စွဲလန်း​​ြခင်း​​တစ်စံုတစ်ရာ

"ြကည်နူး​​ရိပ်"

သူမရဲ့​​ စာအုပ်ဆိုင်​​ေလး​​ နံမည်​​ေလး​​ြဖစ်ပါသည်။

စာအုပ်​​ေတွကို ချစ်ြမတ်နိုး​​​ေသာ သူမက စာအုပ်အငှား​​ဆိုင်​​ေလး​​ တစ်ခု ဖွင့်​​မည်ဟု စဉ်း​​စား​​မိ​​ေသာအခါ ဆိုင်နံမည်​​ေလး​​ကို သူမကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ​​ေရွး​​ချယ်ကာ ဒီနံမည်​​ေလး​​ ​​ေပး​​ြဖစ်ခဲ့​​သည်။ သူမက​​ေတာ့​​ စာအုပ်​​ေတွဖတ်​​ေနရလျှင် စာအုပ်​​ေတွြကား​​မှာ ​​ေနရလျှင် ​​ေပျာ်ရွှင်ြကည်နူး​​​ေနတတ်သူ ြဖစ်​​ေသာ​​ေြကာင့်​​လည်း​​ စာအုပ်ဝါသနာရှင်များ​​လည်း​​ သူမဆိုင်က​​ေလး​​ကို ​​ေရာက်လာလျှင် ြကည်နူး​​နိုင်လိမ့်​​မည်ဟု သူမက ​​ေမျှာ်လင့်​​စိတ်ြဖင့်​​ ထိုနံမည် ​​ေပး​​ခဲ့​​ြခင်း​​သာ ြဖစ်ပါသည်။ စီး​​ပွား​​​ေရး​​သက်သက်​​ေြကာင့်​​ မဟုတ်ဘဲ ဝါသနာ ပါ၍ ဖွင့်​​ြဖစ်​​ေသာ​​ေြကာင့်​​ သူမဆိုင်က​​ေလး​​က စာဖတ်ဝါသနာပါသူတို့​​အတွက် စာအုပ်အမျိုး​​အစား​​ စံုလင်လွန်း​​လှသည်။ သူမက ဘယ်လိုစာအုပ်မျိုး​​ကို စာဖတ်သူ​​ေတွ ြကိုက်မယ်ဆိုတာ သိသူမို့​​ သူမ ဆိုင်တွင် လူြကိုက်များ​​​ေသာ စာအုပ်များ​​၊​ စာဖတ်သက်တမ်း​​ရင့်​​သူများ​​ ြကိုက်နှစ်သက်မည့်​​စာအုပ်များ​​၊​ စာဖတ်ခါစ လူငယ်များ​​ ြကိုက်နှစ်သက်မည့်​​ စာအုပ်များ​​ စသြဖင့်​​ စာအုပ်အမျိုး​​အစား​​မျိုး​​စံု ရှိ​​ေနတတ်သည်။

မနက်မှ ည​​ေနအထိ ြမို့​​ထဲက စတိုး​​ဆိုင်တစ်ခုတွင် စာရင်း​​ကိုင်အလုပ်ကို လုပ်ြပီး​​ သူမ၏ ဆိုင်ထိုင်ချိန်သည် ည​​ေန ၆နာရီတွင် စတင်​​ေတာ့​​သည်။ ​​ေန့​​ခင်း​​တွင်​​ေတာ့​​ စာအုပ်ငှား​​သူများ​​ ကျဲပါး​​တတ်ြပီး​​ အိမ်ရှိ လူများ​​က တစ်လှည့်​​စီ သူမဆိုင်ကို ​​ေစာင့်​​​ေပး​​တတ်သည်။ လူမရှိလျှင်​​ေတာ့​​ ဆိုင်ပိတ်ထား​​တတ်​​ေသာ်လည်း​​ တကယ်တမ်း​​ သူမတို့​​စာအုပ်ဆိုင်ရဲ့​​ လူအငှား​​ကျချိန်သည် ညဦး​​ပိုင်း​​တွင်သာ ြဖစ်​​ေလသည်။ ည ရနာရီ ဂနာရီတွင် စား​​အုပ်ငှား​​သူများ​​နှင့်​​ လူစည်ကား​​တတ်ြပီး​​ ဂနာရီ​​ေကျာ်ြပီး​​ ​​ေနာက်ပိုင်း​​တွင် တ​​ေြဖး​​​ေြဖး​​ လူကျဲပါး​​သွား​​တတ်သည်။ သူမက​​ေတာ့​​ ငှား​​သူမလာသည့်​​အချိန်တွင် စာအုပ်စင်မှ စာအုပ်များ​​ကို တစ်အုပ်ြပီး​​တစ်အုပ် ဖတ်​​ေန​​ေလ့​​ရှိြပီး​​ ၉နာရီခွဲတွင်မှ ဆိုင်ပိတ်​​ေလ့​​ ရှိပါသည်။ ထိုအချိန်သည် သူမ၏ ပံုမှန်ဆိုင်ပိတ်ချိန်သာ ြဖစ်​​ေလသည်။

