အနှိုင်း​​မဲ့​​ တန်ဖိုး​​....

​​ေကျာင်း​​ပိတ်ရက်ြဖစ်၍ ခပ်​​ေဟာင်း​​​ေဟာင်း​​ တိုက်အို​​ေလး​​တစ်ခု၏​​ေရှ့​​ သစ်ပင်ရိပ် ​​ေြမကွက်လပ်တွင် အသက် ၁၂ နှစ်နှင့်​​ ၁ဝနှစ် အရွယ် ဂျွန်နှင့်​​ ဆမ် ညီအစ်ကို နှစ်​​ေယာက် ​​ေဆာ့​​ကစား​​​ေနြကသည်။ သူတို့​​နှင့်​​ မလှမ်း​​ မကမ်း​​တွင်​​ေတာ့​​ က​​ေလး​​တို့​​၏ မိခင် ​​ေမရီက  တံြမက်စည်း​​လှည်း​​ရင်း​​ ​​ေနအိမ်ဝန်း​​ကျင်တစ်ဝိုက်ကို သန့်​​ရှင်း​​​ေရး​​ လုပ်​​ေနသည်။ ပူြပင်း​​​ေသာ ​​ေန​​ေရာင်​​ေြကာင့်​​ မိခင်၏မျက်နှာတွင် ​​ေချွး​​ဥတို့​​က ယိုစီး​​ကျလျှက်. ခပ်နွမ်း​​နွမ်း​​ အကင်္ျီမှာလည်း​​ ​​ေနာက်​​ေကျာတွင် ​​ေချွး​​များ​​ စိုရွဲလို့​​ ​​ေနခဲ့​​သည်။ ထိုစဉ် တိုက်ခန်း​​​ေရှ့​​သို့​​ ​​ေတာက်ပ ​​ေြပာင်လက်​​ေန​​ေသာ ဇိမ်ခံကား​​ြကီး​​တစ်စီး​​က ထိုး​​ရပ်လာြပီး​​ ကား​​​ေပါ်မှ ဝတ်​​ေကာင်း​​စား​​လှများ​​ြဖင့်​​ သပ်ရပ် ​​ေြကာ့​​ရှင်း​​​ေန​​ေသာ အမျိုး​​သမီး​​တစ်ဦး​​ ဆင်း​​လာသည်။ က​​ေလး​​တို့​​၏ မိခင် ​​ေမရီက အမျိုသမီး​​ကို နှုတ်ဆက်စကား​​ြဖင့်​​ ဆီး​​ြကိုသည်။ ကား​​ရပ်လိုက်ကတည်း​​က ကစား​​ြခင်း​​ကို ရပ်လိုက်ကာ ​​ေစာင့်​​ြကည့်​​​ေန​​ေသာ က​​ေလး​​ နှစ်​​ေယာက်မှာ သူတို့​​၏ မိခင်နှင့်​​ စကား​​​ေြပာ​​ေန​​ေသာ အမျိုး​​သမီး​​ကို စိတ်ဝင်စား​​စွာ ြကည့်​​​ေနမိြကသည်။ ထိုအမျိုး​​သမီး​​သည် အိမ်သို့​​ မြကာခဏ လာလည်တတ်​​ေသာ ​​ေမ​​ေမ့​​သူငယ်ချင်း​​ အန်တီရှယ်လီ ြဖစ်သည်။

