တစ်နှစ်ြပည့်​​ ​​ေြခရာ​​ေလး​​များ​​

ကျွန်မရဲ့​​ အစိမ်း​​​ေရာင်လွင်ြပင်​​ေလး​​ဟာ မနှစ်က အခုလို ​​ေအး​​ြမတဲ့​​ ဒီဇင်ဘာလမှာ စတင်တည်​​ေဆာက်ခဲ့​​တာ ြဖစ်တဲ့​​အတွက် အခုဆို တစ်နှစ်တိတိြပည့်​​ပါြပီ။ ဘ​​ေလာဂ့်​​​ေလး​​ စတင်တည်​​ေဆာက်ြပီး​​​ေတာ့​​ အစိမ်း​​​ေရာင်လွင်ြပင်ရယ် လို့​​ အမည်​​ေပး​​ြဖစ်ခဲ့​​ပါတယ်.. ဒီဘ​​ေလာဂ့်​​​ေလး​​ကို ကျွန်မရဲ့​​ အချိန်​​ေတွ အင်အား​​​ေတွ အများ​​ြကီး​​​ေပး​​ြပီး​​ တည်​​ေဆာက်ြဖစ်ခဲ့​​တာပါ။ အချို့​​ည​​ေတွများ​​ဆို တစ်ညလံုး​​ မအိပ်ြဖစ်ခဲ့​​တဲ့​​ ရက်​​ေတွ ရှိခဲ့​​ပါတယ်.. မြကာခဏ အခက်အခဲ​​ေတွ၊​ အ​​ေြကာင်း​​​ေြကာင်း​​​ေြကာင့်​​ ပျက်စီး​​သွား​​၊​ ရပ်ဆိုင်း​​သွား​​တဲ့​​ အစိမ်း​​​ေရာင်လွင်ြပင်ကို တစ်နှစ်အတွင်း​​မှာ ဘ​​ေလာဂ့်​​အသစ် ၅ြကိမ်ခန့်​​ ​​ေြပာင်း​​​ေရွ့​​ြပီး​​ ြပန်ြပန်အား​​ယူခဲ့​​ရပါတယ်.. ဘ​​ေလာ့​​​ေရး​​ခါစ ဘာတစ်ခုမှ နား​​မလည်ခင်ချိန်မှာ ပိုစ့်​​​ေတွအား​​လံုး​​ကို တစ်ခါတည်း​​ Import လုပ်လို့​​ရတယ်ဆိုတာ နား​​မလည်မိခဲ့​​တဲ့​​အတွက် တစ်ပုဒ်ချင်း​​ ​​ေရွ့​​​ေြပာင်း​​ြပီး​​ အချိန်များ​​စွာ အကုန်ခံခဲ့​​ဖူး​​ပါတယ်... ြပီး​​​ေတာ့​​လည်း​​ ကျွန်မအတွက် စာ​​ေရး​​ဖို့​​​ေနရာဟာ ရှား​​ပါး​​လွန်း​​တယ်လို့​​ ​​ေြပာရမှာပါ.. သူများ​​တကာသံုး​​​ေနတဲ့​​ ဘ​​ေလာ့​​စ​​ေပါ့​​ဆိုတာလည်း​​ ကျွန်မ​​ေနတဲ့​​​ေနရာက သံုး​​လို့​​မရသလို Word Press ကိုလည်း​​ ပိတ်ထား​​တာြဖစ်လို့​​ သံုး​​လို့​​မရပါဘူး​​.. ကျွန်မအတွက်​​ေတာ့​​ ဘ​​ေလာဂ့်​​တစ်ခု တည်​​ေဆာက်ဖို့​​ အခက်အခဲ များ​​လွန်း​​လှပါတယ်.. ဒါ​​ေြကာင့်​​ စာ​​ေရး​​ဖို့​​​ေနရာ​​ေလး​​တစ်ခုကို ကျွန်မရဲ့​​ ချစ်​​ေသာအစ်မ မြမ​​ေသွး​​နီနဲ့​​အတူ ဝယ်ယူြကြပီး​​ ဒီဘ​​ေလာ့​​​ေလး​​ကို အခက်အခဲ​​ေတွနဲ့​​ တည်​​ေဆာက်ြဖစ်ခဲ့​​တာပါ။