ယ​​ေန့​​သည် မိုး​​အနည်း​​ငယ် ​​ေအး​​​ေသာ​​ေြကာင့်​​ စာအုပ်ငှား​​သူ အခါတိုင်း​​ထက် ကျဲပါး​​သည်။ ၉နာရီထိုး​​ြပီမို့​​ ဆိုင်ပိတ်မည်ဆိုလျှင် ပိတ်လို့​​ရ​​ေနြပီ ြဖစ်​​ေသာ်လည်း​​ သူမက​​ေတာ့​​ မင်း​​လူရဲ့​​ စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ဖတ်​​ေနသြဖင့်​​ စာအုပ်ထဲ အာရံုဝင်စား​​​ေန​​ေသာ​​ေြကာင့်​​ ဆိုင်ပိတ်ဖို့​​ စိတ်မကူး​​မိဘဲ  ဇိမ်ကျ​​ေနသလို ရှိ​​ေန​​ေလသည်။ ထိုအချိန်တွင် သူမဆိုင်​​ေရှ့​​တွင် ဆိုင်ကယ်တစ်စီး​​ ထိုး​​ရပ်လိုက်သံြကား​​ရြပီး​​  ဆိုင်ထဲသို့​​ လူတစ်​​ေယာက် ဝင်လာသည်ကို ​​ေမာ့​​မြကည့်​​​ေပမဲ့​​ သူမ သိလိုက်ပါသည်။ ထိုသူဆိုင်ထဲ ဝင်လာတာနှင့်​​ ရနံ့​​သင်း​​သင်း​​​ေဖျာ့​​​ေဖျာ့​​ တစ်ခုကပါ သူမနှာဝတွင် ရှုရှိုက်မိလိုက်သည်။ ဘာရနံ့​​ရယ်လို့​​ သူမ မသိ​​ေသာ်လည်း​​ အမျိုး​​သား​​သံုး​​ ​​ေရ​​ေမွှး​​ရနံ့​​ တစ်ခုခု​​ေတာ့​​ ြဖစ်မည်မှန်း​​ သူမ သိလိုက်ပါသည်။

"ကျွန်​​ေတာ် စာအုပ်ငှား​​ချင်လို့​​ပါ" ဆိုင်ထဲဝင်လာသူ၏ စကား​​အဆံုး​​ ထိုသူကို သူမ ​​ေမာ့​​ြကည့်​​လိုက်​​ေတာ့​​ သူမထံတွင် တစ်ခါဖူး​​မှ ငှား​​​ေလ့​​ငှား​​ထ မရှိ​​ေသာသူြဖစ်​​ေြကာင်း​​ သူမ သိလိုက်သည်။ "တစ်ခါမှ မငှား​​ဖူး​​ဘူး​​ ထင်တယ်​​ေနာ်" သူမအ​​ေမး​​စကား​​အဆံုး​​

"ဟုတ်ပါတယ်.. ကျွန်​​ေတာ် ဒီြမို့​​ကို ​​ေရာက်တာ မြကာ​​ေသး​​ပါဘူး​​… အသိတစ်​​ေယာက်က ဒီဆိုင်မှာ စာအုပ်စံုတယ်ဆိုလို့​​ စာအုပ်ငှား​​ဖို့​​ ဒီဆိုင်ကို ​​ေရာက်လာတာပါ။"

"ဟုတ် .. ငှား​​လို့​​ရပါတယ်.. ဒါ​​ေပမဲ့​​ တစ်ခါမှ မငှား​​ဖူး​​ရင်​​ေတာ့​​ စ​​ေပါ်​​ေငွ တင်ရပါတယ်.. "

"ရပါတယ်.. ကျွန်​​ေတာ် စ​​ေပါ်​​ေငွတင်ပါ့​​မယ်.. " ဟု ြပန်​​ေြပာ​​ေလသည်။ ထို့​​​ေနာက်​​ေတာ့​​ ထိုသူသည် စာ​​ေရး​​ဆရာနံမည်အလိုက် စီရီထား​​​ေသာ စာအုပ်စင်​​ေပါ်မှ သူနှစ်သက်​​ေသာ စာ​​ေရး​​ဆရာတို့​​၏ စာအုပ်များ​​ကို ရှာ​​ေဖွ​​ေန​​ေတာ့​​သည်။ သူမလည်း​​ ဖတ်လက်စ စာအုပ်ကို ငံု့​​ဖတ်​​ေန​​ေတာ့​​သည်။