ထိုစဉ် အစ်ကိုြဖစ်သူ ဂျွန်က  “  ဆမ်.. အန်တီ ရှယ်လီ့​​ကား​​ြကီး​​က အ​​ေကာင်း​​စား​​ြကီး​​​ေနာ်.. စီး​​ြကည့်​​ချင်လိုက်တာ ငါတို့​​ဘဝမှာ ဒီလိုကား​​မျိုး​​ တစ်ခါမှ မစီး​​ဖူး​​ဘူး​​.. အန်တီရှယ်လီကလည်း​​ ​​ေချာလိုက်တာ.. အဝတ်အစား​​​ေတွကလည်း​​ အ​​ေကာင်း​​စား​​​ေတွ.. ြကည့်​​လို့​​​ေကာင်း​​လိုက်တာ.. ငါတို့​​​ေမ​​ေမကို ြကည့်​​ပါဦး​​.. ဝတ်ထား​​တဲ့​​ အကင်္ျီက ​​ေဟာင်း​​လို့​​၊​ ရုပ်ကလည်း​​ ဟိုအန်တီ့​​လိုလဲ မ​​ေချာဘူး​​.. ြပီး​​​ေတာ့​​ ငါတို့​​​ေမ​​ေမမှာ ကား​​လည်း​​ မရှိဘူး​​.. ပိုက်ဆံလည်း​​ အများ​​ြကီး​​ မရှိဘူး​​။ အန်တီရှယ်လီကို ြကည့်​​ရတာ ပိုက်ဆံ​​ေတွလည်း​​ အများ​​ြကီး​​ ရှိမှာ​​ေနာ်.. သူသာ ငါတို့​​​ေမ​​ေမ ြဖစ်မယ် ဆိုရင် ဘယ်​​ေလာက်​​ေကာင်း​​မလဲ ” ဟု ​​ေြပာလိုက်​​ေတာ့​​ “ ဟုတ်တယ်​​ေနာ် ကိုကို  ကား​​လည်း​​ရှိ ပိုက်ဆံလည်း​​ ချမ်း​​သာတဲ့​​ အန်တီရှယ်လီကို ဆမ်လည်း​​  ​​ေမ​​ေမ​​ေတာ်ချင်တယ်..” ဟု ြပန်​​ေြပာ​​ေလသည်။

က​​ေလး​​နှစ်​​ေယာက် ​​ေြပာ​​ေနသည်ကို ​​ေမရီနဲ့​​ ကား​​ပိုင်ရှင် အမျိုး​​သမီး​​တို့​​က မြကား​​လိုက်ြကပါ.. နှစ်​​ေယာက်သား​​ စကား​​​ေြပာြကရင်း​​ တိုက်အိမ်အို​​ေလး​​ထဲသို့​​ ဝင်သွား​​ြက​​ေလသည်။ က​​ေလး​​နှစ်​​ေယာက်မှာ ဆက်ြပီး​​ ကစား​​​ေနြက​​ေသာ်လည်း​​ စိတ်ပါလက်ပါ မရှိြက​​ေတာ့​​.. သူတို့​​ အာရံုက ကား​​​ေကာင်း​​ြကီး​​နှင့်​​ ​​ေရာက်လာ​​ေသာ ဝတ်​​ေကာင်း​​စား​​လှနှင့်​​ ရှယ်လီ့​​ထံသို့​​ ​​ေရာက်​​ေန​​ေလသည်။ အငယ်ြဖစ်သူ ဆမ် “ကိုကို အန်တီရှယ်လီ ဘာလာလုပ်လဲ သွား​​ြကည့်​​ရ​​ေအာင်….  ဆမ်တို့​​လည်း​​ အိမ်ထဲ ဝင်ြကစို့​​” ဟု ​​ေြပာလိုက်ရာ ဂျွန်ကလည်း​​ ထရပ်လိုက်ြပီး​​ နှစ်ဦး​​သား​​ တိုက်အိမ်​​ေလး​​ထဲသို့​​ ဝင်လာခဲ့​​ြကသည်။ ထို့​​​ေနာက် သူတို့​​၏ မိခင်နှင့်​​ ဧည့်​​သည်အမျိုး​​သမီး​​တို့​​ ထိုင်​​ေန​​ေသာ ဧည့်​​ခန်း​​ရှိ သစ်သား​​ဆက်တီ ခပ်​​ေဟာင်း​​​ေဟာင်း​​​ေလး​​နား​​တွင် မ​​ေယာင်မလည်နှင့်​​ သွား​​ရပ်​​ေနြကရင်း​​ ၎င်း​တို့​​၏ ​​ေြပာစကား​​များ​​ကို နား​​​ေထာင်ြကသည်။