အဲဒီလို အခက်အခဲ​​ေတွနဲ့​​ တည်​​ေဆာက်ခဲ့​​ရတာ​​ေြကာင့်​​လည်း​​ ကျွန်မရဲ့​​ အစိမ်း​​​ေရာင်လွင်ြပင်ကို တန်ဖိုး​​ထား​​မိသလို ကိုယ်တိုင်လည်း​​ ပိုစ့်​​​ေတွကို ခက်ခက်ခဲခဲ တင်ရတာ ြဖစ်တာ​​ေြကာင့်​​ စာမျက်နှာ​​ေတွ​​ေပါ်မှာလည်း​​ စာဖတ်သူရဲ့​​အချိန်ကို အလဟသ ကုန်​​ေစမဲ့​​စာမျိုး​​ မတင်မိ​​ေအာင် ြကိုး​​စား​​ဖို့​​ ဆံုး​​ြဖတ်ထား​​ခဲ့​​ပါတယ်.. ကျွန်မရဲ့​​ ဘ​​ေလာဂ့်​​အစိမ်း​​​ေရာင်လွင်ြပင်ကို ြပုစုပျိုး​​​ေထာင်ြဖစ်တဲ့​​​ေနရာမှာ စာဖတ်သူ ​​ေမာင်နှမ​​ေတွအတွက် အကျိုး​​ရှိမဲ့​​စာ၊​ အသံုး​​ဝင်မဲ့​​စာ၊​ သုတ၊​ ရသ​​ေပး​​နိုင်မဲ့​​ အ​​ေြကာင်း​​အရာ မျိုး​​​ေတွကိုသာ ​​ေရွး​​ချယ်ြပီး​​ တင်ြဖစ်ခဲ့​​ပါတယ်… ကျွန်မ ဒီဘ​​ေလာ့​​​ေလး​​မှာ စာ​​ေရး​​တာ တစ်နှစ်ြပည့်​​ပါြပီ.. ​​ေနာက်ထပ် ဘယ်​​ေလာက်ြကာြကာ အင်တာနက်စာမျက်နှာ​​ေပါ်မှာ စာ​​ေတွ​​ေရး​​နိုင်မလဲ? ကျွန်မကိုယ်ကျွန်မ ြပန်​​ေမး​​ရမယ်ဆိုရင် ဘယ်အချိန်ထိဆိုတာ ကျွန်မကိုယ်တိုင်လည်း​​ ​​ေသချာမ​​ေြပာနိုင်ပါဘူး​​… ဒီ​​ေန့​​ မနက်ဖန် ကျွန်မဟာ အင်တာနက် စာမျက်နှာထက်က​​ေန မ​​ေမျှာ်လင့်​​​ေသာ အ​​ေြကာင်း​​​ေြကာင်း​​​ေတွ​​ေြကာင့်​​ အချိန်မ​​ေရွး​​ ​​ေပျာက်ကွယ်သွား​​နိုင်ပါတယ်.. ဘာကိုမှ မ​​ေသချာတဲ့​​​ေလာကြကီး​​မှာ ကျွန်မအတွက် အင်တာနက်ကို အဆင်​​ေြပ​​ေြပ သံုး​​စွဲခွင့်​​ရနိုင်တဲ့​​ အချိန်​​ေလး​​အတွင်း​​မှာ​​ေတာ့​​ လူအများ​​အတွက် အကျိုး​​ရှိနိုင်တဲ့​​ အ​​ေြကာင်း​​အရာ​​ေလး​​​ေတွ အသံုး​​ဝင်မဲ့​​စာ​​ေလး​​​ေတွကို တတ်နိုင်သ​​ေလာက် မျှ​​ေဝ​​ေပး​​ချင်မိတာပါ... ​​ေရး​​ချင်မိတာပါ။ ဒါဟာ ကျွန်မတတ်နိုင်တဲ့​​ ​​ေကာင်း​​မှုကုသိုလ်​​ေလး​​တစ်ခု လုပ်တယ်လို့​​ သ​​ေဘာထား​​မိသလို ကျွန်မရဲ့​​ စာ​​ေရး​​ချင်တဲ့​​ဝါသနာနဲ့​​ ကိုယ်ပိုင် အား​​လပ်ချိန်​​ေတွရယ်၊​ အဆင်​​ေြပ​​ေြပ သံုး​​စွဲခွင့်​​ရ​​ေနတဲ့​​ အင်တာနက်ရယ်ကို အကျိုး​​ရှိစွာ အသံုး​​ချချင်လို့​​လည်း​​ ြဖစ်ပါတယ်..