သူ စာအုပ်​​ေတွ ​​ေရွး​​​ေနသည်မှာ ၁ဝမိနစ်ခန့်​​ ြကာမည်ထင်သည်။ ​​ေနာက်​​ေတာ့​​ သူမ​​ေရှ့​​က စား​​ပွဲ​​ေပါ်တွင် စာအုပ် ၃အုပ်ကို ထိုသူက လာချ​​ေပး​​ြပီး​​ "ဆိုင်က စာအုပ်​​ေတွ သိပ်စံုတာဘဲ​​ေနာ်.. ဒီ​​ေလာက်စံုတဲ့​​ စာအုပ်​​ေတွ ​​ေတွ့​​​ေတာ့​​ ကျွန်​​ေတာ် အရမ်း​​ဝမ်း​​သာမိတယ်.. ကျွန်​​ေတာ်က စာဖတ် ဝါသနာြကီး​​သူမို့​​ ဘယ်​​ေရာက်​​ေရာက် စာအုပ်​​ေတွက ကျွန်​​ေတာ့်​​အတွက် မရှိမြဖစ်ပါဘဲဗျာ.. ကျွန်​​ေတာ် ဒီစာအုပ်၃အုပ် ငှား​​သွား​​မယ်​​ေနာ်.. " ဟု ​​ေြပာသည်။ သူမက စာအုပ်များ​​ကို စာအုပ်အငှား​​စာရင်း​​တွင် မှတ်တမ်း​​ ​​ေရး​​သွင်း​​လိုက်ြပီး​​ သူ့​​နံမည်နှင့်​​ ​​ေနရပ်လိပ်စာ ​​ေတာင်း​​​ေတာ့​​ စည်သူ​​ေကျာ်​​ေဇာ ဟု ​​ေြပာြပီး​​ သူမတို့​​ြမို့​​တွင် ရံုး​​ခွဲတစ်ခု ဖွင့်​​လှစ်ြပီး​​ လူမှု​​ေရး​​လုပ်ငန်း​​များ​​ လုပ်​​ေဆာင်​​ေန​​ေသာ NGO တစ်ခု၏ လိပ်စာကို သူ​​ေြပာသည်။ ထိုအခါမှ သူမ သိလိုက်သည်က ထိုသူသည် သူမတို့​​ ြမို့​​က​​ေလး​​တွင် ရှိ​​ေသာ ၎င်း​ NGO ရံုး​​ခွဲသို့​​ တာဝန်ထမ်း​​​ေဆာင်ဖို့​​ ​​ေရာက်လာသူြဖစ်လိမ့်​​မည်။ သူ​​ေြပာ​​ေသာ လိပ်စာမှာ သူမတို့​​ြမို့​​တွင်ရှိ တစ်ခုတည်း​​​ေသာ NGO အဖွဲ့​​၏ လိပ်စာလည်း​​ ြဖစ်သည်မဟုတ်ပါလား​​။ သူမ စာအုပ်၃အုပ်အတွက် စ​​ေပါ်​​ေငွကို ၅၀၀၀ ​​ေတာင်း​​ယူထား​​လိုက်သည်။ သူငှား​​​ေသာ စာအုပ်များ​​ကို ြကည့်​​သည်နှင့်​​ ထိုသူသည် စာဖတ်သက် အ​​ေတာ်ရင့်​​သူမှန်း​​ သိသာ​​ေစသည်။ စာအုပ်၃အုပ်ကို ​​ေကာက်ယူြပီး​​ သူမကို ​​ေကျး​​ဇူး​​ ဟု ခပ်တိုး​​တိုး​​ ​​ေြပာကာ ဆိုင်အ​​ေရှ့​​တွင်ရပ်ထား​​​ေသာ ဆိုင်ကယ်အြမင့်​​ြကီး​​ကို ​​ေမာင်း​​၍ ထွက်ခွာသွား​​​ေသာ ထိုသူသဏ္ဍာန်ကို တဒဂင်္​​ေတာ့​​ သူမ ​​ေငး​​ခနဲြကည့်​​ရင်း​​ ကျန်ခဲ့​​မိရ​​ေတာ့​​သည်။ အရပ်အ​​ေတာ်ြမင့်​​ြပီး​​ ြကည့်​​​ေကာင်း​​လှ​​ေသာ ဥပတိရုပ်ပိုင်ရှင် တစ်​​ေယာက်မှန်း​​ သူမ မှတ်မှတ်ထင်ထင် သတိထား​​လိုက်မိသည်။ ဆိုင်ထဲတွင် ထိုသူ မရှိ​​ေတာ့​​​ေသာ်လည်း​​ သူဝင်​​ေရာက်လာစဉ်က ရခဲ့​​​ေသာ ရနံ့​​ သင်း​​ပျံ့​​ပျံ့​​တစ်ခုက ယခုတိုင် ဆိုင်ထဲတွင် ​​ေဝ့​​ဝဲကျန်ရစ်ခဲ့​​​ေလသည်။

၂ရက်ြခား​​ ၃ရက်ြခား​​တစ်ခါ ထို စည်သူ​​ေကျာ်​​ေဇာ ဆိုသူသည် သူမစာအုပ်ဆိုင်က​​ေလး​​တွင် စာအုပ်များ​​ လာငှား​​​ေလ့​​ရှိြပီး​​ သူလာတိုင်း​​လည်း​​ သူမ မှတ်မိ​​ေန​​ေသာ ရနံ့​​တစ်မျိုး​​က သူနှင့်​​အတူ အြမဲ ပါလာတတ်သည်။ သူ့​​ကို ရင်း​​နှီး​​ယံုတင်မက သူ့​​ထံမှ ရတတ်​​ေသာ စွဲမက်ဖွယ် သင်း​​ပျံ့​​ပျံ့​​ ရနံ့​​​ေလး​​ကိုပင် သူမ မှတ်မိ​​ေနတတ်ြပီ။ ​​ေကာက်ချက်ချရလျှင် ထို စည်သူ​​ေကျာ်​​ေဇာဆိုသည်သူ ပညာတတ် လူရည်မွန်တစ်​​ေယာက် ြဖစ်ပံုရြပီး​​ သန့်​​သန့်​​ြပန့်​​ြပန့်​​ ​​ေနထိုင်တတ်ပံုရ​​ေသာ သူတစ်​​ေယာက်လည်း​​ ြဖစ်​​ေလသည်။ ဂျင်း​​​ေဘာင်း​​ဘီနှင့်​​ တီရှပ်​​ေရာင်စံု ဝတ်ဆင်တတ်ြပီး​​ အဝတ်အစား​​များ​​မှာလည်း​​ သန့်​​ရှင်း​​သပ်ရပ်​​ေနတတ်သည်။ သူ့​​ကိုြကည့်​​လိုက်လျှင် ​​ေရချိုး​​ြပီး​​ခါစ လူတစ်​​ေယာက်လို လတ်ဆတ်​​ေသာ ရနံ့​​တစ်မျိုး​​နှင့်​​အတူ အြမဲ ရှင်း​​သန့်​​​ေန​​ေလ့​​ ရှိသည်။ သူမ စာအုပ်ဆိုင်သို့​​ သူလာတတ်​​ေသာ အချိန်သည်လည်း​​ လူရှင်း​​​ေလ့​​ ရှိ​​ေသာ ၉နာရီ​​ေလာက်တွင်သာ ပံုမှန်လာ​​ေလ့​​ရှိသည်။ သူြပန်အပ်​​ေသာ စာအုပ်များ​​ထဲမှ အချို့​​အ​​ေြကာင်း​​အရာများ​​ကို သူမနှင့်​​ ြပန်​​ေဆွး​​​ေနွး​​​ေလ့​​ ရှိသည်။ ဆိုင်တွင်ရှိ​​ေသာ စာအုပ်​​ေတာ်​​ေတာ်များ​​များ​​ကို ဖတ်ြပီး​​​ေသာ သူမကလည်း​​ သူနှင့်​​အြပိုင် ြပန်လည် ​​ေဆွး​​​ေနွး​​တတ်​​ေသာ​​ေြကာင့်​​ စာဖတ်ဝါသနာပါသူချင်း​​မို့​​ သူမကိုလည်း​​ ြပန်ြပီး​​ ခင်မင်ပံုရ​​ေလသည်။

