှတ်မိြပီ။ ဟန်နာက လွန်ခဲ့​​တဲ့​​ နှစ်​​ေတွတုန်း​​က သူ့​​အ​​ေမကို သက်ြကီး​​ရွယ်အို ​​ေစာင့်​​​ေရှာက်​​ေရး​​​ေဂဟာတစ်ခုမှာ လာ​​ေတွ့​​တာ သိလိုက်ရတယ်။ အဲဒီလိပ်စာမှာ သွား​​စံုစမ်း​​ရင်​​ေတာ့​​ သူတို့​​သတင်း​​ကို မင်း​​ြကား​​ရလိမ့်​​မယ်ထင်တယ်”  လို့​​​ေြပာလာပါတယ်။

ထိုအမျိုး​​သမီး​​က ​​ေစာင့်​​​ေရှာက်​​ေရး​​ ​​ေဂဟာတစ်ခုရဲ့​​ လိပ်စာနဲ့​​ ဖုန်း​​နံပါတ်ရယ်၊​ ဟန်နာဆိုတဲ့​​ အမျိုး​​သမီး​​ရဲ့​​ မိခင်နာမည်ရယ်ကို ကျွန်​​ေတာ့်​​ကို ​​ေြပာြပပါတယ်။ ကျွန်​​ေတာ်လဲ အဲဒီ​​ေစာင့်​​​ေရှာက်​​ေရး​​ ​​ေဂဟာကို ဖုန်း​​ဆက်ရြပန်ပါတယ်။ ​​ေစာင့်​​​ေရှာက်​​ေရး​​​ေဂဟာနဲ့​​ ဖုန်း​​ရ​​ေတာ့​​ ကျွန်​​ေတာ်​​ေမး​​တဲ့​​ အမျိုး​​သမီး​​ဟာ ထို​​ေဂဟာမှာ ရှိခဲ့​​​ေသာ်လည်း​​ လွန်ခဲ့​​တဲ့​​ နှစ်များ​​စွာကဘဲ ကွယ်လွန်သွား​​ခဲ့​​ြပီ ြဖစ်​​ေြကာင်း​​​ေြပာြပပါတယ်။ သို့​​​ေပမဲ့​​ ဖုန်း​​နံပါတ်တစ်ခု​​ေတာ့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​ကို​​ေပး​​လာြပီး​​ အဲဒီဖုန်း​​နံပါတ်မှာ​​ေတာ့​​ ထိုအမျိုး​​သမီး​​ြကီး​​ရဲ့​​ သမီး​​ ရှိ​​ေနနိုင်​​ေသး​​သည် ထင်​​ေြကာင်း​​ ​​ေြပာြပပါတယ်။ ကျွန်​​ေတာ်လည်း​​ ​​ေကျး​​ဇူး​​တင်စကား​​​ေြပာြပီး​​ ဖုန်း​​ကိုချလိုက်ကာ သူတို့​​​ေပး​​လိုက်တဲ့​​ ဖုန်း​​နံပါတ်ကို ထပ်ဆက်ြပန်ပါတယ်။ တစ်ဖက်က ဖုန်း​​ကိုင်တဲ့​​ အမျိုး​​သမီး​​က ဟန်နာဆို​​ေသာ အဖွား​​မှာ ယခုအခါတွင် သက်ြကီး​​ရွယ်အို ​​ေစာင့်​​​ေရှာက်​​ေရး​​ ​​ေဂဟာတစ်ခုတွင် ​​ေနထိုင် လျှက်ရှိ​​ေြကာင်း​​ ​​ေြဖြကား​​ြပန်ပါတယ်။ သူ​​ေပး​​တဲ့​​ လိပ်စာဟာ အ​​ေစာက ကျွန်​​ေတာ်ဖုန်း​​ဆက်တဲ့​​ ​​ေစာင့်​​​ေရှာက်​​ေရး​​​ေဂဟာ မဟုတ်ပါဘူး​​။ ဒီလိပ်စာက ကျွန်​​ေတာ်တို့​​အိမ်နဲ့​​ သိပ်မ​​ေဝး​​တဲ့​​​ေနရာတစ်ခုက သက်ြကီး​​ရွယ်အို ​​ေစာင့်​​​ေရှာက်​​ေရး​​ ​​ေဂ​​ေဟာတစ်ခုရဲ့​​ လိပ်စာပါ။ 
  