ကျွန်မ ဒီအင်တာနက်​​ေပါ်မှာ စာ​​ေရး​​ြဖစ်တဲ့​​ အ​​ေြကာင်း​​​ေလး​​က စာ​​ေရး​​စာဖတ် ဝါသနာက​​ေန အစြပုပါတယ်.. ကျွန်မ ငယ်စဉ်ကတည်း​​က ြမန်မာစာကို ဝါသနာပါခဲ့​​ပါတယ်.. ​​ေကျာင်း​​သင် ဘာသာရပ်​​ေတွထဲမှာ အြခား​​ဘာသာ​​ေတွထက် ြမန်မာစာကို စွဲစွဲလန်း​​လန်း​​ နှစ်သက် ခံုမင်ခဲ့​​သလို၊​ ကျွန်မကို ြမန်မာစာကို ချစ်ခင်ြမတ်နိုး​​တတ်လာ​​ေအာင် သင်​​ေပး​​ခဲ့​​တဲ့​​ ဆရာ၊​ ဆရာမ​​ေတွနဲ့​​ ြကံု​​ေတွ့​​ခဲ့​​ရတာ ကျွန်မအတွက် ကံ​​ေကာင်း​​ြခင်း​​တစ်ခုလည်း​​ ြဖစ်ပါတယ်… အဲဒီချိန်ကတည်း​​က စာ​​ေပ​​ေတွကို ချစ်တဲ့​​စိတ်၊​ စာ​​ေရး​​ချင်တဲ့​​စိတ်က အစပျိုး​​ခဲ့​​ပါတယ်.. ြကီး​​လာရင် စာ​​ေတွ ​​ေရး​​မယ်ဆိုတဲ့​​ စိတ်ဆန္ဒမျိုး​​ ရှိခဲ့​​ပါတယ်.. စာစီစာကံုး​​များ​​ဆို ၁၃မျက်နှာထိ ​​ေရာက်သွား​​​ေအာင် အား​​ရပါး​​ရ ​​ေရး​​တတ်လို့​​ ဆရာမက​​ေတာင် ​​ေြပာယူခဲ့​​ရပါတယ်.. တက္ကသိုလ် ​​ေရာက်ချိန်မှာ​​ေတာ့​​ တက္ကသိုလ်မှာ ြမန်မာစာဆရာမ တစ်​​ေယာက်ြဖစ်ချင်ခဲ့​​ြပီး​​ ြမန်မာစာဆရာမဘဝနဲ့​​ စာ​​ေတွ​​ေရး​​မယ်ဆိုတဲ့​​ စိတ်ကူး​​များ​​စွာနဲ့​​ ကျွန်မတက်​​ေနတဲ့​​ သိပ္ပံဘာသာရပ်က​​ေန ြမန်မာစာ​​ေမဂျာကို ​​ေြပာင်း​​ဖို့​​ ြကိုး​​စား​​ခဲ့​​ဖူး​​ပါတယ်.. အ​​ေြကာင်း​​​ေြကာင်း​​​ေြကာင့်​​ ​​ေြပာင်း​​လို့​​မရခဲ့​​တဲ့​​အတွက် ကျွန်မဟာ သိပ္ပံနဲ့​​ ဘွဲ့​​ရသူတစ်​​ေယာက် ြဖစ်လာခဲ့​​ရြပီး​​ လုပ်ငန်း​​ခွင်ကိုဝင်​​ေရာက်လို့​​ အလုပ်​​ေတွနဲ့​​ သင်တန်း​​​ေတွ၊​ ​​ေနာက်ထပ် ​​ေကျာင်း​​စာ​​ေတွနဲ့​​ အချိန်အ​​ေတာ်ြကာ ရှုပ်​​ေနခဲ့​​တာ​​ေြကာင့်​​ စာ​​ေတွ ဖတ်ရံုကလွဲလို့​​ စာ​​ေရး​​တဲ့​​အလုပ်ကို မလုပ်နိုင်ခဲ့​​ပါဘူး​​။ ဒါက ြမန်မာစာဆရာမ ြဖစ်ချင်ခဲ့​​​ေပမဲ့​​ ြဖစ်မလာခဲ့​​တဲ့​​ အ​​ေြကာင်း​​​ေလး​​တစ်ခုပါ။ ခုချိန်မှာ​​ေတာ့​​ ကံအား​​​ေလျာ်စွာ အင်တာနက်ကို အဆင်​​ေြပ​​ေြပ သံုး​​စွဲနိုင်ြပီး​​ အား​​လပ်တဲ့​​ အချိန်ပို​​ေတွလည်း​​ ရှိ​​ေနြပီ ြဖစ်တာ​​ေြကာင့်​​ တက္ကသိုလ်မှာ ြမန်မာစာဆရာမ ြဖစ်ခွင့်​​မရခဲ့​​၊​ ြဖစ်မလာခဲ့​​​ေပမဲ့​​ ငယ်စဉ်ကတည်း​​က သ​​ေန္ဓတည်ခဲ့​​တဲ့​​ စာ​​ေရး​​ချင်စိတ်ကို ြပန်လည်အစပျိုး​​ြပီး​​ အင်တာနက်​​ေပါ်က​​ေန စာ​​ေတွ ​​ေရး​​မိြခင်း​​သာ ြဖစ်ပါတယ်..

