ရွာကေလး၏ ေတာင်ထိပ်ေပါ်တွင်ရှိေသာ ထံုးေဖွးေဖွး ေစတီကေလးေပါ်တွင် ပုတီးစိတ်၊ တရားထိုင်ြပီး ေတာင်ေပါ်မှ ေြဖးညင်းစွာ သူ ြပန်ဆင်းလာခဲ့သည်။ ေတာင်ထိပ်ဟု ဆိုေသာ်လည်း ြမင့်မား မတ်ေစာက်သည့် ေတာင်မျိုး မဟုတ်။ ေြပေြပေလး တက်သွားရေသာ ခပ်နိမ့် နိမ့် ကုန်းကေလးသာ ြဖစ် သည်။ ေတာင်ကုန်းထိပ်ကေလးရှိ ေစတီ တည်ရှိရာအရပ်သည် အလွန် တရာမှ ေအးချမ်း ဆိတ်ြငိမ်လှကာ ေတာင်ကုန်းကေလး၏ တစ်ဖက် ေတာအုပ်ထဲမှ ေကျးငှက်တို့ သီးကျူး သံ၊ ေမျာက်စေသာ ေတာေကာင်ငယ်တို့ ေအာ်ြမည်သံများကိုပင် အတိုင်းသာ ြကားေန ရေလာက်ေအာင် လူသူသံ ကင်းေဝးြပီး သာယာလှေသာ ေနရာကေလး ြဖစ်သည်။ ထိုေတာအုပ် သည် မည်သည့်ေတာ တိရိစ္ဆာန်ကိုမျှ ပစ်ခတ်ဖမ်းဆီးြခင်း မြပုရေသာ ေဘးမဲ့ေတာလည်း ြဖစ်ေလသည်။ ေတာင်ကုန်းေပါ် ရှိ ေစတီေလးေပါ်သို့ ညေနခင်းတိုင်း လမ်းေလျှာက်လာကာ ပုတီးစိတ်၊ တရားထိုင်၊ ဘုရားပန်းများ ညှိုးေနလျှင် အနီးနား ေတာစပ်က သေြပပန်းများနှင့် ေတာပန်းကေလးများ ချိုးကာ လဲေပးြခင်း၊ ေစတီပရဝုဏ် အနီးတစ်ဝိုက် အမှိုက်သရိုက်များ လှဲကျင်းေပးြခင်း စေသာေဝယျာ ဝစ္စတို့သည် သူ့အတွက်ေတာ့ မိုးမရွာေသာ ရာသီဥတု သာယာသည့် ေန့တိုင်း ြပုလုပ်ြမဲ ကုသိုလ် အမှုလည်း ြဖစ်ေလ သည်။
ယေန့တွင်လည်း ဘုရားရှိခိုး၊ ပုတီးစိတ်၊ သန့်ရှင်းေရး ြပုလုပ်ြပီးေနာက် လက်တွင် ကိုင်လာေသာ ေတာင်ေဝှးကို ခပ်ေြဖးေြဖးေထာက်ကာ ေတာင်ကုန်းေလးဆီမှ သူဆင်းလာြခင်း ြဖစ်သည်။ ေတာင်ေြခအေရာက်တွင် ရွာကေလးကို ရစ်ေခွ စီးဆင်းေနေသာ ေချာင်း ကမ်းစပ်နားတွင် ထိုင်ကာ ဝင်လုဆဲ ညေနခင်း၏ ဆည်းဆာအား ထိုင်ြကည့် ေတာ့ သည်။ ေတာင်ကုန်းေပါ်မှ ဆင်းလာတိုင်းလဲ ေနဝင်ဆည်းဆာကို သူထိုင်ြကည့်ေလ့ ရှိပါသည်။ ေန့တစ်ေန့၏ ေနာက်ဆံုး လက်ကျန်အြဖစ် ေတာက်ပေသာ အလင်းေရာင်များကို ထုတ်လွှတ်ကာ ကမ္ဘာေလာကြကီးအား နှုတ်ဆက်ေန ေပြပီ။ ေနမင်းြကီး ဆီမှ ြဖာဆင်း လာေသာ ေရာင်ြခည်များသည် သူြမင်ေတွ့ေန ရသည့် ပတ်ဝန်းကျင် တစ်ခုလံုးကို လိေမ္မာ်ေရာင် ြခယ်ပစ်သည် သာမက ေချာင်းေရြပင်သည် ပင်လျှင် လိေမ္မာ်ရည်များ လိမ်းကျံထားဘိသို့ ရှိသည့် အတွက် လိေမ္မာ်ေရာင် ဆည်းဆာဟု သူက စိတ်ထဲမှ တီးတိုး ေရရွတ်မိလိုက်သည်။
