အ​​ေရး​​တြကီး​​ လုပ်ရမဲ့​​အလုပ်

ဆီယာတယ်က​​ေန ဒါး​​လက်စ်ကို ​​ေနာက်ဆံုး​​ထွက်မဲ့​​ ​​ေလယာဉ်​​ေပါ်မှာ ကျွန်မ ​​ေရာက်ရှိလို့​​​ေနပါတယ်.. ခံုတစ်ခံုမှာ ​​ေနရာယူြပီး​​တဲ့​​​ေနာက် ​​ေလယာဉ် ပျံသန်း​​ချိန်အတွင်း​​ လုပ်ရမဲ့​​ အလုပ်​​ေတွအတွက် ကျွန်မရဲ့​​ လက်ပ်​​ေတာ့​​​ေလး​​ကို  ​​ေပါင်​​ေပါ်တင်ကာ ဖွင့်​​ဖို့​​ လုပ်​​ေနမိပါတယ်။ အဲဒီချိန်မှာ ​​ေလယာဉ်​​ေပါ်ကို က​​ေလး​​သံုး​​​ေယာက်နဲ့​​ အမျိုး​​သမီး​​ တစ်​​ေယာက်တို့​​ဟာ ဆူညံလှုပ်ခတ်စွာ တက်​​ေရာက်လာပါတယ်.. သူတို့​​ကို ြကည့်​​ြပီး​​  ကျွန်မထိုင်​​ေနတဲ့​​ ခံုအနီး​​တစ်ဝိုက်မှာ လာမထိုင်ြဖစ်ပါ​​ေစနဲ့​​လို့​​ ဆု​​ေတာင်း​​လိုက်မိတယ်.. ဒါ​​ေပမဲ့​​ ဆု​​ေတာင်း​​က မြပည့်​​ပါဘူး​​။ အမျိုး​​သမီး​​နဲ့​​ ​​ေလး​​နှစ်အရွယ် က​​ေလး​​ငယ်​​ေလး​​တို့​​ဟာ ကျွန်မ​​ေနာက်က ခံုမှာ ထိုင်လိုက်ြပီး​​ သူမရဲ့​​ ၁၃နှစ်အရွယ် က​​ေလး​​မ​​ေလး​​နဲ့​​ ၁၁နှစ်အရွယ် ချာတိတ်​​ေလး​​တို့​​က​​ေတာ့​​ ကျွန်မ​​ေဘး​​ခံုမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ြကပါတယ်.. ထိုင်ြပီး​​တာနဲ့​​ တြပိုင်နက် သူတို့​​နှစ်​​ေယာက်ဟာ စကား​​​ေတွ အြပန်အလှန်​​ေြပာရင်း​​ အြငင်း​​ပွား​​​ေနြပီး​​ ​​ေယာကျာ်း​​​ေလး​​ဟာ အြငိမ်မ​​ေနဘဲ ခံု​​ေပါ်မှာ တွယ်တက်လိုက်၊​ ခုန်ဆင်း​​လိုက် လုပ်​​ေနပါ​​ေတာ့​​တယ်။ တခါတခါ ထိုင်ခံုကို ​​ေဆာင့်​​ကန်တာမျိုး​​​ေတာင် လုပ်​​ေနပါ​​ေသး​​တယ်..