အဲဒီလို အင်တာနက်​​ေပါ်မှာ စာ​​ေရး​​​ေနမိတာကို ကျွန်မက ပင်လယ်ကမ်း​​စပ်က သဲ​​ေသာင်ြပင်​​ေပါ် လမ်း​​​ေလျှာက်သွား​​​ေနတဲ့​​ လူတစ်​​ေယာက်ရဲ့​​ ခံစား​​ချက်မျိုး​​ ရှိ​​ေနခဲ့​​ပါတယ်… သဲ​​ေသာင်ြပင်​​ေပါ် ထင်ကျန်​​ေနမဲ့​​ ကျွန်မရဲ့​​​ေြခရာ​​ေတွဟာ တစ်ချိန်ချိန်မှာ လှိုင်း​​ဒဏ်​​ေြကာင့်​​​ေသာ်လည်း​​​ေကာင်း​​ မိုး​​ဒဏ်၊​ ​​ေလဒဏ်​​ေြကာင့်​​​ေသာ်လည်း​​​ေကာင်း​​၊​ ​​ေပျာက်ကွယ်သွား​​ရမှာပါ.. ဒါ​​ေပမဲ့​​ အဲဒီလို မ​​ေပျာက်ကွယ်ခင် အချိန်​​ေလး​​မှာ​​ေတာ့​​ ကျွန်မ ချန်ထား​​ခဲ့​​တဲ့​​​ေြခရာ၊​ ကျွန်မ​​ေလျှာက်ခဲ့​​တဲ့​​လမ်း​​ကို ကိုယ်တိုင် ​​ေနာက်ြပန်လှည့်​​လို့​​ ြကည့်​​ချိန်မှာ ကျွန်မဘယ်လို​​ေြခလှမ်း​​မျိုး​​နဲ့​​ ​​ေလျှာက်သွား​​ခဲသလဲ.. ​​ေကွ့​​​ေကွ့​​​ေကာက်​​ေကာက်လား​​၊​ တွန်း​​တွန်း​​တိုက်တိုက်လား​​၊​ ယိုင်တိယိုင်ထိုး​​လား​​၊​ ​​ေြဖာင့်​​​ေြဖာင့်​​တန်း​​တန်း​​လား​​၊​ ​​ေဒါသတြကီး​​ အင်အား​​ြပင်း​​ြပင်း​​နဲ့​​ နင်း​​ချြပီး​​ ​​ေလျှာက်သွား​​သလား​​ဆိုတာ ကျွန်မကိုယ်တိုင်က အလွယ်တကူ ြပန်ြမင်​​ေတွ့​​ရမှာ ြဖစ်သလို ​​ေဘး​​က ြကည့်​​​ေနသူများ​​ကလည်း​​ ြမင်​​ေတွ့​​နိုင်မှာ ြဖစ်ပါတယ်.. ကျွန်မ​​ေလျှာက်သွား​​တဲ့​​ လမ်း​​​ေြကာင်း​​ကို​​ေတာ့​​ ​​ေကာင်း​​သည်ဆိုး​​သည် ​​ေြဖာင့်​​တန်း​​သည်၊​ ​​ေကွ့​​​ေကာက်သည် ဆိုတာကို ​​ေဘး​​ကြကည့်​​​ေနတဲ့​​သူများ​​ အလွယ်တကူ သံုး​​သပ် ဆံုး​​ြဖတ်လို့​​ ရနိုင်ပါတယ်..

 

ကျွန်မချန်ရစ်ခဲ့​​တဲ့​​ ​​ေြခရာ​​ေတွဟာ ဘယ်သူ့​​ကိုမှ တွန်း​​တိုက်ြပီး​​ ​​ေလျှာက်သွား​​တာမျိုး​​မဟုတ်ဘဲ ​​ေြဖာင့်​​​ေြဖာင့်​​တန်း​​တန်း​​ တည့်​​တည့်​​မှန်မှန်နဲ့​​ ​​ေလျှာက်သွား​​သူတစ်​​ေယာက်ရဲ့​​ ​​ေြခရာ​​ေတွအြဖစ်သာ ကျန်ရစ်ခဲ့​​​ေစချင်မိပါတယ်.. ​​ေရရှည်ထင်ကျန်ရစ်မဲ့​​ ​​ေြခရာ​​ေတွ မဟုတ်ခဲ့​​ရင်​​ေတာင်မှ ကိုယ်​​ေလျှာက်တဲ့​​ ​​ေြခလှမ်း​​​ေတွ​​ေြကာင့်​​ တစ်စံုတစ်​​ေယာက်မှာ နာကျင်ခံစား​​ရတာ၊​ ထိခိုက်နစ်နာရတာ​​ေတွ ရှိခဲ့​​ရင် ကိုယ်တိုင်က ြပန်လှည့်​​ြကည့်​​မိချိန်မှာ ​​ေနာင်တြပန်ရမဲ့​​ ​​ေြခလှမ်း​​မျိုး​​ မချန်ထား​​ရစ်ခဲ့​​ချင်တာ ကျွန်မရင်ထဲက ဆန္ဒတစ်ခုသာ ြဖစ်ပါတယ်.. ကိုယ်ပိုင်စာမျက်နှာထက်မှာ ​​ေရး​​တယ်ဆို​​ေပမဲ့​​ ကျွန်မ​​ေရွး​​ချယ်တဲ့​​ အ​​ေြကာင်း​​အရာ​​ေတွဟာ လူတိုင်း​​ဖတ်နိုင်တဲ့​​၊​ သုတ၊​ရသ တစ်ခုခု​​ေတာ့​​ ရနိုင်မဲ့​​ အ​​ေြကာင်း​​အရာ​​ေတွကိုသာ ​​ေရွး​​ချယ်ြဖစ်ြပီး​​​ေတာ့​​ စကား​​လံုး​​ အသံုး​​အနှုန်း​​ကစလို့​​ ​​ေသချာဂရုတစိုက်ြပီး​​ ြကိုး​​စား​​​ေရး​​မိပါတယ်.. လူငယ်​​ေတွအတွက် အဆိပ်အ​​ေတာက်ြဖစ်​​ေစမဲ့​​စာ၊​ အတုခိုး​​မှား​​နိုင်​​ေစမဲ့​​စာမျိုး​​ကိုလည်း​​ တတ်နိုင်သမျှ ​​ေရှာင်ရှား​​ြပီး​​ ​​ေရး​​ြဖစ်ခဲ့​​ပါတယ်.. သို့​​​ေသာ် ကျွန်မ ဘယ်လို​​ေရး​​ခဲ့​​ပါတယ်လို့​​ ​​ေြပာ​​ေန၊​ ​​ေရး​​​ေနသည်ြဖစ်​​ေစ ကျွန်မ​​ေရး​​ခဲ့​​တဲ့​​ စာ​​ေတွ၊​ အ​​ေြကာင်း​​အရာ​​ေတွရဲ့​​ ​​ေကာင်း​​သည်ဆိုး​​သည်ဆိုတဲ့​​ မှတ်ချက်ကို​​ေတာ့​​ ကျွန်မရဲ့​​ဘ​​ေလာဂ့်​​​ေလး​​ကို လာလည်ြပီး​​ စာဖတ်ြကတဲ့​​ ​​ေမာင်နှမ​​ေတွကသာ ဆံုး​​ြဖတ်​​ေပး​​နိုင်မှာပါ။

ကျွန်မနဲ့​​အတူ ဒီသဲ​​ေသာင်ြပင်ြကီး​​​ေပါ်ကို ြဖတ်သန်း​​သွား​​လာ​​ေနြကတဲ့​​ စာ​​ေရး​​​ေနြက​​ေသာ ဝါသနာတူ အြခား​​ ဘ​​ေလာဂ့်​​စာမျက်နှာ​​ေတွကိုလည်း​​ ဘယ်လိုရည်ရွယ်ချက်မျိုး​​နဲ့​​ ​​ေရး​​သား​​​ေနြကသူ​​ေတွဘဲ ြဖစ်ပါ​​ေစ ကိုယ်လက်လှမ်း​​မှီသ​​ေလာက်​​ေတာ့​​ အချိန်​​ေပး​​ြပီး​​ ဖတ်ြဖစ်သလို၊​ ဖတ်တိုင်း​​လည်း​​ ​​ေသ​​ေသချာချာ ဖတ်ြပီး​​ မှတ်ချက်​​ေလး​​​ေတွ ​​ေရး​​ြဖစ်ခဲ့​​ပါတယ်.. အထူး​​သြဖင့်​​ ဘ​​ေလာဂ့်​​​ေရး​​ခါစ အသစ်​​ေလး​​​ေတွရဲ့​​ စာမျက်နှာ​​ေတွကို အသစ်တင်တိုင်း​​ ​​ေနွး​​​ေနွး​​​ေထွး​​​ေထွး​​နဲ့​​ သွား​​​ေရာက်ြကိုဆိုြပီး​​ အြမဲတမ်း​​လိုလို ဖတ်နိုင်​​ေအာင် ြကိုး​​စား​​ြဖစ်ပါတယ်.. ဒါက​​ေတာ့​​ လွန်ခဲ့​​​ေသာ တစ်နှစ်ကာလက အသစ်ြဖစ်ခဲ့​​​ေသာ ကျွန်မရဲ့​​ ခံစား​​ချက်များ​​ြဖင့်​​ ကိုယ်ချင်း​​စာြပီး​​​ေတာ့​​ ကျွန်မတတ်နိုင်သ​​ေလာက် အသစ်​​ေတွကို အား​​​ေပး​​ြခင်း​​၊​ လက်တွဲ​​ေခါ်ယူြခင်း​​သာ ြဖစ်ပါတယ်.. သူတို့​​ရဲ့​​ ခံစား​​ချက်​​ေတွ မျှ​​ေဝမှု​​ေတွကို စိတ်ထဲက လှိုက်လှဲစွာ အား​​​ေပး​​ြဖစ်ခဲ့​​ပါတယ်.. ကျွန်မအတွက်လည်း​​ ဘ​​ေလာဂ့်​​​ေရး​​တဲ့​​ တစ်နှစ်အတွင်း​​မှာ သူငယ်ချင်း​​ မိတ်​​ေဆွများ​​နဲ့​​ စာဖတ်သူ​​ေမာင်နှမများ​​ဆီက