ညေနဆည်းဆာကို သူ နှစ်သက် သေဘာကျမိသည်မှာ ငယ်စဉ်ကတည်းက ြဖစ်ခဲ့သည်။ ငယ်စဉ်တုန်း က နှစ်သက်မိြခင်းသည် ဘယ်လို အေတွးမျိုးရှိ၍မှ မဟုတ်ဘဲ လိေမ္မာ်ေရာင် ေနလံုးြကီးတေြဖးေြဖး ဝင်ေရာက် ေပျာက်ကွယ်သွားသည်ကို ြကည့်ေကာင်းေကာင်း ြဖင့် နှစ်သက်မိြခင်းသာ ြဖစ်ေသာ်လည်း ယခု အသက် ရဝ ကျာ်ေနြပီ ြဖစ်ေသာ အရွယ်တွင်ေတာ့ ညေနဆည်းဆာကို နှစ်သက်ရြခင်းသည် အဓိပ္ပါယ် ရှိလာခဲ့ြပီ။ ညေနေနဝင်ချိန် ဆည်းဆာ ဟူသည်ကား ေန့တစ်ေန့၏ ေနာက်ဆံုးအချိန် ြဖစ်သည်။ တစ်ေန့တာ၏ အဆံုးသတ်ချိန် ဆိုပါေတာ့။ ေလာကြကီးတွင် ေမွးဖွား သက်ရှင်ေနထိုင်ြကေသာ လူတိုင်း၏ ဘဝတွင်လည်း ေန့တစ်ေန့၏ ေန့ဝင်ချိန်ကဲ့သို့ ဘဝ၏ ေနဝင်ချိန်လည်း ရှိသည်သာြဖစ်သည်။ ငယ်ရာမှ ြကီး၊ ြကီးရာမှ အို စသြဖင့် ြဖတ်သန်းရေသာ ဘဝြဖစ်စဉ် အဆင့်ဆင့်တွင် အိုမင်းလာေသာ သူ့လို အသက်အရွယ် ချိန်ခါသည် ဘဝ၏ ေနဝင်ဆည်းဆာချိန် ေရာက်ေလြပီ။
ထိုဆည်းဆာချိန် ေရာက်သည့်အခါ လူတစ်ေယာက်သည် သူြဖတ်သန်းလာခဲ့ေသာ ဘဝ၏ လမ်းေြကာင်း ကို ေနာက်ြပန်လှည့်ြကည့် သံုးသပ်သင့်သည်ဟု သူက ယူဆသည်။ ေနြခည်နုနု ြဖာကျခါစ လို ငယ်ရွယ်နုနယ်သည့် ေန့ရက်များ၊ ခပ်ြပင်းြပင်း ေန့လည်ခင်းေနြခည်နှင့်တူေသာ တည်ြငိမ်ရင့်ကျက် လာေသာ သက်လတ်ပိုင်းေန့ရက်များ ၊ ယခုကဲ့သို့ လိေမ္မာ်ေရာင် ဆည်းဆာြဖင့် ေလာကြကီး ကို နှုတ်ဆက် စ ြပုေနေသာ သက်ြကီးပိုင်း ေန့ရက်များ စသည့် သူြဖတ်သန်း ခဲ့ေသာ ဘဝလမ်းေြကာင်း တစ်ေလျှာက် သူြပုခဲ့သည့် ကိစ္စရပ်များ၊ လုပ်ေဆာင်ချက်များကို သူ ြပန်လည် သံုးသပ်သည်။ ဘယ်တုန်းက ဘယ်အချိန် တွင် သူလုပ်သင့်တာကို မလုပ်ခဲ့ဘူးလား၊ ဘယ်အခွင့်အေရး မျိုးကို သူအရမယူနိုင်ဘဲ ဆံုးရှံုးခဲ့သလား၊ ဘဝအတွက် ယခု ေနာက်ဆံုးေနဝင်ချိန်တွင် သူြဖတ်သန်းခဲ့ရေသာ ေန့ရက်များအတွက် လိပ်ြပာသန့်ပါ ရဲ့လား၊ စသည်ြဖင့် သူ ြပန်လည် စဉ်းစားကာ မိမိကိုယ်ကို ေမးြမန်းလ့ ရှိသည်။
သူ့ဘဝကို ြပန်လည် စဉ်းစားဆင်ြခင်သံုးသပ်ရာတွင် မလုပ်သင့်သည်ကို လုပ်ခဲ့မိေသာ ေနာင်တ ရစရာ ဟူ၍ များများ စားစားမရှိလှပါ။ သူက ဘဝကို လူသားဆန်ဆန် ရိုးရိုးသားသား ရှင်သန်လိုေသာသူ ြဖစ်ေလသည်။ သူတစ်ပါး မျက်ရည်ေပါက် ကီးငယ် ကျေစခဲ့ေသာ လုပ်ရပ်များ၊ သူတစ်ပါးအေပါ် အနိုင်ကျင့်ယုတ်မာခဲ့ေသာ လုပ်ရပ်များလည်း သူ မြပုလုပ်ခဲ့ပါ။ မည်သူ့အေပါ်တွင်မှ ကလိန်ကကျစ် ကျခဲ့ြခင်းမျိုးြဖင့် သူ့ဘဝကို မရှင်သန်ခဲ့ဖူးပါ။ ငယ်စဉ်အချိန် ပညာသင်ယူစရာရှိတာကို သင်ယူြပီး အရွယ်ေရာက်လျှင် အသက်ေမွး ဝမ်းေြကာင်းအတွက် ထိုက်သင့်သည့် အလုပ်ကို လုပ်ခဲ့သည်။ သူတစ်ပါးအေပါ် ေခါင်းပံုြဖတ်ြခင်းြဖင့် မတရားစီးပွားကို မလုပ်ခဲ့ပါ။ သမာအာဇီဝ ကျကျ စီးပွားေရး လုပ်ငန်းကိုသာ သူ လုပ်ေဆာင်ခဲ့သည်။