ဖုန်း​​ကို ချလိုက်ြပီး​​​ေနာက် “ငါ​​ေတာ်​​ေတာ်မိုက်တဲ့​​သူဘဲ ” လို့​​ မိမိကိုယ်ကို ​​ေြပာလိုက်မိပါ​​ေတာ့​​တယ်။ ပိုက်ဆံအိတ်တစ်လံုး​​ ​​ေကာက်ရြပီး​​ ပိုက်ဆံအိတ်ထဲက ၃​​ေဒါ်လာ​​ေလး​​နဲ့​​ နှစ်​​ေပါင်း​​ ၆ဝြကာ​​ေနြပီြဖစ်တဲ့​​ စာ​​ေလး​​တစ်​​ေစာင်ကို ြပန်​​ေပး​​ဖို့​​အတွက် ဒီ​​ေလာက်​​ေတာင် အလုပ်ရှုပ်ခံြပီး​​ ဖုန်း​​ဆက်​​ေနတဲ့​​ ကိုယ့်​​ကိုယ်ကို နား​​မလည်နိုင်​​ေအာင် ြဖစ်ရပါ​​ေတာ့​​တယ်။ သို့​​​ေသာ်လည်း​​ ကိစ္စတစ်ခုခုဆို ​​ေရဆံုး​​​ေရဖျား​​လိုက်တတ်တဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ်ရဲ့​​ အကျင့်​​အတိုင်း​​ဘဲ ထပ်ရလာတဲ့​​ ​​ေစာင့်​​​ေရှာက်​​ေရး​​​ေဂဟာကို ဖုန်း​​ဆက်ြပန်ပါတယ်။ ဖုန်း​​​ေြဖတဲ့​​သူ ထံက​​ေန “ဟုတ်ကဲ့​​ ဟန်နာဆိုတဲ့​​ အမျိုး​​သမီး​​ဟာ ကျွန်​​ေတာ်တို့​​ရဲ့​​ ​​ေစာင့်​​​ေရှာက်​​ေရး​​ ​​ေဂဟာမှာ ​​ေနပါတယ်” ဆိုတဲ့​​ အ​​ေြဖြကား​​​ေတာ့​​မှ စိတ်သက်ကာရာရြပီး​​ သက်ြပင်း​​ ချလိုက်မိပါ​​ေတာ့​​တယ်။

ဒီသတင်း​​ရချိန်ဟာ ည ၁ဝနာရီ ရှိ​​ေနပါြပီ.. သို့​​​ေပမဲ့​​ စိတ်အား​​ထက်သန်လှတဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ်ရဲ့​​ ​​ေတွ့​​ချင်မှုကို ထိန်း​​ချုပ်ဖို့​​ရာ မတတ်သာဘဲ “ကျွန်​​ေတာ်သူ့​​ကို အခုလာ​​ေတွ့​​လို့​​ ရမလား​​ မသိဘူး​​” လို့​​ ​​ေတာင်း​​ဆိုမိ​​ေတာ့​​ တစ်ဖက်က အဲ.. ဆိုြပီး​​ အသံ​​ေခတ္တ တိတ်သွား​​ပါတယ်. ထို့​​​ေနာက်မှ “အင်း​​ သူတကယ်လို့​​ မအိပ်​​ေသး​​ရင်​​ေတာ့​​ ခင်ဗျား​​ ​​ေတွ့​​ရမှာပါ။ အခု ​​ေတွ့​​ချင်တယ်ဆိုရင် သွား​​​ေတွ့​​ြကည့်​​လိုက်ပါ။ သူ မအိပ်​​ေသး​​ရင်​​ေတာ့​​ ဧည့်​​ခန်း​​မှာ တီဗီြကည့်​​​ေန​​ေလာက်ပါတယ်။  အိပ်ြပီဆိုရင်​​ေတာ့​​ ဒီ​​ေန့​​ ​​ေတွ့​​ဖို့​​ မြဖစ်နိုင်​​ေတာ့​​ပါဘူး​​ ”

တစ်ဖက်က ဖုန်း​​ချသွား​​တာနဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ်က ကား​​​ေသာ့​​ကို ယူြပီး​​ လိပ်စာပါ သက်ြကီး​​ရွယ်အို ​​ေဂဟာကို သွား​​ပါ​​ေတာ့​​တယ်။

​​ေဂဟာကို ​​ေရာက်ချိန်မှာ အ​​ေစာင့်​​နဲ့​​ ညဆိုင်း​​တာဝန်ကျ သူနာြပုတစ်ဦး​​တို့​​က ကျွန်​​ေတာ့်​​ကို ြကိုဆိုနှုတ်ဆက်ပါတယ်။ ြပီး​​​ေတာ့​​ သူနာြပုက ဓာတ်​​ေလှကား​​ဆီ ဦး​​​ေဆာင်​​ေခါ်သွား​​ြပီး​​ အ​​ေဆာက်အဦး​​ြကီး​​ရဲ့​​ တတိယထပ်ကို တက်ခဲ့​​ြကပါတယ်။ တီဗီထား​​ြကည့်​​ရာ ခန်း​​မကျယ်ြကီး​​မှာ​​ေတာ့​​ အဖွား​​အို တစ်ချို့​​ တီဗီြကည့်​​​ေနြကပါတယ်။ သူနာြပုဆရာမက အဖွား​​အိုများ​​ထဲက တစ်ဦး​​ကို ညွှန်ြပကာ ထိုအဖွား​​ရဲ့​​ အမည်မှာ ဟန်နာ ြဖစ်​​ေြကာင်း​​ မိတ်ဆက်​​ေပး​​ပါတယ်။ အဖွား​​ဟာ အင်မတန်မှ ချိုသာတဲ့​​ မျက်နှာထား​​ရှိြပီး​​​ေတာ့​​ ​​ေငွ​​ေရာင်ဆံပင်များ​​က တစ်​​ေခါင်း​​လံုး​​ကို ဖံုး​​လွှမ်း​​​ေနခဲ့​​ပါတယ်။ မျက်ဝန်း​​တစ်ဝိုက်နဲ့​​ မျက်နှာြပင် တစ်ခုလံုး​​​ေပါ်မှာ​​ေတာ့​​ ဇရာရဲ့​​ အ​​ေရး​​အ​​ေြကာင်း​​များ​​စွာက ရှုပ်ရှက်ခတ်​​ေနခဲ့​​​ေသာ်လည်း​​ ကျွန်​​ေတာ်တို့​​ကို ​​ေနွး​​​ေနွး​​​ေထွး​​​ေထွး​​ ြပံုး​​ြပ​​ေနတဲ့​​ သူ့​​အြပံုး​​က ငယ်ရွယ်စဉ်တုန်း​​က အင်မတန်​​ေချာ​​ေမာလှပ ချစ်စရာ​​ေကာင်း​​ခဲ့​​တယ်ဆိုတာ သက်​​ေသြပ​​ေနခဲ့​​ပါတယ်။