ရှယ်လီက သူတို့​​အိမ်အ​​ေြကာင်း​​၊​ နံမည်ြကီး​​​ေကျာင်း​​တွင်ထား​​​ေသာ သူ၏သား​​သမီး​​များ​​ အ​​ေြကာင်း​​၊​ မြကာခင်က ဝယ်လိုက်​​ေသာ ​​ေရခဲ​​ေသတ္တာြကီး​​အ​​ေြကာင်း​​၊​ အိမ်တွင်​​ေမွး​​ထား​​​ေသာ ​​ေခွး​​များ​​က အမဲသား​​နှင့်​​ နို့​​ တစ်ရက်ကို ဘယ်နှစ်​​ေပါင် စား​​​ေြကာင်း​​၊​ အိမ်တွင်ကား​​ဘယ်နှစ်စီး​​ ထပ်ဝယ်ထား​​​ေြကာင်း​​ စသည်စသည် များ​​ြပား​​လှ​​ေသာ  အ​​ေြကာင်း​​အရာများ​​ကို ဟန်နှင့်​​ပန်နှင့်​​ ​​ေရပက်မဝင်​​ေအာင် ​​ေြပာ​​ေန​​ေလသည်။ သူတို့​​မိခင်က​​ေတာ့​​ တစ်ချက်တစ်ချက် “အင်း​​..” “ဟုတ်လား​​” စသည် စကား​​​ေထာက် ဝင်​​ေြပာြခင်း​​ ကလွဲလို့​​ တစ်ြခား​​ဘာမှ မ​​ေြပာပါ။ ြငိမ်ြပီး​​ နား​​​ေထာင်​​ေနသည်က များ​​​ေလသည်။ က​​ေလး​​နှစ်​​ေယာက်က​​ေတာ့​​ ရှယ်လီ​​ေြပာသမျှကို အံ့​​ဩစိတ်ဝင်စား​​စွာ နား​​​ေထာင်​​ေနရင်း​​ သူတို့​​၏ စိတ်ထဲတွင် ရှယ်လီ့​​ကို အထင်ြကီး​​စိတ်များ​​၊​ ရှယ်လီတို့​​၏ အိမ်ြကီး​​တွင် ​​ေနချင်စိတ်များ​​၊​ တဖွား​​ဖွား​​ ြဖစ်​​ေပါ်လို့​​ ​​ေနသည်။ ြပီး​​​ေတာ့​​လည်း​​ သူတို့​​​ေမ​​ေမ၏ ဘာမှ ြပန်မ​​ေြပာ​​ေသာ အ​​ေနအထား​​ကိုလည်း​​ စိတ်ထဲက အား​​မလို အား​​မရ ြဖစ်​​ေနမိသည်။

က​​ေလး​​နှစ်​​ေယာက်၏ အ​​ေတွး​​တွင် “​​ေမ​​ေမဟာ ဘာလို့​​များ​​ ဘာမှ ြပန်မ​​ေြပာတာပါလိမ့်​​.. သူတို့​​ညီအစ်ကို အ​​ေြကာင်း​​​ေတွ ​​ေြပာြပလိုက်ပါ​​ေတာ့​​လား​​..   သူတို့​​ကို မချစ်ဘူး​​လား​​.. အန်တီရှယ်လီက​​ေတာ့​​ သူ့​​သား​​​ေတွ သမီး​​​ေတွ ​​ေတာ်တာ၊​ အစား​​အ​​ေသာက် ​​ေကာင်း​​​ေကာင်း​​ ြကိုက်တာ၊​ အဝတ်အစား​​ဆိုလည်း​​ ​​ေကာင်း​​တာမှ ဝတ်ချင်တာ​​ေတွ ​​ေြပာ​​ေနတာ ရွှန်း​​ရွှန်း​​ကို​​ေဝလို့​​.. ​​ေမ​​ေမက​​ေတာ့​​ နှုတ်ပိတ်ြပီး​​ ထိုင်​​ေနတယ်..  ​​ေမ​​ေမ့​​မှာ ဘာလို့​​များ​​ ဘာမှကို ​​ေြပာစရာ မရှိတာပါလိမ့်​​…”  ဟူ၍ ​​ေတွး​​​ေနမိြကသည်။