အချို့ေသာ စီးပွားေရးမိတ်ေဆွများက လူတိုင်းအေပါ်တွင် သူ၏ စိတ်ရင်းအတိုင်း ရိုးရိုးသားသား ဆက်ဆံမှု အေပါ် ပျက်လံုး ထုတ်တတ်ြကသည်။ စီးပွားေရးလုပ်လျှင် ခွက်ခွက်လန် ရှံုးမည်ဟုလည်း စကားတင်း ဆိုြကသည်။ သို့ေသာ် ရိုးရိုးသားသား ေနထိုင် စီးပွားရှာကာ ကတိစကား တစ်ခွန်းကို ေစာင့်ထိန်းတတ်သူ သူ့အတွက်ေတာ့ စီးပွားေရးေလာကတွင်ေရာ၊ လူမှုေရးေလာကတွင်ပါ နာမည်ပျက်မရှိဘဲ လူတိုင်းက ေလးစားခဲ့သည် ြဖစ်ေလသည်။ လူအများက အာရံုစိုက်ရေလာက်ေအာင် ြကီးကျယ်စွာ ချမ်းသာေသာ ဘဝကို မပိုင်ဆိုင်ခဲ့ေသာ်လည်း သင့်တင့်ေသာ စီးပွားေရးနှင့် ချစ်ခင်ဖွယ်ရာ မိသားစုေလး တစ်ခုကို သူပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရခဲ့သည်။ ထိုအတွက်လည်း သူ့ဘဝကို သူ ေကျနပ်မိရေသးသည်။ ေငွေြကးြဖင့် ဝယ်ယူ၍ မရနိုင်ေသာ ေပျာ်ရွှင်ြခင်းကို သူရရှိခဲ့သည်သာြဖစ်သည်။ အလွန်တရာ ချမ်းသာေသာ သူများသည် သူ့ေလာက် ဘဝကို ေပျာ်ေပျာ် ရွှင်ရွှင် ေအးေအး ချမ်းချမ်း ြဖတ်သန်းခွင့် ရချင်မှ ရလိမ့်မည်။ နာမည်ပျက်မရှိ လူမှု အသိုင်းအဝိုင်းတွင် အများက ေလးစား ြကေသာ သူြဖစ်ချင်မှ ြဖစ်ြကလိမ့်မည်။ သူတို့သည် မိသားစုနှင့် ေပျာ်ေပျာ် ရွှင်ရွှင် ေနခွင့် ရချင်မှ ရလိမ့်မည်။ ေငွေနာက် ေကာက်ေကာက်ပါေအာင် လိုက်ရင်း မိသားစုအတွက် စိတ်ေပျာ်ရွှင်မှုများကို ဖန်တီးေပးဖို့ ေမ့ေလျာ့ထားချင် ထားြကလိမ့်မည်။ ဂုဏ်သိက္ခာ၊ ေပျာ်ရွှင်မှု၊ ေအးချမ်းမှု စသည့်အရာတို့ကို သူတို့သည် ေငွေြကးအတွက် လဲပစ်ေကာင်း လဲပစ်ြကလိမ့်မည်။
သူ့အတွက်ေတာ့ ထိုအရာများကို ေငွေြကးထက် ပိုမို မက်ေမာခဲ့ေလသည်။ ပိုက်ဆံေငွေြကး၊ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်များ မတန်တဆ ရှိဖို့မလို၊ စိတ်ချမ်းေြမ့ဖွယ် မိသားစုေလးတစ်ခုနှင့်အတူ ဘဝကို ေအးေအး ချမ်းချမ်း ြဖတ်သန်းခွင့်ရသည်ကပင် သူေကျနပ်မိရသည်။ ဘဝအတွင် အေရးအြကီး ဆံုးေသာ လိုအပ်ချက်မှာ ချစ်ခင် သူများနှင့် ေပျာ်ေပျာ်ရွှင်ရွှင် စိတ် ချမ်းချမ်းသာသာ ေနနိုင်ဖို့ဟု သူက ယူဆမိပါသည်။ လူတိုင်းသည် မိမိသမိုင်းကို မိမိကိုယ်တိုင် ေရးြကသည်။ မိမိတို့ဘဝ အသက်ရှင် ေနထိုင်ချိန်တွင် လုပ်ခဲ့၊ ြပုခဲ့ေသာ ေကာင်းမှု၊ မေကာင်းမှုတို့သည် တစ်ချိန်ချိန် တွင် ေရာင်ြပန် ခံစားရမည်ဟု သူကေတာ့ ယံုြကည်မိသည်။ ထို့ေြကာင့်လည်း မေကာင်းမှုကို နည်းနိုင်သမျှ နည်းေအာင် ေနထိုင်ခဲ့သည်။
လူ့ေလာကြကီးတွင် ဧည့်သည်အြဖစ် ေရာက်လာေသာ တစ်ခဏသာအတွက် ဧည့်သည်ဆိုးတစ်ေယာက် သူမြဖစ်ချင်ခဲ့ပါ။ ေလာကြကီးအတွက် အကျိုးမြပုနိုင်ဦးေတာ့ေတာင် ဆိုးကျိုေတာ့ြဖင့် မေပးလိုပါ။ သူ သားသမီးြဖစ်စဉ်က မိဘတို့ကို ြပန်လည် သိတတ်ခဲ့ြပီး ြပုစု လုပ်ေကျွးခွင့်ရခဲ့ေသာေြကာင့် မိဘကို မေကျွးေမွး မေစာင့်ေရှာက် လိုက်ရေသာ ေနာင်တမျိုး မရခဲ့ပါ။ ယခု သူ့အသက် ြကီးရင့်လာေသာ အခါတွင်လည်း သူ၏ သားသမီးေြမးြမစ်တို့က သူ့ကို ြပန်လည် ေစာင့်ေရှာက်ြကေလြပီ။ သူသည် ေြကွးေဟာင်းကို ဆပ်ခဲ့ြပီးြပီ။ ေြကွးသစ်ကိုလည်း ချခဲ့ြပီးြပီ။ သူ့အတွက် ဘာမှ အပန်းတြကီး ြဖစ်စရာ အေြခအေနလည်း မရှိေတာ့ပါ။ ဘဝကို ေအးေအးချမ်းချမ်း ကုန်ဆံုးရန်သာ ရှိေတာ့သည်။