သူမထက် အသက်၄နှစ်ခန့်​​ ြကီး​​​ေသာ သူ့​​ကို ကိုစည်သူဟု သူမက ​​ေခါ်တတ်ြပီး​​ သူမကို​​ေတာ့​​ သူမနံမည် ြကယ်စင်လင်း​​ ဆိုတာကို သိ​​ေသာ်လည်း​​ မြကယ်စင်ဟုသာ ​​ေခါ်တတ်သည်။ နံမည်​​ေရှ့​​ မ ထည့်​​မ​​ေခါ်ရန် သူမက ​​ေြပာ​​ေသာ်လည်း​​ ကိုစည်သူက ​​ေလး​​စား​​သမှုနဲ့​​ ​​ေခါ်တာပါ ဟု ​​ေြပာကာ မြကယ်စင် ဟုသာ ​​ေခါ်ြမဲ ​​ေခါ်တတ်​​ေလသည်။ ဆိုင်လာတိုင်း​​လည်း​​ ဆိုင်ကယ်အြမင့်​​ြကီး​​ကို စီး​​လာတတ်ြပီး​​ သူလာတိုင်း​​လည်း​​ သူ့​​ဆီက ရ​​ေနကျ ရနံ့​​ခပ်​​ေဖျာ့​​​ေဖျာ့​​က အြမဲတမ်း​​ ပါလာတတ်သည်။ တစ်ရက်တွင် ကိုစည်သူက ဆရာမဂျူး​​၏ "ြကယ်စင်တံတား​​ ကမ်း​​ပါး​​နှင်း​​ြဖူ " စာအုပ်နှင့်​​ ဆရာ ြမသန်း​​တင့်​​ ဘာသာြပန်ထား​​​ေသာ "လွမ်း​​​ေမာခဲ့​​ရ​​ေသာ တက္ကသိုလ်​​ေနွညများ​​" စာအုပ်ကို ဖတ်ချင်သည်ဟု ​​ေြပာသည်။ ထိုစာအုပ်များ​​မှာ တစ်ြခား​​သူများ​​ ငှား​​ထား​​သည်ြဖစ်၍ ထို​​ေန့​​က သူမဆိုင်တွင် ရှိမ​​ေနသြဖင့်​​ ​​ေနာက်ရက်ြပန်လာအပ်လျှင် သိမ်း​​ထား​​​ေပး​​မည်ဟု သူမက ကတိ​​ေပး​​လိုက်​​ေလသည်။ ထို​​ေန့​​က ကိုစည်သူက ဆရာ​​ေမာင်ထွန်း​​သူနှင့်​​ ဆရာထင်လင်း​​၏ ဘာသာြပန်နှစ်အုပ်ကို ငှား​​ြပီး​​ သူဖတ်ချင်​​ေသာ စာအုပ်ကို ဆက်ဆက်ချန်ထား​​​ေပး​​ဖို့​​ မှာြပီး​​ ​​ေနာက်တစ်ရက်ြခား​​ ြဖစ်​​ေသာ သန်ဘက်ခါ ည​​ေနတွင် လာယူမည်ဟု ​​ေြပာကာ ြပန်သွား​​ခဲ့​​​ေလသည်။