တံု့​​ြပန်အား​​​ေပး​​တဲ့​​ မှတ်ချက်​​ေတွ စာ​​ေလး​​​ေတွက ကျွန်မ စာ​​ေတွဆက်​​ေရး​​ြဖစ်ဖို့​​ ခွန်အား​​​ေတွြဖစ်ခဲ့​​ရပါတယ်.. ဒီလိုတံု့​​ြပန်သံ​​ေတွဟာ စာ​​ေရး​​သူ​​ေတွရဲ့​​ အင်အား​​ဆိုတာ နား​​လည်​​ေနမိတာ​​ေြကာင့်​​လည်း​​ အသစ်အသစ်​​ေတွကို တတ်နိုင်သမျှ အား​​​ေပး​​ြပီး​​၊​ လက်ကမ်း​​ြကိုဆိုြဖစ်ခဲ့​​တာပါ။

ကျွန်မဘ​​ေလာဂ့်​​ကို အလည်လာ စာဖတ်ြကသူ ​​ေမာင်နှမ​​ေတွဆီက​​ေန ​​ေနွး​​​ေထွး​​လှိုက်လှဲတဲ့​​ အား​​​ေပး​​တုန့်​​ြပန်သံ​​ေတွကို ရရှိခဲ့​​တဲ့​​အတွက်လည်း​​ ​​ေကျး​​ဇူး​​တင်စွာ ပီတိြဖစ်ခဲ့​​ရပါတယ်.. ကျွန်မရဲ့​​ တစ်နှစ်စာ​​ေသာ ပိုစ့်​​​ေတွထဲမှာ ကျွန်မကို မှတ်မှတ်ရရ အြဖစ်​​ေစဆံုး​​ ပိုစ့်​​၂ပုဒ်ရှိခဲ့​​ပါတယ်.. ပထမတစ်ပုဒ်က ကျွန်မရဲ့​​ ကိုယ်ပိုင်စိတ်ကူး​​နဲ့​​ ​​ေရး​​သား​​ခဲ့​​တဲ့​​ ​​ေရ​​ေမွှး​​ပုလင်း​​နှင့်​​တူ​​ေသာ​​ေယာကျာ်း​​များ​​ ြဖစ်ြပီး​​ မထင်မှတ်ထား​​ဘဲ အား​​​ေပး​​မှုများ​​စွာ ရရှိ​​ေစခဲ့​​တာ​​ေြကာင့်​​ ြကည်နူး​​​ေစခဲ့​​မိသလို ကွာရှင်း​​ြပတ်စဲြခင်း​​ ဆိုတဲ့​​ ဘာသာြပန်ပိုစ့်​​​ေလး​​က​​ေတာ့​​ ကျွန်မကို မျက်ရည်ဝဲ​​ေစ​​ေလာက်တဲ့​​အထိ စိတ်ခံစား​​မှု​​ေပး​​​ေစတဲ့​​ တံု့​​ြပန်သံ​​ေလး​​ကို ရရှိခဲ့​​ဖူး​​တာ​​ေြကာင့်​​ မှတ်မှတ်ရရြဖစ်​​ေစခဲ့​​တာပါ.. ဒီကွာရှင်း​​ြပတ်စဲြခင်း​​ဆိုတဲ့​​ ဘာသာြပန်ပိုစ့်​​​ေလး​​​ေရး​​ြပီး​​ မြကာခင်မှာ စာ​​ေလး​​တစ်​​ေစာင် ​​ေရာက်လာပါတယ်. စာထဲမှာ ကွာရှင်း​​ြပတ်စဲြခင်း​​ပိုစ့်​​ကို ဖတ်မိတာ​​ေြကာင့်​​ တစ်လအတွင်း​​ ကွာရှင်း​​ြပတ်စဲြကဖို့​​ စီစဉ်ထား​​တဲ့​​ လင်မယား​​တစ်စံုတို့​​ဟာ ြပန်လည် နား​​လည်မှုရရှိသွား​​ြကြပီး​​ မကွာရှင်း​​ြဖစ်​​ေတာ့​​ပါဘူး​​ ဆိုတဲ့​​အ​​ေြကာင်း​​ ​​ေရး​​ထား​​​ေလး​​ ပါပါတယ်.. အဲဒီစာကို လက်ခံရြပီး​​ ဖတ်လိုက်ချိန်မှာ မျက်ရည်လည်မိ​​ေအာင် ဝမ်း​​သာပီတိ ြဖစ်ခဲ့​​ရပါတယ်… ကျွန်မ​​ေရး​​တဲ့​​ စာ​​ေတွ၊​ ဘာသာြပန်တဲ့​​ အ​​ေြကာင်း​​အရာ​​ေတွက​​ေန ခုလိုမျိုး​​ တစ်စံုတစ်ရာ အကျိုး​​သက်​​ေရာက်မှု​​ေလး​​ ရှိသွား​​ခဲ့​​တယ်ဆိုတဲ့​​ စကား​​က စာ​​ေတွဆက်​​ေရး​​ြဖစ်ဖို့​​ ကျွန်မကို တွန်း​​အား​​​ေပး​​တဲ့​​ ခွန်အား​​​ေတွ ြဖစ်​​ေစခဲ့​​ပါတယ်..