သူ့အတွက်ေတာ့ ထိုအရာများကို ေငွေြကးထက် ပိုမို မက်ေမာခဲ့ေလသည်။ ပိုက်ဆံေငွေြကး၊ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်များ မတန်တဆ ရှိဖို့မလို၊ စိတ်ချမ်းေြမ့ဖွယ် မိသားစုေလးတစ်ခုနှင့်အတူ ဘဝကို ေအးေအး ချမ်းချမ်း ြဖတ်သန်းခွင့်ရသည်ကပင် သူေကျနပ်မိရသည်။ ဘဝအတွင် အေရးအြကီး ဆံုးေသာ လိုအပ်ချက်မှာ ချစ်ခင် သူများနှင့် ေပျာ်ေပျာ်ရွှင်ရွှင် စိတ် ချမ်းချမ်းသာသာ ေနနိုင်ဖို့ဟု သူက ယူဆမိပါသည်။ လူတိုင်းသည် မိမိသမိုင်းကို မိမိကိုယ်တိုင် ေရးြကသည်။ မိမိတို့ဘဝ အသက်ရှင် ေနထိုင်ချိန်တွင် လုပ်ခဲ့၊ ြပုခဲ့ေသာ ေကာင်းမှု၊ မေကာင်းမှုတို့သည် တစ်ချိန်ချိန် တွင် ေရာင်ြပန် ခံစားရမည်ဟု သူကေတာ့ ယံုြကည်မိသည်။ ထို့ေြကာင့်လည်း မေကာင်းမှုကို နည်းနိုင်သမျှ နည်းေအာင် ေနထိုင်ခဲ့သည်။
လူ့ေလာကြကီးတွင် ဧည့်သည်အြဖစ် ေရာက်လာေသာ တစ်ခဏသာအတွက် ဧည့်သည်ဆိုးတစ်ေယာက် သူမြဖစ်ချင်ခဲ့ပါ။ ေလာကြကီးအတွက် အကျိုးမြပုနိုင်ဦးေတာ့ေတာင် ဆိုးကျိုေတာ့ြဖင့် မေပးလိုပါ။ သူ သားသမီးြဖစ်စဉ်က မိဘတို့ကို ြပန်လည် သိတတ်ခဲ့ြပီး ြပုစု လုပ်ေကျွးခွင့်ရခဲ့ေသာေြကာင့် မိဘကို မေကျွးေမွး မေစာင့်ေရှာက် လိုက်ရေသာ ေနာင်တမျိုး မရခဲ့ပါ။ ယခု သူ့အသက် ြကီးရင့်လာေသာ အခါတွင်လည်း သူ၏ သားသမီးေြမးြမစ်တို့က သူ့ကို ြပန်လည် ေစာင့်ေရှာက်ြကေလြပီ။ သူသည် ေြကွးေဟာင်းကို ဆပ်ခဲ့ြပီးြပီ။ ေြကွးသစ်ကိုလည်း ချခဲ့ြပီးြပီ။ သူ့အတွက် ဘာမှ အပန်းတြကီး ြဖစ်စရာ အေြခအေနလည်း မရှိေတာ့ပါ။ ဘဝကို ေအးေအးချမ်းချမ်း ကုန်ဆံုးရန်သာ ရှိေတာ့သည်။
ဘုရားကုန်းေပါ်မှ ဆင်းလာြပီးတိုင်း ေချာင်းေဘးက ခံုတန်းလျားတွင်ထိုင်ကာ ေနဝင်ချိန်ကို အြမဲတမ်း ေစာင့်ြကည့်ေလ့ရှိြပီး သူ့ဘဝအေြကာင်းများနှင့် ဘဝတစ်ေလျှာက်လံုး သူလုပ်ခဲ့ေသာ ေကာင်းမှု၊ လုပ်ရပ်များကို စဉ်းစားတိုင်းလည်း ေကျနပ်မိရပါသည်။ လိမ်ညာ လှည့်ြဖားခဲ့ ြခင်း၊ ေခါင်းပံု ြဖတ် ခဲ့ြခင်း၊ ေလာဘေဇာြဖင့် မတရားစီးပွားရှိခဲ့ြခင်း၊ သူတစ်ပါးကို နှိပ်စက် ညှင်းပန်းခဲ့ြခင်းမျိုးကို မြပုလုပ်ခဲ့သည့်အတွက် သူြဖတ်သန်းခဲ့ေသာ ေန့ရက်များသည် လိပ်ြပာမလံုြခင်း၊ ထိတ်လန့် စိုးရွံ့ေနရြခင်း စသည့်ေန့ရက်မျိုး မရှိခဲ့ပါ။ ဘဝတစ်ေလျှာက်လံုး သူတစ်ပါးအေပါ် မတရားမလုပ်ခဲ့ေသာ၊ ေလာဘတြကီး သူ့အတွက် ဘဝ ဆည်းဆာချိန်သည်လည်း ပူပင်ထိတ်လန့်ေသာ စိတ်နှလံုးမျိုး မရှိဘဲ ေအးချမ်းြငိမ် သက်လို့ ေနေလသည်။