စကား​​​ေတွ အများ​​ြကီး​​​ေြပာ​​ေန​​ေသာ ရှယ်လီက “ ဟယ် ခုမှ သတိရတယ်.. တို့​​ ဒီကိုလာရင်း​​ လမ်း​​မှာ ရတနာဆိုင်တစ်ခုကို ဝင်လာခဲ့​​တယ်.. အဲဒီဆိုင်မှာ စိန်ထည်​​ေလး​​​ေတွ လှတာ​​ေတွ့​​တာနဲ့​​ သံအမတ်ြကီး​​ ဧည့်​​ခံပွဲမှာ ဝတ်ဖို့​​ ဝယ်လာခဲ့​​တယ်.. ​​ေမရီ့​​ကို ြပရဦး​​မယ် သိလား​​” ဟု ဆိုကာ သူမ၏ လက်ကိုင်အိတ် ခပ်ြကီး​​ြကီး​​ အ​​ေကာင်း​​စား​​ကို ဖွင့်​​လိုက်သည်။ ြပီး​​​ေနာက် အထဲမှ လူြကီး​​လက်ဝါး​​သာသာအရွယ် ဗူး​​​ေလး​​တစ်ခုကို ထုတ်ကာ ဖွင့်​​လိုက်သည်။ ဗူး​​ထဲတွင်​​ေတာ့​​ ​​ေန့​​ခင်း​​ အလင်း​​​ေရာင်​​ေအာက်တွင် ြပိုး​​ြပိုး​​ြပက်ြပက် ​​ေတာက်ပ​​ေန​​ေသာ စိန်ထည်​​ေလး​​များ​​က လင်း​​ပ လက်ြဖာ​​ေနသည်။ ထိုဗူး​​​ေလး​​ကို ​​ေမရီ့​​ကို ကမ်း​​​ေပး​​လိုက်​​ေသာ ​​ေမရီက ဝတ်​​ေကျ တန်း​​​ေကျ တစ်ချက်​​ေတာ့​​ ယူြကည့်​​ြပီး​​ ချက်ြခင်း​​ဘဲ ရှယ်လီ့​​ကို ြပန်​​ေပး​​လိုက်သည်။ က​​ေလး​​တို့​​၏ မိခင်ြဖစ်သူ ​​ေမရီ့​​မျက်လံုး​​များ​​ထဲတွင်မူ လှပြပိုး​​ြပက်​​ေန​​ေသာ စိန်ထည်များ​​​ေပါ်တွင် တပ်မက်မှု၊​ လိုချင်မှု၊​ စိတ်ဝင်စား​​မှု အရိပ်အ​​ေယာင်များ​​ ရှိမ​​ေနခဲ့​​..  ပကတိ အြဖူထည်..

“​​ေမရီ.. နင်က ဒီလိုစိန်ထည်​​ေတွကို စိတ်မဝင်စား​​ဘူး​​လား​​.. နင့်​​ဘဝမှာ ဒီလို တန်ဖိုး​​ြကီး​​ ရတနာပစ္စည်း​​​ေတွ တစ်ခါမှ မဝတ်ဖူး​​ဘူး​​ မဟုတ်လား​​.. တန်ဖိုး​​ြကီး​​ြကီး​​ အရည်အ​​ေသွး​​​ေကာင်း​​တဲ့​​ စိန်ထည်​​ေတွကို ဝတ်ချင်တဲ့​​စိတ်၊​ လိုချင်တဲ့​​စိတ် မရှိဘူး​​လား​​.. ​​ေကျာက်မျက်ရတနာ ​​ေကာင်း​​​ေကာင်း​​ဆိုတာ ကိုယ့်​​ဆီမှာ ရှိရင် ဘယ်​​ေလာက်ဂုဏ်တက်တယ် ဆိုတာ နင်သိမှာ မဟုတ်ပါဘူး​​ ​​ေမရီ” ရှယ်လီက ​​ေမရီ့​​ကို ​​ေြပာလိုက်​​ေတာ့​​ ​​ေမရီက တစ်ချက် ြပံုး​​လိုက်ရင်း​​

“ ​​ေမရီ ဒီလို စိန်​​ေတွ၊​ ​​ေရွှ​​ေတွ၊​ ​​ေကျာက်မျက်ရတနာ​​ေတွကို ဒီ​​ေလာက် မမက်​​ေမာပါဘူး​​ ရှယ်လီ.. ​​ေမရီ့​​မှာ အဖိုး​​တန်ဆံုး​​ ရတနာ​​ေတွ ရှိ​​ေနြပီး​​သား​​ြဖစ်တဲ့​​အတွက် ကျန်တာ​​ေတွ မရှိလဲ ြဖစ်ပါတယ်.. ဒီ စိန်​​ေတွဟာ ​​ေမရီ့​​ရဲ့​​ ရတနာ​​ေတွ​​ေလာက် တန်ဖိုး​​ထား​​စရာလဲ မရှိဘူး​​.. မက်​​ေမာစရာလဲ မရှိဘူး​​.. ​​ေမရီ့​​မှာ ရှိတဲ့​​ အဖိုး​​တန်ဆံုး​​ ရတနာ​​ေတွနဲ့​​တင် လံု​​ေလာက်ပါတယ်.. အဲဒီရတနာ​​ေတွကသာ ​​ေမရီ့​​အတွက် တန်ဖိုး​​ထား​​ရာ အလိုအပ်ဆံုး​​အရာ​​ေတွပါ”