ကျွန်​​ေတာ်က ပိုက်ဆံအိတ်တစ်လံုး​​ ​​ေကာက်ရထား​​တာ​​ေြကာင့်​​ ပိုင်ရှင်ြဖစ်သူကို လိုက်ရှာ​​ေန​​ေြကာင်း​​ ၊​ အိတ်ထဲက စာ​​ေလး​​တစ်​​ေစာင်​​ေြကာင့်​​ ဒီ​​ေနရာကို အဆင့်​​ဆင့်​​ စံုစမ်း​​ြပီး​​မှ ​​ေရာက်လာရ​​ေြကာင်း​​ကို ​​ေြပာြပလိုက်ြပီး​​ စာ​​ေလး​​ကို အဖွား​​အိုရဲ့​​လက်ထဲ ထည့်​​​ေပး​​လိုက်ပါတယ်။  စာအိတ်ကို ဖွင့်​​ြကည့်​​လိုက်လို့​​ ​​ေထာင့်​​နား​​မှာ ပန်း​​​ေတွပါတဲ့​​  အြပာ​​ေရာင်နုနု စာရွက်​​ေလး​​ကို ြမင်လိုက်ရင်ဘဲ အဖွား​​အိုရဲ့​​ မျက်နှာ​​ေပါ်မှာ မယံုြကည်နိုင်​​ေသာ အံ့​​ဩြခင်း​​၊​ ြကည်နူး​​ြခင်း​​၊​ ရှက်​​ေသွး​​ြဖာြခင်း​​ စတဲ့​​ ခံစား​​မှုအရိပ်အ​​ေယာင်​​ေတွ ​​ေပါ်လာတာကို ကျွန်​​ေတာ်​​ေတွ့​​လိုက်ရပါတယ်။ အဖွား​​အိုက တုန်ယင်​​ေနတဲ့​​ လက်က​​ေလး​​​ေတွနဲ့​​ စာရွက်ကိုကိုင်ထား​​ြပီး​​ စာရွက်​​ေပါ်က စာလံုး​​​ေတွကို တစ်လံုး​​ချင်း​​ ​​ေသချာအား​​စိုက် ဖတ်​​ေနခဲ့​​ပါတယ်။ ြပီး​​​ေတာ့​​မှ သက်ြပင်း​​ရှည်ြကီး​​တစ်ချက်ကို ချလိုက်ကာ “လူက​​ေလး​​.. ဒီစာဟာ အဖွား​​နဲ့​​ မိုက်ကယ်ြကား​​ထဲက ​​ေနာက်ဆံုး​​ စာတစ်​​ေစာင်ပါဘဲ။ ဟုတ်ပါတယ် အဖွား​​ကိုယ်တိုင် ဒီစာကို ​​ေရး​​ခဲ့​​တာပါ။” အဖွား​​အိုဟာ မြမင်နိုင်တဲ့​​ ခပ်​​ေဝး​​​ေဝး​​ တစ်​​ေနရာကို လွမ်း​​လွမ်း​​​ေဆွး​​​ေဆွး​​ ြကည့်​​လိုက်ြပီး​​ အတန်ြကာ ြငိမ်သက်သွား​​ပါတယ်။

ခဏြကာမှ “အဖွား​​နဲ့​​သူဟာ တစ်​​ေယာက်ကိုတစ်​​ေယာက်  သိပ်ချစ်ခဲ့​​ြကပါတယ်.။ ဒါ​​ေပမဲ့​​ အဲဒီအချိန်တုန်း​​က အဖွား​​အသက်က ၁၆နှစ်ဘဲ ရှိ​​ေသး​​​ေတာ့​​ အဖွား​​အ​​ေမက သိပ်ငယ်​​ေသး​​တယ်ဆိုတဲ့​​ အ​​ေြကာင်း​​ြပချက်နဲ့​​ အဖွား​​ကို မိုက်ကယ်နဲ့​​ သ​​ေဘာမတူခဲ့​​ပါဘူး​​။ ဒါ​​ေြကာင့်​​ အဖွား​​လည်း​​ မိုက်ကယ်ကို ချစ်ရက်နဲ့​​ အဆက်ြဖတ်ခဲ့​​ရပါတယ်။ မိုက်ကယ်ဟာသိပ်​​ေချာြပီး​​ ​​ေယာကျာ်း​​ပီသတဲ့​​သူတစ်ဦး​​ပါ။ စိတ်သ​​ေဘာလည်း​​ သိပ်​​ေကာင်း​​ပါတယ်။ သူကလည်း​​ အဖွား​​ကို နှစ်နှစ်ကာကာ ချစ်ခဲ့​​တာပါ။ သူ့​​နာမည်အြပည့်​​အစံုက မိုက်ကယ် ဂိုလ်း​​စတိုင်း​​ပါ။ တကယ်လို့​​များ​​ သူ့​​ကို လူက​​ေလး​​ ​​ေတွ့​​ခဲ့​​တယ်ဆိုရင် ​​ေြပာြပလိုက်ပါ​​ေနာ်. အဖွား​​က သူ့​​ကို အြမဲတမ်း​​ သတိရ​​ေနခဲ့​​တယ် ဆိုတဲ့​​အ​​ေြကာင်း​​နဲ့​​.. ” အဖွား​​က စကား​​ကို ဆက်​​ေြပာဖို့​​ အနည်း​​ငယ်တွန့်​​ဆုတ်သွား​​ဟန်နဲ့​​ နှုတ်ခမ်း​​ကို ကိုက်လိုက်ြပီး​​ စကား​​​ေြပာရပ်သွား​​ပါတယ်။