​​ေနာက်ရက် ည​​ေနပိုင်း​​တွင် ြကယ်စင်တံတား​​နှင့်​​ လွမ်း​​​ေမာခဲ့​​ရ​​ေသာ ​​ေနွညများ​​ စာအုပ်ကို ငှား​​ထား​​သူက ြပန်လာပို့​​​ေသာ​​ေြကာင့်​​ သူမက ထိုစာအုပ်၂အုပ်ကို ​​ေတာ်ရံု မြမင်နိုင်​​ေသာ စာအုပ်စင်အြမင့်​​ အ​​ေပါ်ဆံုး​​ဆင့်​​တွင် ကိုစည်သူအတွက် လှမ်း​​တင်ထား​​လိုက်​​ေလသည်။ ဒီညသည် ကိုစည်သူ လာလိမ့်​​မည် မဟုတ်​​ေသာ​​ေြကာင့်​​ မနက်ဖန် ည သူလာလျှင် ​​ေပး​​ဖို့​​ ြကိုြပီး​​ သိမ်း​​ထား​​လိုက်ြခင်း​​ ြဖစ်ြပီး​​ အြခား​​သူများ​​ ြမင်လျှင် ထပ်ငှား​​သွား​​မည် စိုး​​​ေသာ​​ေြကာင့်​​ လူမြမင်နိုင်​​ေသာ ​​ေနရာတွင် သိမ်း​​ထား​​လိုက်ြခင်း​​သာ ြဖစ်​​ေလသည်။ ရည်မွန်ယဉ်​​ေကျး​​ကာ စကား​​​ေြပာလျှင် ​​ေအး​​​ေဆး​​ညင်သာစွာြဖင့်​​ ခပ်ြပံုး​​ြပံုး​​​ေလး​​ ​​ေြပာတတ်ြပီး​​ သူမ အ​​ေပါ်တွင်လည်း​​ အြခား​​ ​​ေယာကျာ်း​​​ေလး​​များ​​လို ရိသဲ့​​သဲ့​​စကား​​များ​​ မ​​ေြပာတတ်ဘဲ  ကိုယ်​​ေရး​​ကိုယ်တာများ​​ကိုလည်း​​ ဘယ်​​ေတာ့​​မှ စပ်စု​​ေမး​​ြမန်း​​တတ်ြခင်း​​ မရှိ​​ေသာ ကိုစည်သူကို သူမ စိတ်ထဲကလည်း​​ နှစ်နှစ်ကာကာ ခင်မင်မိပါသည်။ ြပီး​​​ေတာ့​​  သူနှင့်​​အတူ ပါလာတတ်​​ေသာ ခပ်​​ေဖျာ့​​​ေဖျာ့​​ ​​ေမွှး​​ရနံ့​​တစ်မျိုး​​ကိုလည်း​​ သူမက ရင်း​​ရင်း​​နှီး​​နှီး​​ နှစ်သက်​​ေနမိြပီ ြဖစ်​​ေလသည်။

ထို​​ေန့​​ ​​ေန့​​လည်ခင်း​​တွင် သူမ အလုပ်လုပ်​​ေသာ စတိုး​​ဆိုင်တွင် သူမနှင့်​​အတူတူ စာရင်း​​ကိုင်လုပ်သည့်​​ သူငယ်ချင်း​​ ြမနှင်း​​ြဖူက သူမကို သတင်း​​တစ်ခု ​​ေပး​​​ေလသည်။ "မ​​ေန့​​ည​​ေနက ငါတို့​​အိမ်နား​​က ြမို့​​ပတ်လမ်း​​နဲ့​​ အ​​ေဝး​​​ေြပး​​လမ်း​​ဆံုမှာ ယာဉ်တိုက်မှု ြဖစ်တယ် သိလား​​.. ကား​​နဲ့​​ဆိုင်ကယ် တိုက်မိတာ.. ကား​​​ေမာင်း​​တဲ့​​သူက နည်း​​နည်း​​ မူး​​​ေနတယ်.. အဲဒါ ​​ေရှ့​​က လာ​​ေနတဲ့​​ဆိုင်ကယ်ကို မူး​​မူး​​နဲ့​​ ဝင်တိုက်မိတာ ဆိုင်ကယ်သမား​​က ပွဲချင်း​​ြပီး​​ ဆံုး​​သွား​​တယ်.. ဆိုင်ကယ်နဲ့​​လူက ဒီြမို့​​ကို ​​ေရာက်လာတာ မြကာ​​ေသး​​တဲ့​​ NGO က ဝန်ထမ်း​​ အရာရှိတစ်​​ေယာက်လို့​​ ​​ေြပာြကတယ်.."

နှင်း​​ြဖူစကား​​အဆံုး​​ သူမ နှင်း​​ြဖူမျက်နှာကို အထိတ်တလန့်​​ ြကည့်​​မိလိုက်​​ေလသည်။

" နင် သူ့​​မည် သိလား​​ဟင်… အဲဒီ ​​ေသသွား​​တဲ့​​သူနံမည် သိလိုက်လား​​ " သူမရဲ့​​ အ​​ေမာတ​​ေကာ ​​ေမး​​သံအဆံုး​​ နှင်း​​ြဖူက "ဟင့်​​အင်း​​ နံမည်​​ေတာ့​​ မသိလိုက်ဘူး​​.. အိမ်က ​​ေမာင်​​ေလး​​​ေတွ ​​ေြပာတာ NGO က ဝန်ထမ်း​​ အရာရှိအသစ်လို့​​ဘဲ ​​ေြပာြကတယ်.. ငါလဲ သွား​​မြကည့်​​ရဲဘူး​​​ေလ.. ပွဲချင်း​​ြပီး​​ ​​ေသတာ ဆို​​ေတာ့​​ ြကည့်​​ရမှာ​​ေြကာက်တာ​​ေပါ့​​။ ဘာလို့​​လဲဟင် အဲဒီ NGO က ဝန်ထမ်း​​​ေတွနဲ့​​ နင်သိလို့​​လား​​ "