​​ေမရီ့​​စကား​​ကို ြကား​​​ေတာ့​​ ရှယ်လီ​​ေရာ က​​ေလး​​နှစ်​​ေယာက်ပါ ထူး​​ဆန်း​​ အံ့​​ဩသွား​​ခဲ့​​သည်။ ​​ေမရီတွင်  ဘယ်လို အဖိုး​​တန်ရတနာ​​ေတွ ရှိ​​ေနခဲ့​​ပါလိမ့်​​… သူတို့​​​ေတွလည်း​​ မသိလိုက်ရပါလား​​.. ဟူသည့်​​ အံ့​​ဩြခင်း​​​ေတွက သူတို့​​​ေတွ၏ မျက်နှာမှာ ယှက်ြဖာလို့​​ ​​ေနသည်။ ချက်ြခင်း​​ဘဲ ရှယ့်​​လီထံမှ အသံထွက်လာသည်.. “ အမယ် ​​ေမရီက ရတနာ​​ေတွ ရှိတယ်​​ေပါ့​​.. တို့​​လဲ မသိရပါလား​​.. ​​ေြပာပါဦး​​ ဘယ်လို ရတနာ​​ေတွလဲ.. ပတ္တြမား​​လား​​.. ြမ​​ေတွလား​​”  မယံုသလို၊​ ခနဲ့​​သလို ​​ေမး​​လိုက်ြခင်း​​သာ ြဖစ်​​ေသာ်လည်း​​ ​​ေမရီက ခပ်ဖွဖွ​​ေလး​​ အြပံုး​​တစ်ခုနဲ့​​ အတူ

  “ ရှယ်လီ​​ေြပာတဲ့​​ ရတနာ​​ေတွ တစ်ခုမှ မဟုတ်ပါဘူး​​.. ရှယ်လီ.. ​​ေမရီ့​​အတွက် အဖိုး​​တန်ရတနာဆိုတာ ​​ေမရီရဲ့​​ သား​​​ေလး​​နှစ်​​ေယာက်ပါ။ ​​ေမရီ သူတို့​​ကို ဘယ်လို ရတနာ​​ေတွနဲ့​​မှ မနှိုင်း​​ယှဉ်​​ေလာက်​​ေအာင် တန်ဖိုး​​ထား​​ြပီး​​ ချစ်တယ်.. သူတို့​​ဟာ ​​ေမရီ့​​အတွက် အ​​ေကာင်း​​ဆံုး​​၊​ အဖိုး​​တန်ဆံုး​​ ရတနာ​​ေတွ ြဖစ်တဲ့​​အတွက် တစ်ြခား​​ ဘယ်လို ရတနာမျိုး​​မှ ​​ေမရီ့​​အတွက် တန်ဖိုး​​ထား​​စရာ မက်​​ေမာစရာ မြဖစ်​​ေတာ့​​ပါဘူး​​.. ဒီရတနာ​​ေတွနဲ့​​လည်း​​ ဘာနဲ့​​မှ မလဲနိုင်ပါဘူး​​။”

 ခိုင်မာ တည်ြကည်​​ေသာ ​​ေလသံြဖင့်​​ ြပတ်ြပတ် သား​​သား​​ ​​ေြပာလိုက်​​ေသာ ​​ေမရီရဲ့​​ စကား​​သံက ဧည့်​​ခန်း​​က​​ေလး​​ကို တဒဂင်္ တိတ်ဆိတ်ြခင်း​​များ​​ ြဖစ်ထွန်း​​သွား​​​ေစခဲ့​​​ေတာ့​​သည်။