ထို့​​​ေနာက်မှာ​​ေတာ့​​ “ အဖွား​​သူ့​​ကို ခုချိန်ထိ ချစ်​​ေန​​ေသး​​တဲ့​​အ​​ေြကာင်း​​၊​ အဖွား​​ဟာ ဘယ်တုန်း​​ကမှ ဘယ်သူနဲ့​​မှ လက်မထပ်ခဲ့​​ပါဘူး​​။ အဖွား​​ဘဝမှာ မိုက်ကယ်ကလွဲလို့​​ ဘယ်သူ့​​ကိုမှ မချစ်ခဲ့​​ဘူး​​ဆိုတာ သူ့​​ကို ​​ေြပာြပလိုက်ပါ လူ​​ေလး​​ရယ်” လို့​​ ဆက်​​ေြပာကာ ပါး​​ြပင်​​ေပါ်မှာ မျက်ရည်များ​​ စီး​​ကျလာပါ​​ေတာ့​​တယ်။ ကျွန်​​ေတာ်လည်း​​ အဖွား​​အိုကို စိတ်မ​​ေကာင်း​​စွာနဲ့​​ ပုခံုး​​​ေလး​​ကို ဖက်လိုက်ြပီး​​ “သူနဲ့​​ ​​ေတွ့​​ခဲ့​​ရင် အဖွား​​​ေြပာတာကို ဆက်ဆက်​​ေြပာ​​ေပး​​ပါ့​​မယ် ” လို့​​ ​​ေြပာလိုက်ြပီး​​​ေနာက် နှုတ်ဆက်ကာ ြပန်လာခဲ့​​ပါ​​ေတာ့​​တယ်။ ကျွန်​​ေတာ့်​​ရင်ထဲမှာ​​ေတာ့​​ လူတစ်​​ေယာက်ကို နှစ်​​ေပါင်း​​ ၆ဝြကာ မ​​ေတွ့​​ခဲ့​​ရသည့်​​တိုင် မ​​ေမ့​​နိုင်​​ေသး​​ဘဲ ချစ်​​ေနဆဲလို့​​ ​​ေြပာလာတဲ့​​ အဖွား​​အိုရဲ့​​ ချစ်ြခင်း​​​ေမတ္တာကို ​​ေလး​​စား​​အံ့​​ဩမိတာ အမှန်ပါ။

ပထမထပ်ကို ဆင်း​​ဖို့​​အတွက်  ဓာတ်​​ေလှကား​​ကို ​​ေစာင့်​​​ေနတုန်း​​မှာ အ​​ေစာက အ​​ေစာင့်​​နဲ့​​ ထပ်​​ေတွ့​​ပါတယ်။  “ဘယ်လိုလဲဗျ.. အဖွား​​အိုဆီက ခင်ဗျား​​သိချင်တာ​​ေတွ သိလိုက်ရဲ့​​လား​​ ” လို့​​​ေမး​​လာပါတယ်။ ကျွန်​​ေတာ်လည်း​​ “ ဟုတ်ကဲ့​​.. သူ့​​ဆီက​​ေတာ့​​ ​​ေနာက်ထပ် သဲလွန်စတစ်ခု ကျွန်​​ေတာ်ရခဲ့​​ပါတယ်။ နာမည်တစ်ခုရဲ့​​ အ​​ေနာက်က စာလံုး​​​ေပါ့​​ဗျာ။ ဒါ​​ေပမဲ့​​ ဒီ​​ေန့​​အဖို့​​​ေတာ့​​ ရှာ​​ေဖွတဲ့​​အလုပ် ရပ်​​ေတာ့​​မှြဖစ်မယ် ။ ကျွန်​​ေတာ် မနက်က​​ေန ဒီ​​ေန့​​တစ်​​ေန့​​လံုး​​ ဒီပိုက်ဆံအိတ်ရဲ့​​ပိုင်ရှင်ကို ရှာ​​ေနတာ ခုချိန်ထိပါဘဲ။” ပိုက်ဆံအိတ်ကို အ​​ေစာင့်​​ြမင်သာ​​ေအာင် ​​ေထာင်ြပလိုက်ြပီး​​ ​​ေြပာလိုက်မိပါတယ်။ ကျွန်​​ေတာ်​​ေကာက်ရတဲ့​​ ပိုက်ဆံအိတ်ဟာ အညို​​ေရာင် ခပ်နွမ်း​​နွမ်း​​ ပိုက်ဆံအိတ်​​ေလး​​ဟာ သူလိုငါလို သာမန်အိတ်က​​ေလး​​ပါဘဲ ။ ဘာမှ ထူး​​ထူး​​ြခား​​ြခား​​ မဟုတ်​​ေပမဲ့​​ အညို​​ေရာင်သား​​​ေရအိတ်ရဲ့​​ ​​ေထာင့်​​မှာ အနီ​​ေရာင် အမှတ်အသား​​​ေလး​​ တစ်ခု ရှိ​​ေနခဲ့​​ပါတယ်။