" ဟင့်​​အင်း​​.. သိတဲ့​​သူများ​​ ြဖစ်​​ေနမလား​​လို့​​ပါ" သူမ သက်ြပင်း​​​ေလး​​ချြပီး​​ ​​ေြဖလိုက်မိသည်။ အိုး​​.. NGO မှာ ဝန်ထမ်း​​ဆိုတာ သူတစ်​​ေယာက်တည်း​​ ရှိတာမှ မဟုတ်တာ.. ကား​​တိုက်ခံရြပီး​​ ဆံုး​​သွား​​တဲ့​​သူဟာ သူမဆီ စာအုပ်လာငှား​​​ေနကျ ကိုစည်သူ ြဖစ်လိမ့်​​မယ်လို့​​ ဘယ်သူ ​​ေြပာနိုင်မလဲ​​ေနာ်။ သူမဘာသာ အ​​ေတွး​​ြဖင့်​​ ြပန်နှစ်သိမ့်​​လိုက်မိ​​ေတာ့​​သည်။ ထို​​ေန့​​တစ်​​ေန့​​လံုး​​ အလုပ်လုပ်ရတာ  စိတ်ပါလက်ပါ မရှိသလို သူမ စိတ်ထဲတွင်လည်း​​ တစ်စံုတစ်ရာ တင်း​​ြကပ်မှုြဖင့်​​ ​​ေလး​​လံထိုင်း​​မှိုင်း​​လို့​​ ​​ေနသည်။

အလုပ်မှ အိမ်ြပန်​​ေရာက်ြပီး​​ ညဦး​​ပိုင်း​​ သူမ ဆိုင်စထိုင်ချိန်မှ စလို့​​ သူမ ရင်ထဲတွင် ဆု​​ေတာင်း​​​ေနမိသည်က "လာ​​ေနကျအချိန်မှာ ကိုစည်သူ ​​ေရာက်လာပါ​​ေစ။ သူ့​​အတွက် ချန်ထား​​​ေသာ စာအုပ်ကို လာယူပါ​​ေစ" ဟူ၍သာ ။ ကိုစည်သူ​​ေရာက်လာလျှင် ​​ေသဆံုး​​သွား​​​ေသာ ဆိုင်ကယ်စီး​​သူမှာ ကိုစည်သူမဟုတ်​​ေြကာင်း​​ သူမ ​​ေသချာသိနိုင်ြပီမို့​​ စိတ်​​ေအး​​ချမ်း​​မှု​​ေတာ့​​ ရသွား​​မှာ ​​ေသချာသည်မဟုတ်လား​​။ ကိုစည်သူအ​​ေပါ်တွင် ရှိ​​ေန​​ေသာ သူမ သံ​​ေယာဇဉ်ကိုလည်း​​ ခုမှ ​​ေသချာစွာ သိလိုက်မိ​​ေတာ့​​သည်။ ထိုညဦး​​ပိုင်း​​သည် သူမ စာအုပ်ဆိုင်တွင် စာအုပ်ငှား​​သူများ​​ တဖွဲဖွဲ​​ေရာက်လာကာ ငှား​​သူငှား​​၊​ ြပန်အပ်သူအပ်နှင့်​​ လူစည်ကား​​​ေနခဲ့​​ြပီး​​ သူမသည် စက်ရုပ်တစ်ခုလို စိတ်မပါလှစွာ စာအုပ်တွင် စာရင်း​​များ​​ မှတ်​​ေနခဲ့​​​ေသာ်လည်း​​  အြကည့်​​တို့​​က လက်မှ နာရီဆီသို့​​သာ။ ၉နာရီ ြမန်ြမန်ထိုး​​ြပီး​​ ကိုစည်သူ ​​ေရာက်လာဖို့​​ကိုဘဲ သူမ ဆု​​ေတာင်း​​​ေနမိသည်​​ေလ။ ယ​​ေန့​​မှ အချိန်​​ေတွကလည်း​​ ကုန်နိုင်ခဲလှသည်ဟု သူမ ​​ေတွး​​​ေနမိ​​ေတာ့​​သည်။