ြပီး​​​ေတာ့​​လည်း​​ ​​ေလယာဉ်ထွက်ြပီး​​ မြကာခင်မှာဘဲ ​​ေကာင်​​ေလး​​ဟာ သူရဲ့​​ အစ်မြဖစ်သူကို “မမ.. ​​ေလယာဉ်က အခု ဘယ်​​ေရာက်​​ေနြပီလဲ” ဆိုတဲ့​​ ​​ေမး​​ခွန်း​​ကို မိနစ်အနည်း​​ငယ် ြကာတိုင်း​​မှာ ​​ေမး​​ခွန်း​​ထုတ်ပါ​​ေတာ့​​တယ်.. သူ​​ေမး​​တိုင်း​​လည်း​​ သူ့​​အစ်မ ြဖစ်သူ ​​ေကာင်မ​​ေလး​​က “ ပါး​​စပ်ပိတ်ြပီး​​ တိတ်တိတ်​​ေနစမ်း​​… ငါလဲ ဘယ်သိမှာလဲ” လို့​​ စိတ်မရှည်သံ၊​ မာ​​ေြကာသံြဖင့်​​ ြပန်​​ေြပာြပီး​​ မှုန်ကုပ်ကုပ်နဲ့​​ ထိုင်​​ေနပါတယ်.. ဒါ​​ေပမဲ့​​ ချာတိတ်​​ေလး​​ဟာ အြငိမ်လည်း​​ မ​​ေနသလို၊​ အ​​ေလျှာ့​​မ​​ေပး​​ဘဲ မိနစ် အနည်း​​ငယ်ြကာတိုင်း​​ အဲဒီ​​ေမး​​ခွန်း​​ကိုပဲ ထပ်တလဲလဲ ​​ေမး​​​ေနပါတယ်။ သူတို့​​ ၂​​ေယာက်က ဆူရတဲ့​​အထဲမှာ အ​​ေနာက်က က​​ေလး​​လည်း​​ ငိုယို​​ေနပါ​​ေတာ့​​တယ်. အမျိုး​​သမီး​​က​​ေတာ့​​ အင်မတန်မှ ညိုး​​နွမ်း​​ စိတ်အား​​ငယ်​​ေနတဲ့​​ ပံုစံနဲ့​​ က​​ေလး​​ငယ်ကို ​​ေချာ့​​​ေမာ့​​​ေန​​ေပမဲ့​​ အား​​ရှိပံု မရပါဘူး​​။ သူတို့​​ကို ြကည့်​​ြပီး​​ ကျွန်မမှာ စိတ်​​ေတွရှုပ်၊​ ​​ေခါင်း​​​ေတွလည်း​​ မူး​​​ေနာက်လာသလို ခံစား​​ရပါ​​ေတာ့​​တယ်။

“က​​ေလး​​​ေတွဟာ ဘာမှ နား​​လည်မှုကို မရှိြကဘူး​​။ တကယ့်​​ လူဆိုး​​​ေလး​​​ေတွပဲ..” စိတ်​​ေပါက်​​ေပါက်နဲ့​​ ကျွန်မ ​​ေတွး​​မိပါတယ်။ ​​ေလယာဉ်​​ေပါ်မှာ လုပ်မယ်လို့​​ စိတ်ကူး​​ထား​​တဲ့​​ အလုပ်ကိစ္စ​​ေတွလည်း​​  ြကက်​​ေပျာက်၊​ ငှက်​​ေပျာက် အကုန် ​​ေပျာက်ကုန်ပါ​​ေတာ့​​တယ်။ စိတ်တိုတိုနဲ့​​ ​​ေတွး​​​ေနမိတုန်း​​မှာ ​​ေဘး​​နား​​က ချာတိတ်​​ေလး​​ဆီက သူ့​​အစ်မကို ​​ေမး​​တဲ့​​  “မမ… ငါတို့​​​ေတွ အခု ဘယ်​​ေနရာ ​​ေရာက်​​ေနြပီလဲ ” ဆိုတဲ့​​ ​​ေမး​​ခွန်း​​က ထွက်လာြပန်ပါတယ်..
ကျွန်မလည်း​​ လုပ်မယ်လို့​​ ရည်ရွယ်ထား​​တဲ့​​ အလုပ်​​ေတွကို ​​ေမ့​​ပစ်လိုက်ကာ ဖွင့်​​ဖို့​​ြကံရွယ်ထား​​တဲ့​​ လက်ပ်​​ေတာ့​​ကို ပိတ်လိုက်ြပီး​​ ​​ေလယာဉ်ထိုင်ခံု ​​ေနာက်​​ေကျာတိုင်း​​မှာ ထည့်​​ထား​​​ေပး​​တတ်တဲ့​​ ​​ေလ​​ေြကာင်း​​လိုင်း​​ထုတ် မဂ္ဂဇင်း​​ကို ဆွဲထုတ် လိုက်ပါတယ်.. ြပီး​​​ေတာ့​​ ဆီယာတယ်က​​ေန ဒါး​​လက်စ်ကို ပျံသန်း​​တဲ့​​ ခရီး​​စဉ် ​​ေြမပံုပါတဲ့​​ စာမျက်နှာကို လှန်လိုက်ကာ  ပျံသန်း​​ချိန်နဲ့​​တွက်ြပီး​​ ​​ေြမပံုကို လက်နဲ့​​​ေထာက်လို့​​ ဘယ်​​ေရာက်ြပီလဲ ဆိုတဲ့​​ ​​ေမး​​ခွန်း​​ကို ​​ေမး​​​ေမး​​​ေနတဲ့​​ ချာတိတ်​​ေလး​​ကို​​ေသ​​ေသချာချာ ရှင်း​​ြပမိပါ​​ေတာ့​​တယ်။

ချာတိတ်ရဲ့​​ အစ်မြဖစ်သူ အြကီး​​မ​​ေလး​​ကပါ ကျွန်မ ရှင်း​​ြပ​​ေနတာကို စိတ်ဝင်တစား​​ လည်ပင်း​​​ေလး​​လိမ်ြပီး​​ နား​​​ေထာင်​​ေနပါတယ်…  က​​ေလး​​​ေတွြကည့်​​ရတာ ကျွန်မကို ခင်မင်ရင်း​​နှီး​​သွား​​ပံု​​ေပါ်ြပီး​​ သွက်သွက် လက်လက်နဲ့​​ သူတို့​​ ဆီယာတယ်ကို ​​ေရာက်လာရတဲ့​​ အ​​ေြကာင်း​​ကိုလည်း​​ ကျွန်မကို ​​ေြပာြပပါ​​ေတာ့​​တယ်။ ဆီယာတယ်ရဲ့​​ ​​ေဆး​​ရံုတစ်ခုမှာ အြပင်း​​အထန် ​​ေနမ​​ေကာင်း​​ြဖစ်​​ေနတဲ့​​ သူတို့​​ရဲ့​​ ဖခင်ြဖစ်သူကို လာ​​ေတွ့​​ြကတာ ြဖစ်​​ေြကာင်း​​၊​ သူတို့​​ သူငယ်ချင်း​​​ေတွ၊​ သူတို့​​တက်တဲ့​​ ​​ေကျာင်း​​​ေတွအ​​ေြကာင်း​​ကို တစ်​​ေယာက်တစ်မျိုး​​ သူမကို ​​ေြပာြပ​​ေနြကပါတယ်.. စကား​​သွက်ပံုရတဲ့​​ ချာတိတ်​​ေလး​​ကလည်း​​ ​​ေလယာဉ် ခရီး​​စဉ်အ​​ေြကာင်း​​၊​ ​​ေလယာဉ်​​ေပါ်က ြမင်ရတဲ့​​ ရှုခင်း​​​ေတွနဲ့​​ တိမ်​​ေတွအ​​ေြကာင်း​​ တစ်လမ်း​​လံုး​​ ​​ေမး​​လာပါတယ်.. သူ့​​အစ်မ ြဖစ်သူကလည်း​​ တစ်ချက်တစ်ချက် ဝင် ​​ေမး​​တတ်ပါတယ်။ ကျွန်မမှာလည်း​​ ချာတိတ်​​ေလး​​နဲ့​​ သူ့​​အစ်မ ​​ေမး​​တာ ​​ေြဖလိုက်။ သူတို့​​​ေြပာတာ နား​​​ေထာင်ြပီး​​ ​​ေခါင်း​​​ေလး​​ တြငိမ့်​​ြငိမ့်​​ လုပ်လိုက်၊​ ​​ေမး​​ခွန်း​​​ေလး​​​ေတွ ြပန်​​ေမး​​လိုက်နဲ့​​ ​​ေလယာဉ် ပျံသန်း​​ချိန်တစ်​​ေလျှာက်လံုး​​ က​​ေလး​​ထိန်း​​ ြဖစ်မှန်း​​မသိ ြဖစ်ခဲ့​​ရပါ​​ေတာ့​​တယ်။ အ​​ေရး​​တြကီး​​ လုပ်မယ်လို့​​ ရည်မှန်း​​ထား​​တဲ့​​ အလုပ်ကိုလည်း​​ ​​ေမ့​​ထား​​လိုက်ရပါ​​ေတာ့​​တယ်။

ဒါး​​လက်စ်ြမို့​​နား​​ နီး​​လာြပီး​​ ​​ေလယာဉ်ကွင်း​​ကို ​​ေလယာဉ် ဆင်း​​သက်​​ေတာ့​​မယ်လို့​​ ​​ေြကြငာချိန် ​​ေရာက်တဲ့​​အထိ က​​ေလး​​​ေတွနဲ့​​ စကား​​​ေကာင်း​​လာြကပါတယ်. အဲဒီချိန်ကျမှ ကျွန်မမှာ ​​ေပါင်​​ေပါ်တင်ထား​​တဲ့​​ လက်ပ်​​ေတာ့​​ကို အိတ်ထဲထည့်​​သိမ်း​​ဖို့​​ သတိရပါ​​ေတာ့​​တယ်.. သိမ်း​​ြပီး​​တာနဲ့​​  တစ်ခု သတိရလိုက်ြပီး​​ က​​ေလး​​​ေတွကို ​​ေမး​​လိုက်မိတာက “​​ေဆး​​ရံုတက်​​ေနတဲ့​​ မင်း​​တို့​​ ​​ေဖ​​ေဖ​​ေရာ ​​ေန​​ေကာင်း​​သွား​​ြပီလား​​ ” ဆိုတဲ့​​ ​​ေမး​​ခွန်း​​ပါ။ ကျွန်မ အ​​ေမး​​ကို  ရုတ်တရက် ဘယ်သူကမှ မ​​ေြဖြကဘဲ တိတ်ဆိတ်သွား​​ခဲ့​​ပါတယ်.. ခဏအြကာမှ ​​ေကာင်​​ေလး​​ဆီက “အ​​ေဖက ​​ေသသွား​​ြပီ” ဆိုတဲ့​​ အသံ ထွက်​​ေပါ်လာပါတယ်.. “အိုး​​ စိတ်မ​​ေကာင်း​​လိုက်တာ” ကျွန်မ တကယ်ကို လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ရင်ထဲက အသံနဲ့​​ ​​ေြပာမိပါ​​ေတာ့​​တယ်.. ဒီလိုဆို လင်သား​​ ပူပူ​​ေနွး​​​ေနွး​​ဆံုး​​ရှံုး​​ြပီး​​ က​​ေလး​​သံုး​​​ေယာက်နဲ့​​ ကျန်ရစ်ခဲ့​​တဲ့​​ ဒီအမျိုး​​သမီး​​ဘဝဟာ တကယ်ကို သနား​​ဖို့​​ ​​ေကာင်း​​​ေနပါ​​ေရာလား​​။

​​ေလယာဉ်​​ေပါ်က အဆင်း​​မှာ ထိုအမျိုး​​သမီး​​က ကျွန်မကို အင်မတန်မှ ​​ေကျး​​ဇူး​​တင်တဲ့​​ အြကည့်​​တစ်ချက်နဲ့​​ အြပံုး​​ ခပ်နွမ်း​​နွမ်း​​​ေလး​​တစ်ခုကို ြပံုး​​ြပြပီး​​ ဆင်း​​သွား​​ပါတယ်.. ခရီး​​စဉ်တစ်​​ေလျှာက် ကျွန်မနဲ့​​ စကား​​လက်ဆံုကျခဲ့​​တဲ့​​ ချာတိတ်​​ေလး​​က​​ေတာ့​​ ကျွန်မကို လက်ဆွဲနှုတ်ဆက်ြပီး​​ သူ့​​ကို ​​ေလယာဉ် ခရီး​​စဉ်အ​​ေြကာင်း​​ ရှင်း​​ြပတာ ​​ေကျး​​ဇူး​​တင်ပါတယ် လို့​​ ​​ေြပာြပီး​​ တာ့​​တာ လုပ်ကာ ထွက်ခွာသွား​​ပါတယ်။ သူ့​​ရဲ့​​ အစ်မြဖစ်သူ အြကီး​​မ​​ေလး​​က​​ေတာ့​​ “ြကင်နာတတ်တဲ့​​ အန်တီကို ​​ေဖ​​ေဖကလည်း​​ ​​ေကျး​​ဇူး​​တင်​​ေနမှာပါ” လို့​​ ​​ေြပာြပီး​​ ဆင်း​​သွား​​ပါ​​ေတာ့​​တယ်.. က​​ေလး​​မ​​ေလး​​ရဲ့​​ စကား​​က ကျွန်မနား​​ထဲမှာ ပဲ့​​တင်ထပ်ြပီး​​ ကျန်​​ေနခဲ့​​ပါတယ်.. ကျွန်မဟာ တကယ်တမ်း​​​ေတာ့​​ မိမိရဲ့​​ အ​​ေရး​​တြကီး​​အလုပ်ထက် သူတစ်ပါး​​အတွက် အ​​ေရး​​တြကီး​​အလုပ်ကို လုပ်မှန်း​​မသိ လုပ်​​ေပး​​လိုက်မိတာပါဘဲ။

​​ေလာ​​ေလာလတ်လတ် ဖခင်ဆံုး​​ရှံုး​​ထား​​တဲ့​​ က​​ေလး​​​ေတွကို ဂရုတစိုက် ြကင်ြကင်နာနာ ဆက်ဆံခဲ့​​မိြခင်း​​ဟာလည်း​​ ကျွန်မအတွက် ဘာမှ ​​ေြပာပ​​ေလာက်တဲ့​​ ကိစ္စမဟုတ်​​ေပမဲ့​​ သူတို့​​ရင်ထဲမှာ အနည်း​​ငယ်​​ေလး​​ဘဲြဖစ်ြဖစ် စိတ်သက်သာရာ ရသွား​​ခဲ့​​တယ်ဆိုရင် ကျွန်မရဲ့​​ ကိုယ်ပိုင် အ​​ေရး​​တြကီး​​အလုပ် လုပ်မဲ့​​အချိန်နဲ့​​ လဲလိုက်ရတာ တန်တယ်လို့​​ ယူဆပါတယ်.. ြပီး​​​ေတာ့​​ သူတို့​​အ​​ေြကာင်း​​ မသိခင်က က​​ေလး​​​ေတွကို ဆူတယ်.. နား​​ြငီး​​စရာ ​​ေကာင်း​​တယ်.. လို့​​ ထင်ခဲ့​​မိတာ​​ေတွဟာလည်း​​ ကျွန်မရဲ့​​တစ်ဖက်သတ် အြမင်​​ေတွနဲ့​​ ဘာမှ မသိဘဲ ဆံုး​​ြဖတ် လိုက်မိတာသာ ြဖစ်တယ်ဆိုတာ နား​​လည် သ​​ေဘာ​​ေပါက်မိရပါတယ်.. ဒါ​​ေြကာင့်​​ အ​​ေြကာင်း​​မသိခင် ဘာကိုမှ အလျင်စလို မဆံုး​​ြဖတ်လိုက်မိဖို့​​နဲ့​​ ​​ေနာင်ကိုလည်း​​ က​​ေလး​​သူငယ်​​ေတွကို ြကင်ြကင်နာနာ ဆက်ဆံဖို့​​ ကျွန်မ နှလံုး​​သား​​ထဲက​​ေန ဆံုး​​ြဖတ်လိုက်မိပါ​​ေတာ့​​တယ်.. “တကယ်တမ်း​​​ေတာ့​​ သူတစ်ပါး​​ကို ြကင်နာတယ်၊​ အချိန်​​ေပး​​တယ် ဆိုတာဟာလည်း​​ အ​​ေရး​​ြကီး​​တဲ့​​ အလုပ်တစ်ခုပဲ မဟုတ်ပါလား​​​ေနာ်။”

Chicken Soup for the soul မှ  Dan S. Bagley  ရဲ့​​ Important Work ကို ဘာသာြပန်ပါသည်။