အ​​ေစာင့်​​ြဖစ်သူက ကျွန်​​ေတာ်​​ေထာင်ြပလိုက်တဲ့​​ ပိုက်ဆံအိတ်ကို ​​ေသ​​ေသချာချာ စိုက်ြကည့်​​​ေနခဲ့​​ပါတယ်။ “​​ေဟး​​.. ခဏ.. ခဏ​​ေနပါဦး​​ဗျ.. ကျွန်​​ေတာ်မှတ်မိြပီ.. ဒီပိုက်ဆံအိတ်ဟာ အဖိုး​​အို ဂိုလ်း​​စတိုင်း​​ရဲ့​​ အိတ်ပဲ.. ဒီအိတ်ကို ကျွန်​​ေတာ်ဘယ်​​ေနရာမှာ​​ေတွ့​​​ေတွ့​​ မှတ်မိနိုင်ပါတယ်။ ဘာလို့​​လဲဆို​​ေတာ့​​ ဒီအိတ်ရဲ့​​ ​​ေထာင့်​​မှာပါတဲ့​​ အနီ​​ေရာင် အမှတ်အသား​​​ေြကာင့်​​ပါဘဲ။ သူဟာ ဒီအိတ်ကို ခဏခဏကျ​​ေပျာက်တတ်တယ်. ကျွန်​​ေတာ်​​ေတာင် သူ့​​အိတ်ကို ဒီအ​​ေဆာက်အဦး​​ထဲမှာ ​​ေကာက်ရလို့​​ ြပန်​​ေပး​​ရတာ ၃ြကိမ်​​ေလာက် ရှိဖူး​​တယ် ”

“ဗျာ.. ဘယ်သူ အဖိုး​​ဂိုလ်း​​စတိုင်း​​ဟုတ်လား​​ ” ​​ေမး​​လိုက်တဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​အသံထဲမှာ အံ့​​ဩမှု​​ေတွ ပါဝင်​​ေနခဲ့​​သလို ကျွန်​​ေတာ့​​ရဲ့​​ လက်​​ေတွ​​ေတာင် တုန်ယင်လို့​​လာပါတယ်။

“ဟုတ်တယ် အဖိုး​​ဂိုလ်း​​စတိုင်း​​ဆိုတာ ဒီသက်ြကီး​​ရွယ်အို ​​ေစာင့်​​​ေရှာက်​​ေရး​​​ေဂဟာရဲ့​​ ရှစ်ထပ်မှာ ​​ေနထိုင်တဲ့​​ အ​​ေစာင့်​​အ​​ေရှာက်ခံ အဖိုး​​အိုတစ်ဦး​​ဘဲ​​ေလ။ ဒီအိတ်ဟာ မနက်ခင်း​​ သူလမ်း​​​ေလျှာက်ထွက်တဲ့​​အခါ ကျခဲ့​​တာြဖစ်မယ်။ ဒီဝင်း​​ထဲမှာ​​ေတာ့​​ တစ်​​ေနရာရာမှာ ကျခဲ့​​ရင် ကျွန်​​ေတာ်တို့​​ ြပန်​​ေတွ့​​မှာဘဲ​​ေလ ”

ကျွန်​​ေတာ် အ​​ေစာင့်​​ြဖစ်သူကို ​​ေကျး​​ဇူး​​တင်စကား​​​ေြပာြပီး​​ ​​ေဂဟာရံုး​​ခန်း​​ကို အ​​ေြပး​​အလွှား​​သွား​​​ေရာက်ကာ အ​​ေစာင့်​​​ေြပာလိုက်တဲ့​​ စကား​​​ေတွကို ​​ေြပာြပလိုက်ြပီး​​​ေနာက် သူနာြပုတစ်ချို့​​နဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ်တို့​​ဟာ ဓာတ်​​ေလှကား​​က​​ေန ရှစ်ထပ်ကို တက်လာခဲ့​​ြကပါတယ်။ အဖိုး​​ ဂိုလ်း​​စတိုင်း​​တစ်​​ေယာက် အိပ်ရာမဝင်ပါ​​ေစနဲ့​​ဦး​​လို့​​ ဓာတ်​​ေလှကား​​စီး​​​ေနတဲ့​​ တစ်​​ေလျှာက်လံုး​​ ကျွန်​​ေတာ် ဆု​​ေတာင်း​​​ေနမိပါတယ်။