ည ၉နာရီတွင် သူမဆိုင်သည် ငှား​​သူမရှိ​​ေတာ့​​သြဖင့်​​ တိတ်ဆိတ်ြငိမ်သက်လို့​​​ေနသည်။ သူမလက်ထဲမှ ဖတ်လက်စ စာအုပ်ကို စိတ်က မ​​ေရာက်နိုင်ဘဲ ြကား​​​ေနကျ ဆိုင်ကယ်သံ​​ေလး​​ တစ်ခုကိုသာ လည်တဆန့်​​ဆန့်​​ြဖင့်​​ ​​ေမျှာ်​​ေနမိသည်။ ထိုအချိန်မှာဘဲ သူမနှာ​​ေခါင်း​​ထဲ သင်း​​ပျံ့​​ပျံ့​​ ရနံ့​​​ေလး​​တစ်ခု ဝင်​​ေရာက်လို့​​လာသည်။ အိုး​​………… ဘုရား​​​ေရ ဒီရနံ့​​​ေလး​​ဟာ ကိုစည်သူလာတိုင်း​​ သူ့​​ဆီက​​ေန ရ​​ေနကျ ရနံ့​​​ေလး​​ဘဲ ြဖစ်သည်။ သူမ ဘယ်လိုမှ မမှား​​နိုင်ပါ။ ​​ေရ​​ေမွှး​​တစ်မျိုး​​တည်း​​ကို စွဲစွဲြမဲြမဲသံုး​​တတ်​​ေသာ ကိုစည်သူဆီက ​​ေမွှး​​ရနံ့​​​ေလး​​မှန်း​​ သူမ လံုး​​ဝ​​ေသချာပါသည်။ ​​ေြခဖျား​​လက်ဖျား​​များ​​ ရုတ်ချည်း​​ ​​ေအး​​စက်လို့​​လာြပီး​​ စိတ်ထဲတွင်လည်း​​ ဆိုင်ထဲတွင် သူမအြပင် အြခား​​ တစ်​​ေယာက်​​ေယာက် ရှိ​​ေနသည့်​​ ခံစား​​ချက်မျိုး​​ကို သိသိသာသာ ခံစား​​မိ​​ေလသည်။ သူမ နှုတ်မှ လွှတ်ခနဲ "ကိုစည်သူ … ကိုစည်သူ ​​ေရာက်​​ေနတာလား​​ဟင်…" ဟု တိုး​​ဖွဖွ​​ေလး​​ အသံ ထွက်သွား​​မိသည်။ သူမအသံကို ြပန်ြကား​​ရသည်ကပင် ​​ေြခာက်ြခား​​စရာ​​ေကာင်း​​​ေအာင် အား​​နည်း​​​ေဖျာ့​​​ေတာ့​​​ေနြပီး​​ ​​ေြခာက်ကပ် အက်ကွဲလို့​​​ေနသည်။ သို့​​​ေသာ် ဘာလှုပ်ရှား​​မှုမှ မရှိသလို ဘာအသံမှ မြကား​​ရပါ။ ဆိုင်တစ်ခုလံုး​​ ခပ်​​ေဖျာ့​​​ေဖျာ့​​ ရနံ့​​​ေလး​​တစ်ခုက လွဲလို့​​ အရာရာ ြငိမ်သက်လွန်း​​​ေနသြဖင့်​​ သူမအသက်ရှူသံ ခပ်ြပင်း​​ြပင်း​​ကိုပင် ြပန်ြကား​​ရ ​​ေလာက်​​ေအာင်  အရာရာက တိတ်ဆိတ်ြငိမ်သက်လို့​​ ​​ေန​​ေနသည်။ တစ်စံုတစ်ရာ​​ေသာ မသိစိတ်၏ ခံစား​​ချက်ြဖင့်​​ ဆိုင်ထဲသို့​​ ဟိုဟိုဒီဒီ သူမ လိုက်ြကည့်​​​ေနမိသည်။ ထိုစဉ်

"ဘုတ်"

ြငိမ်သက် တိတ်ဆိတ်​​ေနသည့်​​ အချိန်မှာဘဲ စာအုပ်စင်​​ေပါ်မှ စာအုပ်တစ်ချို့​​ မ​​ေမျှာ်လင့်​​ဘဲ ြပုတ်ကျလာသြဖင့်​​ သူမ ပါး​​စပ်မှ "အ​​ေမ့​​" ဟု ​​ေယာင်ယမ်း​​ကာ အသံထွက်သွား​​ြပီး​​ ရုတ်တရက် ထိတ်လန့်​​သွား​​မိ​​ေတာ့​​သည်။ ​​ေလမတိုက်ပါဘဲ ြပုတ်ကျလာ​​ေသာ စာအုပ်များ​​သည် ြကွက်တိုး​​မိ​​ေသာ​​ေြကာင့်​​လား​​ ဟု သူမ အ​​ေတွး​​​ေရာက်သွား​​ရကာ ထိုင်ရာမှ အသာထ၍ ြပုတ်ကျလာ​​ေသာ စာအုပ်၂အုပ်ကို မူလ​​ေနရာတွင်ြပန်ထား​​ဖို့​​ ​​ေကာက်ယူြပီး​​ ြကည့်​​လိုက်ရာ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ထိုစာအုပ်၂အုပ်မှာ ကိုစည်သူအတွက် စာအုပ်စင် အ​​ေပါ်ဆံုး​​အဆင့်​​ ဘယ်သူမှ မြမင်​​ေသာ​​ေနရာတွင် သူမ သိမ်း​​ထား​​ခဲ့​​​ေသာ ြကယ်စင်တံတား​​နှင့်​​ ​​ေနွညများ​​ စာအုပ် ၂အုပ် ြဖစ်​​ေန​​ေလသည်။

ြကက်သီး​​​ေမွှး​​ညှင်း​​များ​​ ​​ေထာင်ထလာမိ​​ေအာင် သူမ ရင်ထဲစိမ့်​​ခနဲ ြဖစ်သွား​​ရကာ ထိုထူး​​ဆန်း​​​ေသာ တိုက်ဆိုင်မှုအတွက် ​​ေြကာက်ရွံ့​​စိတ်များ​​ ဝင်လာမိသည်။ လက်ထဲမှ စာအုပ်ကို ​​ေြကာင်​​ေငး​​ကာ စိုက်ြကည့်​​​ေနမိစဉ်မှာဘဲ အ​​ေစာက ရ​​ေန​​ေသာ ခပ်​​ေဖျာ့​​​ေဖျာ့​​ ရနံ့​​တစ်ခုက ပိုပို ​​ေမွှး​​ပျံ့​​လာသည်ကို သူမ ခံစား​​မိ​​ေလသည်။ သူမ နား​​လည်လိုက်ပါသည်။ မ​​ေန့​​ညက ကား​​တိုက်ခံသရြဖင့်​​ ပွဲချင်း​​ြပီး​​ ​​ေသဆံုး​​သွား​​​ေသာ ဆိုင်ကယ်နှင့်​​လူ ဆိုသူမှာ ကိုစည်သူ ​​ေသချာ​​ေပါက် ြဖစ်ပါလိမ့်​​မည်။ ြပီး​​​ေတာ့​​ သူဆိုင်ကို ​​ေနာက်ဆံုး​​​ေရာက်လာသည့်​​ ဟိုတစ်​​ေန့​​ညက ​​ေြပာခဲ့​​​ေသာ "ဒီညတွင် စာအုပ်လာယူမည်" ဆိုသည့်​​ စကား​​အတိုင်း​​ ​​ေရာက်​​ေအာင် လာခဲ့​​ပံုရသည်။ ြပီး​​​ေတာ့​​လည်း​​ သူ​​ေရာက်လာ​​ေြကာင်း​​ သူမ သိ​​ေအာင် တစ်နည်း​​တစ်ဖံု ြပလိုက်ြခင်း​​သာ ြဖစ်ရမည်ဟု ယံုြကည်လိုက်မိပါသည်။