စာ​​ေရး​​ြခင်း​​ဟာ ကျွန်မအတွက် တန်ဖိုး​​မြဖတ်နိုင်တဲ့​​ စိတ်ချမ်း​​​ေြမ့​​ြခင်း​​ကို ရရှိ​​ေစသလို၊​ အကျိုး​​ရှိစွာ အချိန်ကုန်ဆံုး​​​ေစတဲ့​​ နည်း​​လည်း​​ ြဖစ်ပါတယ်.. ဝါသနာ​​ေြကာင့်​​ စာ​​ေရး​​​ေနမိတာြဖစ်​​ေပမဲ့​​ ကျွန်မဖတ်မိတဲ့​​ ၊​ ​​ေတွ့​​ြကံုခဲ့​​တဲ့​​ အ​​ေြကာင်း​​အရာ​​ေတွ၊​ စာ​​ေကာင်း​​​ေလး​​​ေတွကို အစိမ်း​​​ေရာင်လွင်ြပင်​​ေပါ်က​​ေန ကျွန်မရဲ့​​ မိတ်​​ေဆွ သူငယ်ချင်း​​များ​​ကို မျှ​​ေဝး​​​ေပး​​ချင်ပါတယ်.. တကူး​​တက ​​ေရာက်လာြပီး​​ လာဖတ်​​ေပမဲ့​​ အချိန်ကုန်ရကျိုး​​ မနပ်တဲ့​​စာမျိုး​​၊​ ဖတ်ြပီး​​ ​​ေဒါသသင့်​​​ေစမဲ့​​ စာ၊​ အချည်း​​နှီး​​ ြဖစ်​​ေစမဲ့​​ စာမျိုး​​​ေတွကို​​ေတာ့​​ တတ်နိုင်သမျှ ​​ေရှာင်ရှား​​ခဲ့​​ပါတယ်.. လူအများ​​ ဖတ်ရှုနိုင်တဲ့​​ ဒီစာမျက်နှာ​​ေတွထက်မှာ တစ်စံုတစ်​​ေယာက်ကို မ​​ေကျနပ်ြခင်း​​၊​ စိတ်ဆိုး​​​ေဒါသြဖစ်ြခင်း​​၊​ ရည်ရွယ်တိုက်ခိုက်ြခင်း​​၊​ သူတစ်ပါး​​ စိတ်အ​​ေနှာက်အယှက်ြဖစ်​​ေအာင် ထိခိုက်​​ေစာ်ကား​​ြခင်း​​ စတဲ့​​ အများ​​နဲ့​​မသက်ဆိုင်တဲ့​​ ကိုယ့်​​ရဲ့​​ပူ​​ေလာင်​​ေဒါသ​​ေတွကို ဘယ်တုန်း​​ကမှ မ​​ေရး​​ြဖစ်ခဲ့​​သလို ​​ေနာင်ကိုလည်း​​ ​​ေရး​​သွား​​ဖို့​​ စိတ်ကူး​​မရှိခဲ့​​ပါဘူး​​…. ဒါက ကျွန်မရဲ့​​ ဒီဘ​​ေလာ့​​ဂ်​​ေလး​​နဲ့​​ ပတ်သက်ြပီး​​ ထား​​ရှိတဲ့​​ သ​​ေဘာထား​​​ေလး​​ပါ။ ကျွန်မရဲ့​​ အား​​လပ်ချိန်​​ေလး​​​ေတွ ရှိ​​ေနသ​​ေရွ့​​၊​ စာ​​ေရး​​ဖို့​​ အခွင့်​​အ​​ေရး​​​ေတွ ရ​​ေနသ​​ေရွ့​​​ေတာ့​​ စာ​​ေတွကို ဆက်ြပီး​​ ​​ေရး​​​ေနပါဦး​​မယ်.. အသက်​​ေတွြကီး​​လာချိန်မှာလည်း​​ ​​ေအး​​​ေအး​​ချမ်း​​ချမ်း​​နဲ့​​ စာ​​ေရး​​၊​ စာဖတ်ြပီး​​ ဘဝရဲ့​​ အချိန်​​ေတွကို ​​ေကျာ်ြဖတ်ချင်ပါတယ်.. ဒါက​​ေတာ့​​ ြဖစ်ချင်တဲ့​​ ကျွန်မရဲ့​​ ဆန္ဒတစ်ခုသာ ြဖစ်ပါတယ်..