ရှစ်ထပ်​​ေရာက်ချိန်မှာ​​ေတာ့​​

အဲဒီအထပ်မှာ တာဝန်ကျတဲ့​​ သူနာြပုကို အကျိုး​​အ​​ေြကာင်း​​​ေြပာြပပါတယ်။ သူမက အဖိုး​​အိုဂိုလ်း​​စတိုင်း​​ဟာ အိပ်မယ်မထင်​​ေသး​​​ေြကာင်း​​၊​ စာြကည့်​​ခန်း​​မှာ စာအုပ်ဖတ်​​ေနဦး​​မယ် ထင်​​ေြကာင်း​​၊​ သူက စာဖတ်ရတာကို အင်မတန် နှစ်သက်သူြဖစ်​​ေြကာင်း​​၊​ ညစဉ်ညတိုင်း​​ စာြကည့်​​တတ်သည့်​​သူ ြဖစ်​​ေြကာင်း​​ စသြဖင့်​​ အဖိုး​​အ​​ေြကာင်း​​​ေြပာကာ စာြကည့်​​ခန်း​​ဆီ ကျွန်​​ေတာ်တို့​​ကို ​​ေခါ်သွား​​ပါတယ်။

မီး​​လင်း​​​ေနတဲ့​​ စာြကည့်​​ခန်း​​မှာထဲမှာ​​ေတာ့​​ စာဖတ်​​ေနတဲ့​​ တစ်ဦး​​တည်း​​​ေသာ အဖိုး​​အိုကို ​​ေတွ့​​ရပါတယ်။ သူနာြပုက အဖိုး​​အိုထံ ​​ေလျှာက်သွား​​ြပီး​​ ပိုက်ဆံအိတ် ​​ေပျာက်မ​​ေပျာက် ​​ေမး​​လိုက်ပါတယ်။ အဖိုး​​အိုက ကျွန်​​ေတာ်တို့​​ လူစုကို အံ့​​ဩစွာ လှမ်း​​ြကည့်​​လိုက်ြပီး​​ “ဟုတ်ပါတယ် ဒီမနက် ပိုက်ဆံအိတ်ကျ​​ေပျာက်ခဲ့​​တယ်” လို့​​ ြပန်​​ေြပာပါတယ်။ ကျွန်​​ေတာ်က အ​​ေရှ့​​ကို​​ေလျှာက်လိုက်ြပီး​​ အဖိုး​​အိုအနီး​​ ရပ်လိုက်ကာ “ဒီဟာက အဖိုး​​ရဲ့​​ ပိုက်ဆံအိတ်မဟုတ်လား​​ ” လို့​​​ေြပာြပီး​​ ပိုက်ဆံအိတ်ကို ​​ေပး​​လိုက်​​ေတာ့​​ အဖိုး​​အိုရဲ့​​ မျက်နှာဟာ ရွှင်ပျသွား​​ခဲ့​​ြပီး​​ စိတ်သက်သာရာရသွား​​ဟန် အထင်း​​သား​​ ​​ေပါ်​​ေနခဲ့​​ပါတယ်။  “ဟုတ်ပါတယ် ဒီအိတ်ဟာ အဖိုး​​ရဲ့​​အိတ်ပါ။ ဒီမနက် လမ်း​​​ေလျှာက်ထွက်တုန်း​​ ကျကျန်ရစ်ခဲ့​​တာ ြဖစ်ပါလိမ့်​​မယ်။ ဒီထိ​​ေအာင် ြပန်လာ​​ေပး​​တဲ့​​အတွက် ​​ေကျး​​ဇူး​​တင်ပါတယ်။ လူ​​ေလး​​ကို အဖိုး​​ မုန့်​​ဖိုး​​​ေပး​​ပါမယ်ကွယ်” လို့​​ ြပံုး​​ရွှင်တဲ့​​ မျက်နှာနဲ့​​ ​​ေြပာကာ ပိုက်ဆံအိတ်ကို ဖွင့်​​လိုက်ပါတယ်။

“​​ေကျး​​ဇူး​​တင်ပါတယ်အဖိုး​​..  ကျွန်​​ေတာ့်​​အတွက် မုန့်​​ဖိုး​​ မလိုပါဘူး​​ .. ဒါ​​ေပမဲ့​​ အဖိုး​​ကို ကျွန်​​ေတာ် ​​ေြပာစရာတစ်ခုရှိပါတယ်။ ကျွန်​​ေတာ် ဒီပိုက်ဆံအိတ်ကို ​​ေကာက်ရ​​ေတာ့​​ ပိုင်ရှင်ကို ြပန်​​ေပး​​ချင်တဲ့​​အတွက်  ပိုင်ရှင်နဲ့​​ ပတ်သက်တဲ့​​ လိပ်စာ ​​ေတွ့​​လို​​ေတွြငား​​နဲ့​​ ပိုက်ဆံအိတ်ထဲက စာကို ဖတ်လိုက်မိပါတယ် ” ကျွန်​​ေတာ့​​စကား​​ကို ြကား​​တာနဲ့​​ အဖိုး​​ရဲ့​​ မျက်နှာ​​ေပါ်က အြပံုး​​ဟာ ချက်ြခင်း​​​ေပျာက်ကွယ်သွား​​ခဲ့​​ြပီး​​ ​​ေဒါသသံနဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ့​​ကို ​​ေြပာပါ​​ေတာ့​​တယ်။

 “မင်း​​.. ဒီအိတ်ထဲက စာကိုဖတ်ခဲ့​​တယ် ဟုတ်လား​​”

“ကျွန်​​ေတာ် စာကို ဖတ်ခဲ့​​ရံုတင်မက ဒီစာကို ​​ေရး​​ခဲ့​​တဲ့​​ ဟန်နာဆိုတဲ့​​အမျိုး​​သမီး​​ ဘယ်သူဆိုတာရယ် အခု ဘယ်မှာရှိ​​ေနတယ် ဆိုတာရယ်ကိုပါ စံုစမ်း​​သိရှိခဲ့​​ပါြပီ”