လူတိုင်းသည် မိမိ ေသလွန်သွားသည့်အခါတွင် စုေဆာင်းထားေသာ မည်သည့် ပစ္စည်းဥစ္စာမှ ယူေဆာင်မသွားနိုင်ပါ။ အရာအားလံုးကို ထားပစ်ခဲ့ရမည်သာ ြဖစ်ေလသည်။ သို့ေသာ် ယူေဆာင် သွားနိုင်သည့် တစ်ခုတည်းေသာ အရာမှာ ကုသိုလ်ေကာင်းမှု ြဖစ်သည်။ ကုသိုလ်ေကာင်းမှုလည်း တတ်နိုင်သမျှ သူလုပ်ခဲ့ြပီးြပီ။ လုပ်ေနဆဲ လည်း ြဖစ်သည်။ ေနဝင်ချိန်ဟူသည် ေန့နှင့်ညကို ပိုင်းြခား ကန့်သတ်လိုက်သည့် အနားသတ်ဟု သူက ယူဆပါသည်။ ဆည်းဆာချိန်ေရာက်ြပီ ဆိုသည်နှင့် တစ်ေန့တာ ကုန်ဆံုးေတာ့မည်။ ယခု သူ့ဘဝသည်လည်း ေနဝင် ဆည်းဆာချိန် ေရာက်ေနေပြပီ။ မြကာေသာတစ်ေန့တွင် သူထွက်ခွာရေတာ့မည်။ ယခုအချိန်တွင် ေအးချမ်းေသာ သူ့ဇာတိရွာကေလးမှာ သူ့ဘဝေနဝင်ချိန်ကို ကုန်ဆံုးဖို့ ြကိုးစားေနြခင်းသာ ြဖစ်ေတာ့သည်။
လူတိုင်းသည် မိမိ ေသလွန်သွားသည့်အခါတွင် စုေဆာင်းထားေသာ မည်သည့် ပစ္စည်းဥစ္စာမှ ယူေဆာင်မသွားနိုင်ပါ။ အရာအားလံုးကို ထားပစ်ခဲ့ရမည်သာ ြဖစ်ေလသည်။ သို့ေသာ် ယူေဆာင် သွားနိုင်သည့် တစ်ခုတည်းေသာ အရာမှာ ကုသိုလ်ေကာင်းမှု ြဖစ်သည်။ ကုသိုလ်ေကာင်းမှုလည်း တတ်နိုင်သမျှ သူလုပ်ခဲ့ြပီးြပီ။ လုပ်ေနဆဲ လည်း ြဖစ်သည်။ ေနဝင်ချိန်ဟူသည် ေန့နှင့်ညကို ပိုင်းြခား ကန့်သတ်လိုက်သည့် အနားသတ်ဟု သူက ယူဆပါသည်။ ဆည်းဆာချိန်ေရာက်ြပီ ဆိုသည်နှင့် တစ်ေန့တာ ကုန်ဆံုးေတာ့မည်။ ယခု သူ့ဘဝသည်လည်း ေနဝင် ဆည်းဆာချိန် ေရာက်ေနေပြပီ။ မြကာေသာတစ်ေန့တွင် သူထွက်ခွာရေတာ့မည်။ ယခုအချိန်တွင် ေအးချမ်းေသာ သူ့ဇာတိရွာကေလးမှာ သူ့ဘဝေနဝင်ချိန်ကို ကုန်ဆံုးဖို့ ြကိုးစားေနြခင်းသာ ြဖစ်ေတာ့သည်။
အေစာဆီက လိေမ္မာ်ေရာင် အဆင်းြဖင့် လင်းချင်းေတာက်ပကာ ကမ္ဘာေြမြကီး၏ တစ်ေန့တာ အား ေနာက်ဆံုး နှုတ်ဆက်ေနခဲ့ေသာ ေနမင်းြကီးသည် ေဂါယံဆီသို့ ယွန်းသွားေလြပီ။ ေကာင်းကင်ြပင်နှင့် တိမ်စိုင်တစ်ချို့ကေတာ့ လိေမ္မာ်ေသွးများ လိမ်းကျံထားဆဲ ရှိေလသည်။ သို့ေသာ် ထိုလိေမ္မာ်ေရာင် သည်လည်း မြကာခင်တွင် စုန်းစုန်း ေပျာက်ကွယ်ကာ မဲေမှာင်လာေပေတာ့မည်။ သူသည် ခံုေဘးတွင် ချထားခဲ့ေသာ ေတာင်ေဝှးကို ေကာက်ယူလိုက်ြပီး ထိုေနရာမှ တစ်လှမ်းချင်း ထွက်ခွာကာ အိမ်ဆီသို့ ေြဖးေြဖးမှန်မှန် တည်တည်ြငိမ်ြငိမ် ေြခလှမ်းများြဖင့် ေလျှာက်လှမ်း သွားေနေလသည်။