ဘ​​ေလာဂ့်​​စလုပ်ချိန်တုန်း​​က ဘာတစ်ခုမှ နား​​မလည်​​ေသး​​ချိန်မှာ လက်တွဲ​​ေခါ်ခဲ့​​သူများ​​၊​ ကူညီအြကံ​​ေပး​​ခဲ့​​ြကသူများ​​၊​ တိုက်တွန်း​​ အား​​​ေပး​​ြကသူများ​​၊​ ဘ​​ေလာဂ့်​​​ေရး​​တဲ့​​ သက်တမ်း​​တစ်နှစ်အတွင်း​​ အခက်အခဲများ​​စွာနဲ့​​ စိတ်​​ေသာက​​ေရာက်ချိန်မှာ ​​ေဖး​​မကူညီခဲ့​​သူများ​​၊​ အ​​ေြကာင်း​​​ေြကာင်း​​​ေတွ​​ေြကာင့်​​ စာဆက်​​ေရး​​ဖို့​​ စိတ်ကုန်ခမ်း​​သွား​​ရ​​ေလာက်​​ေအာင် စိတ်ဆင်း​​ရဲမိချိန်မှာ မိတ်​​ေဆွ​​ေကာင်း​​ပီသစွာ မား​​မား​​မတ်မတ် ရပ်တည်​​ေပး​​ခဲ့​​ြကသူများ​​၊​ မြကာခဏ ပျက်သွား​​တတ်တဲ့​​ ဘ​​ေလာ့​​ဂ်​​ေလး​​​ေြကာင့်​​ စိတ်ပျက်ရချိန်မှာ ဝိုင်း​​ဝန်း​​ ပူပန်​​ေပး​​ြကသူများ​​၊​ စာလာဖတ်ြက​​ေသာ ညီအစ်ကို ​​ေမာင်နှမများ​​ အား​​လံုး​​ကို လှိုက်လှဲစွာ ​​ေကျး​​ဇူး​​တင်ရှိပါ​​ေြကာင်း​​ကို သတိတရ ​​ေြပာြကား​​လိုပါတယ်.. ခုလည်း​​ ဘ​​ေလာဂ့်​​က ဆာဗာ​​ေဒါင်း​​တာ မြကာခဏ ြဖစ်​​ေနပါ​​ေသး​​တယ်.. အဲလို ဝင်လို့​​မရ ြဖစ်တဲ့​​အခါ Refresh ြပန်ြပန်လုပ်တာဘဲြဖစ်ြဖစ်၊​ နည်း​​နည်း​​​ေလး​​ အချိန်ြကာမှာ ထပ်ဝင်တာမျိုး​​နဲ့​​ြဖစ်ြဖစ် ကျွန်မဘ​​ေလာဂ့်​​​ေလး​​ကို စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့​​ ဝင်​​ေပး​​ြကဖို့​​ ​​ေတာင်း​​ပန်ချင်ပါတယ်.. (ခု​​ေတာ့​​ ၆ြကိမ်​​ေြမာက်အြဖစ် အသစ်ကို ြပန်​​ေြပာင်း​​လိုက်ြပန်ပါြပီ) ဘယ်အချိန်အထိ အင်တာနက်မှာ စာ​​ေတွ​​ေရး​​နိုင်မလဲဆိုတာ အတိအကျ မ​​ေြပာနိုင်​​ေပမဲ့​​ ကျွန်မအတွက် စာ​​ေတွ​​ေရး​​​ေနဖို့​​ အခွင့်​​အ​​ေရး​​ ရှိ​​ေန​​ေသး​​ချိန်ထိ​​ေတာ့​​ ဘယ်သူတစ်ဦး​​တစ်​​ေယာက်မှ မထိခိုက်​​ေစတဲ့​​ အ​​ေြကာင်း​​အရာမျိုး​​​ေတွ၊​ သင်ခန်း​​စာယူစရာ အ​​ေတွ့​​အြကံု​​ေတွ၊​ သုတ၊​ ရသြဖစ်​​ေစမဲ့​​ စာမျိုး​​​ေတွ၊​ စိတ်ရွှင်လန်း​​စရာ​​ေလး​​​ေတွ၊​ ကျွန်မလို အချက်အြပုတ် ဝါသနာပါသူများ​​အတွက် ဟင်း​​ချက်နည်း​​​ေလး​​​ေတွကို ဆက်လက်ြပီး​​ မျှ​​ေဝ​​ေပး​​သွား​​ပါဦး​​မယ်လို့​​ တစ်နှစ်ြပည့်​​စကား​​​ေလး​​ ပါး​​လိုက်ပါရ​​ေစရှင်။

( ကျွန်မရဲ့​​ ​​ေမာင်ငယ်တစ်​​ေယာက်လို ခင်မင်ရပါ​​ေသာ ဘ​​ေလာ်ဂါ ​​ေမပယ်လ်​​ေလး​​က ြဖစ်မလာခဲ့​​​ေသာနဲ့​​ ြဖစ်ချင်​​ေန​​ေသာဆိုတဲ့​​ ​​ေခါင်း​​စဉ်​​ေလး​​နဲ့​​ တဂ်ပိုစ့်​​​ေလး​​အြဖစ် ​​ေရး​​ခိုင်း​​ထား​​​ေပမဲ့​​ သီး​​သန့်​​မ​​ေရး​​​ေတာ့​​ဘဲ ဒီတစ်နှစ်ြပည့်​​ ပိုစ့်​​​ေလး​​ထဲမှာသာ အနည်း​​အကျဉ်း​​ ထည့်​​​ေရး​​​ေပး​​လိုက်ပါတယ်​​ေနာ်.. မြပည့်​​စံုတဲ့​​ ကျွန်မရဲ့​​ ြဖစ်ချင်တာနဲ့​​ ြဖစ်မလာတဲ့​​အ​​ေြကာင်း​​​ေလး​​​ေတွ အတွက်​​ေတာ့​​ ခွင့်​​လွှတ်ပါလို့​​ ​​ေြပာချင်ပါတယ်.. ​​ေရး​​ခိုင်း​​ထား​​တဲ့​​ ​​ေမပယ်လ်​​ေလး​​ ဒီလာက်နဲ့​​ဘဲ ​​ေကျနပ်မယ်လို့​​ ​​ေမျှာ်လင့်​​ပါတယ်..)