ကျွန်​​ေတာ့်​​နှုတ်ဖျား​​က ထွက်သွား​​တဲ့​​ နာမည်ကို ြကား​​လိုက်တာနဲ့​​ အဖိုး​​အိုရဲ့​​ မျက်နှာဟာ ြဖူ​​ေဖျာ့​​သွား​​ခဲ့​​ပါတယ်။ “ ဟန်နာ?? ဟန်နာ အခုဘယ်မှာဘဲ .. မင်း​​ သူ့​​ကို ဘယ်မှာ​​ေတွ့​​ခဲ့​​တာလဲ.. သူ​​ေနမှ​​ေကာင်း​​ရဲ့​​လား​​.. သူ. သူ အရင်ကလိုဘဲလား​​. ​​ေကျး​​ဇူး​​ြပုြပီး​​ ​​ေြပာပါဦး​​။ အဖိုး​​ကို အြမန်​​ေြပာြပပါဦး​​” အဖိုး​​အိုဟာ ကျွန်​​ေတာ့်​​လက်​​ေမာင်း​​ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ြပီး​​ ပါး​​စပ်က တတွတ်တွတ် ​​ေတာင်း​​ပန်ရင်း​​ ​​ေမး​​ပါ​​ေတာ့​​တယ်။

“သူ ​​ေန​​ေကာင်း​​ပါတယ် အဖိုး​​.. အရင်ကလိုပါဘဲ.” ကျွန်​​ေတာ်က အဖိုး​​ရဲ့​​ လက်​​ေမာင်း​​ကို ြပန်လည် ဆုပ်ကိုင်လိုက်ြပီး​​ နူး​​ညံ့​​ညင်သာစွာ ​​ေြပာလိုက်ပါတယ်။ အဖိုး​​အိုက ြပံုး​​လိုက်ြပန်ရင်း​​ စိတ်အား​​ ထက်သန်စွာနဲ့​​  “ သူဘယ်မှာလဲဆိုတာ အဖိုး​​ကို ​​ေြပာြပနိုင်မလား​​ လူက​​ေလး​​” ကျွန်​​ေတာ့်​​လက်ကို တင်း​​တင်း​​ြကပ်ြကပ် ဆုပ်ကိုင်ြပီး​​ ထပ်​​ေြပာပါတယ်။ “ အဖိုး​​ မနက်ဖန်ကျရင် သူ့​​ဆီဖုန်း​​​ေခါ်ချင်လို့​​ပါ။ လူ​​ေလး​​တစ်ခုခု သိထား​​တယ် မဟုတ်လား​​ဟင်.. ဟန်နာဆိုတာ ဒီစာကို​​ေရး​​တဲ့​​ အဖိုး​​သိပ်ချစ်ခဲ့​​တဲ့​​ ​​ေကာင်မ​​ေလး​​ပါ။ သူ အဖိုး​​ကို လမ်း​​ခွဲြပီး​​​ေနာက်ပိုင်း​​ အဖိုး​​တစ်​​ေယာက်တည်း​​ ဘဝမှာ အထီး​​ကျန်​​ေနခဲ့​​ရတယ်။ ဘဝတစ်​​ေလျှာက်လံုး​​ သူ့​​ကိုဘဲ ချစ်​​ေနခဲ့​​တယ်။ ဘယ်သူ့​​ကိုမှလည်း​​ အဖိုး​​လက်မထပ်ခဲ့​​ဘူး​​”

“အဖိုး​​.. အဖိုး​​ ကျွန်​​ေတာ်နဲ့​​ ခဏ​​ေလာက်လိုက်ခဲ့​​ပါ။ ” ကျွန်​​ေတာ် အဖိုး​​အိုကို ဆွဲ​​ေခါ်လာြပီး​​ ဓာတ်​​ေလှကား​​နဲ့​​ တတိယထပ်ကို ဆင်း​​လာခဲ့​​ြကပါတယ်။ သူနာြပု​​ေတွကလည်း​​ ကျွန်​​ေတာ်တို့​​​ေနာက်ကို လိုက်လာြကပါတယ်။ ဓာတ်​​ေလှကား​​က​​ေနဆင်း​​ကာ ​​ေဟာလ်ခန်း​​မြကီး​​ကို ြဖတ်သန်း​​လာတဲ့​​ လမ်း​​တစ်​​ေလျှာက်မှာ မီး​​​ေရာင် ခပ်မှိန်မှိန်ကိုသာ ​​ေတွ့​​ရြပီး​​ တတိယထပ်ရဲ့​​ တီဗီခန်း​​မှာ​​ေတာ့​​ ကံ​​ေကာင်း​​​ေထာက်မစွာနဲ့​​ အဖွား​​ဟန်နာကို တီဗီြကည့်​​​ေန​​ေသး​​တာ ​​ေတွ့​​လိုက်ရပါတယ်။ သူနာြပုတစ်​​ေယာက်က အဖွား​​ဆီ ​​ေလျှာက်သွား​​လိုက်ပါတယ်။