ထိုအချိန်တွင် ေပါက်တူး တစ်လက်ကို ထမ်းကာ လယ်ေတာများဘက်ဆီမှ ြပန်လာေသာ သူနှင့် အသက် မတိမ်းမယိမ်း အဖိုးအို တစ်ဦးသည် သူ့ကိုြကည့်ကာ ထူးဆန်း အံ့ဩေနသည်ကို သူမသိလိုက်ေတာ့ပါ။ ထိုအဖိုးအိုသည် လယ်ေတာစပ်ရှိ အင်းကေလးများတွင် ဖားရှာ၊ ငါးရှာအလုပ်ကို ေန့စဉ် လုပ်ကိုင်ြပီး ခုကဲ့သို့ ညေနေစာင်းတွင် ြပန်လာေလ့ရှိရာ ေချာင်းကမ်းေဘးတွင် ညေနခင်းတိုင်း ထိုင်တတ်ေသာသူနှင့် အြမဲဆံုတတ်သည်။ ဆံုတိုင်းလည်း ေနဝင် ဆည်းဆာကို ထိုင်ြကည့်ေနေသာ သူ့ကိုြကည့်ကာ အထူး အဆန်း ြဖစ်ေနရသည်။ အလုပ်မရှိ အလုပ်ရှာကာ ေနဝင်ချိန်ကို လာြကည့်ေနသည်ဟုလည်း ထို အဖိုးအိုက ထင်ေလသည်။ ေနဝင်ချိန်သည် ဘာများ ထူးဆန်းလို့ ေန့စဉ် ေစာင့်ြကည့်သည်ကိုလည်း သူက ေမး ြကည့်ချင် ပါေသးသည်။
သူ့လက်ထဲတွင် ပါလာေသာ ငါးအတွဲကို ြပန်ြကည့် မိလိုက်ေတာ့ ေနဝင် ချိန်ကို ေစာင့်ြကည့်ကာ အချိန်ြဖုန်းြခင်းထက် သူ့လို အကျိုးရှိသည့် အလုပ်ကို လုပ်သည်က ေတာ်ေသးသည် ဟု ေတွးလိုက် မိသည်။ တစ်ဆက်တည်းတွင် ငါးများများ ဖမ်း၍ရလျှင် ေဈးတွင် ေရာင်းချြပီး ေငွးေြကးကေလးစုမိ ေဆာင်းမိ ရှိပါက တီဗီ ခပ်ြကီးြကီးတစ်လံုး ဝယ်မည်ဟု သူက ေတွးမိြပန်သည်။ သို့မှသာ သူ့သားသမီး ေြမးြမစ် ကေလးများနှင့် ပို၍ ေပျာ်ေပျာ် ရွှင်ရွှင် ြကည့်နိုင်မည်ဟု စဉ်းစားရင်း ြပံုးလိုက်မိေသးသည်။ စဉ်းစားေနရင်းမှ သူ့စိတ်သည် အိမ်ဆီသို့ေရာက်သွားကာ ခုချိန်တွင်ေတာ့ သူ့ေြမးကေလးများက တီဗီေရှ့တွင် ဆူညံစွာ ရှိေနေပေတာ့မည်။ ယေန့ညသည် သူြကိုက်သည့် ဇာတ်ကားတွဲ လာမည် ဆိုတာကို ေတွးလိုက်မိြပန် လျှင်ေတာ့ ေြခလှမ်း များမှာ ေစာေစာကထက် ပိုသွက်လက် လာေလေတာ့ သည်။
ေန့တစ်ေန့ကို အနားသတ်ေပးေနေသာ ညေနဆည်းဆာ ကုန်ဆံုးချိန် ေနဝင် ချုပ်ညရီတွင် ေရှ့ ဆင့် ေနာက်ဆင့် ေလျှာက်လှမ်း သွားေနေသာ အဖိုးအို နှစ်ဦး၏ ေြခလှမ်းများသည် တူသေယာင်ေယာင် ရှိေသာ်လည်း မတူ ကွဲြပားေနသည် ကိုေတာ့ ေသချာ ြကည့်မည်ဆိုလျှင် ေတွ့နိုင်ေပလိမ့်မည်။ တစ်ဦး၏ ေြခလှမ်းများက ေအးေဆး တည်ြငိမ် ေနြပီး ေနာက်တစ်ဦး၏ ေြခလှမ်းများ ကေတာ့ အလျင်စလို သုတ်သုတ်ြပာြပာြဖင့် အေလာတြကီး နိ်ုင်ေနေလသည်။ ထိုသို့ ကွဲြပားေနသည်ကား ညေန ဆည်းဆာချိန်ကို ြဖတ်သန်းပံုချင်း မတူညီေသာေြကာင့်သာ ြဖစ်ေလေတာ့သည်။
22 comments:
ေနညိုချိန် တိမ်ေတာက်တဲ့ ညေနဆည်းဆာကို
ကိုယ့်အြမင်နဲ့ကိုယ်ခံစားရင် အဲဒီအဘိုးအို နှစ်ေယာက်ရဲ့ ေနာက်နားက ကပ်ြပီးေလျာက်လိုက်သွားလိုက်တယ်ဗျာ...။။
ကိုယ့်အတွက် ေရွးချယ်သင့်တဲ့လမ်းကို highlight လုပ်ြပီး ေရးြပသွားတဲ့ မေချာကို ေကျးဇူးတင်ပါတယ်၊၊
ကိုယ့်အြမင်နဲ့ကိုယ် ညေနဆည်းဆာကို ခံစားတဲ့ အဘိုးအိုနှစ်ေယာက်...အေတွးစေလး ရေစတယ်...