"သနား​​ဖို့​​ ​​ေကာင်း​​လိုက်တာ ကိုစည်သူရယ်.. ကိုစည်သူ တကယ်ဘဲ မရှိ​​ေတာ့​​ဘူး​​​ေပါ့​​​ေနာ်.." အသံမထွက်ဘဲ ​​ေရရွတ်မိရင်း​​ သူမရင်ထဲ ​​ေြကကွဲ ဆို့​​နင့်​​လို့​​လာသည်။ ြပီး​​​ေတာ့​​ မျက်ဝန်း​​တွင်လည်း​​ မျက်ရည်စများ​​က အိုင်ဖွဲ့​​လာရ​​ေတာ့​​သည်။ ဆိုင်ထဲတွင် ပျံ့​​လွှင့်​​​ေန​​ေသာ ​​ေမွှး​​ရနံ့​​ ခပ်​​ေဖျာ့​​​ေဖျာ့​​ကို သူမ ရင်ထဲထိ​​ေရာက်​​ေအာင် ရှူရှိုက်လိုက်မိရင်း​​က " အမျှ အမျှ ကိုစည်သူ​​ေရ…. ​​ေကာင်း​​ရာမွန်ရာ ​​ေရာက်ပါ​​ေစ​​ေနာ်၊​ သွား​​လိုရာကို စိတ်​​ေြဖာင့်​​​ေြဖာင့်​​နဲ့​​ သွား​​နိုင်ပါ​​ေစရှင်။ "

သူမရဲ့​​ ခပ်တိုး​​တိုး​​နှင့်​​ ရှိုက်သံစွက်​​ေသာ အမျှ​​ေဝသံ အဆံုး​​တွင် ဆိုင်တွင်း​​၌ ရ​​ေန​​ေသာ ​​ေမွှး​​ရနံ့​​မှာ အံ့​​ဩစဖွယ် တ​​ေြဖး​​​ေြဖး​​နှင့်​​ ​​ေပျာက်ကွယ်လို့​​ သွား​​​ေတာ့​​သည်။ ​​ေနာက်ဆံုး​​တွင် သူမနှာ​​ေခါင်း​​က မည်သည့်​​အနံ့​​ကိုမျှ မရ​​ေတာ့​​ဘဲ ဆိုင်တစ်ခုလံုး​​လည်း​​ ပံုမှန်အတိုင်း​​ တိတ်ဆိတ်ြငိမ်သက်လို့​​ ကျန်ရစ်ခဲ့​​​ေတာ့​​သည်။ ကိုစည်သူသည် စာအုပ်​​ေတွကို စွဲလန်း​​စိတ်ြဖင့်​​ ​​ေရာက်လာခဲ့​​သည်လား​​၊​ သို့​​တည်း​​မဟုတ် သူမ အ​​ေပါ်ထား​​​ေသာ သံ​​ေယာဇဉ်​​ေြကာင့်​​ ​​ေရာက်လာခဲ့​​သည်လား​​ ဆိုသည်ကို​​ေတာ့​​ သူမကိုယ်တိုင် မသိနိုင်သလို ဘယ်သူကမှလည်း​​ အ​​ေြဖ​​ေပး​​နိုင်မည် မထင်ပါ။ သူမက​​ေတာ့​​ ထိုအြဖစ်အပျက်ကို ဘယ်သူ့​​ကိုမှ ြပန်​​ေြပာဖို့​​ စိတ်ကူး​​မရှိသလို ​​ေြပာလျှင်လည်း​​ ယံုြကလိမ့်​​မည် မထင်ပါ။

သို့​​​ေသာ် ထိုညက ကိုစည်သူ ​​ေရာက်လာခဲ့​​​ေြကာင်း​​ကို​​ေတာ့​​ြဖင့်​​ သူမက ရင်ထဲက လှိုက်လှဲစွာ ယံုြကည်မိပါသည်။




ဒီရက်ပိုင်း​​ အလုပ်တအား​​များ​​လို့​​ စာအသစ်​​ေရး​​ဖို့​​ အချိန်မရတာ​​ေြကာင့်​​ ဟိုး​​ယခင်က အြခား​​ဘ​​ေလာဂ့်​​တစ်ခုမှာ ​​ေရး​​ခဲ့​​ဖူး​​တဲ့​​ ဝတ္ထု​​ေလး​​ကို တင်လိုက်တာ ြဖစ်ပါတယ်။ အား​​လံုး​​ပဲ ကျန်း​​မာရွှင်လန်း​​ြကပါ​​ေစရှင်...