“ အဖွား​​ ဟန်နာ.. ” သူမက အဖိုး​​ မိုက်ကယ်ထံ လက်ညိုး​​ညွှန်လိုက်ြပီး​​ “ သူ့​​ကို အဖွား​​ သိပါသလား​​” လို့​​ ​​ေမး​​လိုက်​​ေတာ့​​ အဖွား​​က မျက်မှန်​​ေလး​​ကို ြပုြပင်လိုက်ြပီး​​ အဖိုး​​ကို ​​ေသ​​ေသချာချာ စိုက်ြကည့်​​​ေနပါ​​ေတာ့​​တယ်။ သို့​​​ေသာ် အဖွား​​ထံမှ ဘာစကား​​သံမှ ထွက်မလာခဲ့​​ပါ။

အဖိုး​​အိုက အနား​​သို့​​တိုး​​ကပ်သွား​​ခဲ့​​ြပီး​​ “ ဟန်နာ.. ကိုယ်.. မိုက်ကယ်​​ေလ.. မှတ်မိ​​ေသး​​ရဲ့​​လား​​ ” အလွန်တိုး​​​ေဖျာ့​​တဲ့​​ အသံ​​ေလး​​နဲ့​​ ​​ေမး​​လိုက်​​ေတာ့​​ အဖွား​​ြကည့်​​ရတာ အလွန်အံ့​​ဩတုန်လှုပ်သွား​​ပံု ရပါတယ်။

“ဘုရား​​​ေရ.. မိုက်ကယ်.. ရှင်က မိုက်ကယ်လား​​.. အိုး​​ ကျွန်မြဖင့်​​ မယံုနိုင်​​ေလာက်​​ေအာင်ပါဘဲ ”

အဖိုး​​အိုက အဖွား​​အိုထံ ​​ေြဖး​​ညင်း​​စွာ ​​ေလျှာက်လှမ်း​​သွား​​ခဲ့​​ပါတယ်။မျက်နှာချင်း​​ဆိုင် ဆံု​​ေတွ့​​ချိန်မှာ​​ေတာ့​​ သူတို့​​နှစ်​​ေယာက် တစ်​​ေယာက်လက်ကို တစ်​​ေယာက်က တင်း​​ြကပ်စွာ ဆုပ်ကိုင်လိုက်ြကပါ​​ေတာ့​​တယ်။ သူတို့​​နှစ်ဦး​​ရဲ့​​ မျက်ဝန်း​​မှာ​​ေတာ့​​ မျက်ရည်​​ေတွ ရစ်ဝဲလို့​​​ေနခဲ့​​ပါတယ်။ နှစ်​​ေပါင်း​​ ၆ဝြကာ​​ေအာင် ​​ေဝး​​ကွာခဲ့​​တဲ့​​ ချစ်သူနှစ်ဦး​​ဟာ ​​ေနာက်ဆံုး​​မှာ​​ေတာ့​​ ြပန်လည်ဆံုဆည်း​​ြကပါြပီ။ ​​ေစာင့်​​​ေရှာက်​​ေရး​​ ​​ေဂဟာတစ်ခုတည်း​​မှာ ရှိ​​ေနရက်နဲ့​​ တစ်ဦး​​နဲ့​​တစ်ဦး​​ မ​​ေတွ့​​ြဖစ်၊​ မဆံုြဖစ်ြကတဲ့​​ ချစ်သူနှစ်ဦး​​ဟာ မ​​ေမျှာ်လင့်​​ဘဲ ကျွန်​​ေတာ် ​​ေကာက်ရလိုက်တဲ့​​ ပိုက်ဆံအိတ်ထဲက စာ​​ေလး​​တစ်​​ေစာင်​​ေြကာင့်​​ နှစ်များ​​စွာ ​​ေဝး​​ကွာ​​ေနရာက​​ေန ြပန်ဆံုခွင့်​​ရလိုက်တာ ြဖစ်ပါတယ်။

ကျွန်​​ေတာ်နဲ့​​ သူနာြပုတို့​​ဟာ သူတို့​​နှစ်ဦး​​ကိုထား​​ခဲ့​​ြပီး​​ တိတ်ဆိတ်စွာ လှည့်​​ထွက်လာခဲ့​​ြကပါတယ်။ ချစ်သူနှစ်ဦး​​ ြပန်လည်ဆံုဆည်း​​တဲ့​​ ြမင်ကွင်း​​ဟာ ကျွန်​​ေတာ်တို့​​ရဲ့​​ နှလံုး​​သား​​ကို လှိုက်လှဲစွာ ခံစား​​​ေစခဲ့​​ြပီး​​ အဖိုး​​ အဖွား​​တို့​​နည်း​​တူ အား​​လံုး​​ရဲ့​​ မျက်ဝန်း​​မှာ​​ေတာ့​​ မျက်ရည်​​ေတွ ရစ်ဝဲ​​ေနခဲ့​​ပါတယ်။  ကျွန်​​ေတာ်တို့​​ မျက်ဝန်း​​က မျက်ရည်​​ေတွဟာ အသက် ၇၆နှစ်အရွယ်ရှိြပီြဖစ်တဲ့​​ အဖွား​​ ဟန်နာနဲ့​​ အသက် ၇၉နှစ်အရွယ် အဖိုး​​ မိုက်ကယ်တို့​​ ချစ်သူနှစ်ဦး​​ရဲ့​​ ဆံုဆည်း​​မှုကို ြကည်နူး​​ပီတိြဖစ်မိတဲ့​​ မျက်ရည်​​ေတွ ြဖစ်ပါလိမ့်​​မယ်။ 

A letter in the wallet (Author Unknown) ကို ဘာသာြပန်ပါသည်။