ဆည်းဆာချိန်မှာ ြငိမ်းေအးသာယာမှုရှိတဲ့ ေြခလှမ်းမျိုးနဲ့ ေလျှာက်လှမ်းနိုင်ေအာင် အချိန်ရှိခိုက် ြကိုးစားသင့်ြကပါတယ်။ ေနာင်တတရားဆိုတာ ေြကာက်စရာေကာင်းတယ်။ ဒါေြကာင့် ေနာင်တေတွ တစ်ေလှြကီးနဲ့ ဆည်းဆာကို မြဖတ်သန်းရပါေစနဲ့ လို့ ဆုေတာင်းသွားပါတယ်။
အဘိုးကိုတအားလွမ်းတယ်မမရယ် ဒီပိုစ့်ေလးဖတ်ြပီးေတာ့
အဖိုးက အသက် ၈၀ ေကျာ်ြပီေလး(
'ေန့တစ်ေန့၏ေနဝင်ချိန်ကဲ့သို့ဘဝ၏ေနဝင်ချိန်လည်း ရှိသည်သာ' ဆိုသလိုေပါ့ ေချာေရ။
ေလာကလူသားအားလံုးေမွးဖွားတဲ့အချိန်ကစလို့
ေသဆံုးတဲ့အချိန်ထိ တစ်ေရွ့ေရွ့ခရီးဆက်ေနြကတာမို့ ဘဝမှာအေကာင်းဆံုးရပ်တည်နိုင်ဘို့လိုအပ်တယ်။
စိတ်ဓာတ်အစဉ်ြကည်လင်ေအးြမပါေစကွယ်။
ေမတ္တာြဖင့်
အန်တီတင့်
မမေချာရဲ့postေလးေတွကအရမ်းေကာင်းပါတယ်ရှင့်..သမီးအြမဲလာလည်ပါတယ်ရှင့်...မမေချာ...Sweet December..ပါရှင့်....:)
ဘဝမှာ..ေနမဝင်ခင်
လုပ်ချင်တာေတွ.လုပ်သင့်တာေတွ
အများြကီးရှိပါေသးလားအမေတာ်ေရ..
ကျေနတဲ့စိတ်ဓာတ်ေလး.ြပန်ေကာက်ြပီး
ဆက်ေလျှာက်နိုင်ေအာင်
ြကိုးစားပါ့မယ်။
ချစ်ခင်ေလးစားလျှက်
မိစံ
ယှဉ်တွဲြပထားတာေလး လှတယ်.. မေချာေရ...
ဘဝကို ြဖတ်သန်းပံုြခင်း မတူြကသလို... ရလာမယ့် အကျိုးေတွကလည်း ကွာြခားလွန်းပါတယ်...
ခင်မင်လျက်
ေနဝသန်
ဆည်းဆာကို ဘဝနဲ့ နှိုင်းြပီးေရးြပသွားတာ အရသာရှိလိုက်တာ...ေအးဗျာ...လူတိုင်းရဲ့ဆည်းဆာေတွလည်း လှေစချင်ပါရဲ့...
ကိုယ့်ဘဝေနဝင်ချိန်ကို ဘယ်လိုရင်ဆိုင်ရမလဲ။ြပင်ဆင်ထားဘို့ေတွရှိမှန်းသိေပမဲ့ ေမ့ေမ့ေလျာ့ေလျာ့ရှိေနတုန်းဘဲ။ ေကျးဇူးဘဲေချာေရ။
တစ်ေန့တစ်ေန့ဘယ်လိုပို့စ်အသစ်ေလးေတွဖတ်ရမလဲဆိုတဲ့စိတ်ဝင်စားမှုေတွနဲ့ ေန့တိုင်းေရာက်ရတဲ့ လွင်ြပင်ေလးပါ ေမ့ေနတဲ့အရာေတွကိုသတိေပးလိုက်တဲ့အတွက်ေကျးဇူးအများြကီးတင်ပါတယ်ရှင်
အရမ်းလှတဲ့ ဆည်းဆာကို
စိတ်ထားလှလှေလးနဲ့ြကည့်နိုင်ဖို့ေတာ့ကျိုးစားေနပါတယ်
အဖိုးေတွကိုလဲလွမ်းမိတယ်
စာထဲကေနတစ်ခုခုကိုရလိုက်တယ်
Sweet December ေလးြဖစ်ပါေစလို့
ခင်ခင်မင်မင် jasmine
သူ့အြမင် ကိုယ့်အြမင် အြမင်ချင်းေတာ့ မတူဘူးေပါ့...
ဒါေပမယ့် ဘယ်ဟာက ေကာင်းတယ် ဆိုတာ ေဝဖန်ပိုင်းြခား တတ်ဖို့ေတာ့ လိုမယ်...
ေနေစာေစာဝင်တာနဲ့ ေနာက်ကျဝင်သာတာကွာြပီး ေနဝင်တာေတွေတာ့ အားလံုးြကံုြကမှာပါပဲ။ ဒီပို့စ်ေလးဖတ်ြပီး တစ်ခုခုကို လွမ်းသွားသလိုလို ၊ ကိုယ်တိုင်ပဲ ဆည်းဆာတစ်ခုခုကို ေရာက်ြပီး ထိုင်ြကည့်ေနရသလို ခံစားလိုက်ရတယ် မေချာေရ။ ဆည်းဆာကို မြကံုချင်လို့မှ မရတာေနာ...။
အနားသတ်ဆည်းဆာကိုအားေပးသွားပါတယ်
အေတွးေကာင်းေလးနဲ့ေရးထားတဲ့အတွက်
ဖတ်လို့ေကာင်းပါတယ်
ခင်မင်တဲ့
ကိုယ်စိုက်ပျိုးခဲ့သမျှ ကိုယ်တိုင်ပဲ ရိတ်သိမ်းရမှာပါ။ အနားသတ်ချင်း မတူတာကေတာ့ ကိုယ်ြဖတ်သန်းခဲ့တဲ့ ရှင်သန်ခဲ့တဲ့ ဘဝ အစိတ်အပိုင်းေပါ်မှာသာ မူတည်ပါလိမ့်မယ်။ ေလာေလာဆယ် ကိုယ်ဘဝ ေနာင်ေရး အတွက် ရတက် မေအးနိုင်ဘူး ြဖစ်ေနရယ်။ သူများကိုေတာ့ လိမ်ညာ စားေသာက်ြခင်း မြပုပါဘူး။ အချိန်နဲ တေြပးညီ မြကိုးစား အားမထုတ် မိတာေလး တစ်ချို့ကို ပဲ ေနာင်တရမိမယ်လို့ ထင်ေနတယ်။ ဟူး
ဘဝတေလျှာက်လံုး လုပ်သင့်တာေတွ လုပ်ြပီး ေအးေအးချမ်းချမ်း ေလျှာက်လှမ်းခဲ့တဲ့ အဖိုးအို အေြကာင်း ဖတ်ရတာ ြငိမ်းချမ်းလိုက်တာ..၊ ဒုတိယ အဖိုးအို ကျေတာ့လည်း အိုြကီးအိုမ ကျမှ ဖားရှာ၊ ငါးရှာနဲ့ ပင်ပန်းေနတာ သနားစရာ ဆိုေပမယ့် သားသမီး၊ ေြမးြမစ် ေတွအတွက် ေမတ္တာနဲ့ ေဇာကပ်ေနတာမို့ ေတွးစရာ တမျိုး ေကာင်းြပန်ေရာ..၊ ဆည်းဆာေတွကို နှိုင်းယှဉ်ထားတဲ့ ပို့စ်ေလးက လှပလွမ်းေမာစရာ ဓါတ်ပံုေလး ၂ ပံုနဲ့ အနားသတ်ထားေတာ့ ပိုြပီး အသက်ဝင် သွားတယ် မေချာေရ..။
အဖိုးအိုနှစ်ဦးရဲ့ ကွဲြပားတဲ့ ဘဝအေြခအေနေလးကိုြကည့်ြပီး သတိအသိေလး ရသွားတယ်။ ညေနဆည်းဆာချိန်ကို စိတ်ချမ်းသာစွာ ြဖတ်သန်းနိုင်ဖို့ တည်ြငိမ်ရဲရင့်တဲ့ သတ္တိတခု လိုအပ်တယ်။ အဲဒီသတ္တိကို ြကိုးစားရယူနိုင်ေအာင် လုပ်ပါ့မယ်မေချာ။
ချစ်တဲ့
သဒ္ဓါ
ေနဝင်ချိန် အချိန်ကို ေကျာ်ြဖတ်ေနတဲ့ သက်ြကီးရွယ်အ်ိုနှစ်ေယာက်ရဲ့ မတူညီတဲ့ ဘဝအနားသတ်မျဉ်းေတွကို ပါးပါးေလး ြခယ်ထားတာ ေကာင်းလိုက်တာ..။ ေနဝင်ချိန်ကို ြငိမ်းချမ်းစွာ ေကျာ်ြဖတ်နိုင်ဖို့ " အစေကာင်း အေနှာင်းေသချာ " ဖို့လိုတယ်ဆိုတာ သတိချပ်လိုက်မိတယ် ေချာေရ..။
အင့် တူသေယာင်ေယာင်နဲ့ သိသာကွဲြပားေနြကတဲ့ အဘိုးအိုနှစ်ေယာက်ရဲ့ တစ်ေန့တာ အနားသတ်မျဉ်း၊ သို့မဟုတ် ဘဝအနားသတ်မျဉ်းေတွပါလား ေချာရယ်။ ညီလင်းသစ်ရဲ့ ခမန့်ေလးကိုလည်း သေဘာကျေနမိပါေသးရဲ့။
ဘဝကို ဘယ်လိုရှုြမင်မလဲ ။ ပညာအြမင် မရှိရင်ေတာ့ စိတ်ေြဖလို့ မရနိုင် ဘယ့်နှယ်လူ ခိုင်ပါ့မယ် ဆိုသလို ြဖစ်လာမှာကို ြပနိုင်တဲ့ စာမွန်တစ်ပုဒ်ကိုဖတ်ခဲ့ပါတယ် ။
Post a Comment