စက္ကန့်​​ အနည်း​​ငယ် ြကာြပီး​​​ေနာက်မှာ​​ေတာ့​​ ဂျွန်နဲ့​​ ဆမ်တို့​​က သူတို့​​၏ မိခင် ​​ေမရီကို “​​ေမ​​ေမ ” ဟု ​​ေခါ်ကာ​​ေြပး​​ြပီး​​ ဖက်လိုက်ြကသည်။ သူတို့​​​ေမ​​ေမ ရင်ထဲတွင် သူတို့​​အ​​ေပါ် ဘယ်​​ေလာက်​​ေတာင် ချစ်ခင်ြမတ်နိုး​​ တန်ဖိုး​​ထား​​သည် ဆိုတာ ခု​​ေတာ့​​ ရှင်း​​ရှင်း​​လင်း​​လင်း​​ သိလိုက်ရ​​ေလြပီ။ ကား​​​ေကာင်း​​ြကီး​​ စီး​​နိုင်ြပီး​​ ချမ်း​​သာ​​ေသာ၊​ ဝတ်​​ေကာင်း​​စား​​လှ ဝတ်နိုင်​​ေသာ၊​ ဟိတ်ဟန်ြကီး​​​ေသာ အန်တီရှယ်လီကို အ​​ေမ​​ေတာ်ချင်သည် ဟု အ​​ေစာတုန်း​​က နှစ်​​ေယာက်သား​​ ​​ေြပာခဲ့​​မိ​​ေသာ စကား​​များ​​အတွက် ရှက်ြခင်း​​၊​ ဝမ်း​​နည်း​​ြခင်း​​များ​​ ခံစား​​​ေနရသလို သူတို့​​​ေမ​​ေမ၏ သူတို့​​အ​​ေပါ် ချစ်ခင်ြမတ်နိုး​​ တန်ဖိုး​​ထား​​ြခင်း​​ကို သိလိုက်ရ၍ ဝမ်း​​သာြကည်နူး​​ြခင်း​​၊​ ​​ေပျာ်ရွှင်ြခင်း​​ စသည်ခံစား​​ချက် မျိုး​​စံုတို့​​ြဖင့်​​ သူတို့​​​ေလး​​​ေတွ၏ ပါး​​ြပင်​​ေပါ်တွင် မျက်ရည်စများ​​ လိမ့်​​စီး​​ကျလာ​​ေလသည်။ ​​ေမရီက မိခင်​​ေမတ္တာအြပည့်​​ြဖင့်​​  က​​ေလး​​နှစ်​​ေယာက်၏ ပါး​​ြပင်​​ေပါ်က မျက်ရည်များ​​ကို ချစ်ခင်ြကင်နာြခင်း​​ ယုယြခင်း​​တို့​​ ​​ေပါင်း​​စပ်ကာ တို့​​သုတ်​​ေပး​​​ေန​​ေလ​​ေတာ့​​သည်။ က​​ေလး​​​ေတွကလည်း​​ ​​ေမရီကို တင်း​​ြကပ်စွာ ြပန်လည်ဖက်ထား​​လို့​​​ေနခဲ့​​ရာ နှုတ်မဆက်ဘဲ ဧည့်​​ခန်း​​ထဲမှ တိတ်ဆိတ်စွာ ထထွက်သွား​​​ေသာ ရှယ်လီ့​​ကို သူတို့​​ မိသား​​စု ဂရုမထား​​မိ လိုက်ြက​​ေတာ့​​​ေပ။ ကျန်ရစ်ခဲ့​​​ေသာ ဧည့်​​ခန်း​​ထဲမှာ​​ေတာ့​​ ြကွား​​ဝါြခင်း​​တို့​​ ကင်း​​ပသည့်​​ ြဖူစင်​​ေမွှး​​ပျံ့​​​ေသာ ​​ေမတ္တာချစ်ြခင်း​​ ရနံ့​​တို့​​က သင်း​​ပျံ့​​လို့​​ ​​ေန​​ေလခဲ့​​ြပီ။

သား​​သမီး​​တို့​​သည် မိခင်များ​​အတွက် တန်ဖိုး​​အထား​​ရဆံုး​​ ရတနာများ​​ ြဖစ်ြကသကဲ့​​သို့​​ သား​​သမီး​​တိုင်း​​သည်လည်း​​ မိဘများ​​အား​​ အနှိုင်း​​မဲ့​​​ေသာ အဖိုး​​တန် ရတနာများ​​အြဖစ် ြပန်လည်ြမတ်နိုး​​ တန်ဖိုး​​ထား​​ြကမည်ဆိုလျှင် ကမ္ဘာြကီး​​ တစ်ခုလံုး​​ ြဖူစင်​​ေသာ ​​ေမတ္တာရနံ့​​တို့​​ ​​ေမွှး​​ြမပျံ့​​လွှင့်​​​ေနမည်မှာ အ​​ေသအချာပင်။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

လွန်ခဲ့​​​ေသာ တစ်နှစ်​​ေကျာ်​​ေလာက်က အင်တာနက်တွင် ဖတ်ခဲ့​​မိ​​ေသာ အဂင်္လိပ်ဘာသာြဖင့်​​ ​​ေရး​​ထား​​သည့်​​ ဝတ္ထုတို​​ေလး​​ တစ်ပုဒ်ကို ယ​​ေန့​​ ြပာသိုလြပည့်​​​ေန့​​တွင် ကျ​​ေရာက်​​ေသာ အ​​ေမများ​​​ေန့​​အတွက် မိခင်များ​​အား​​လံုး​​ကို ဦး​​ညွှတ်ရင်း​​ အမှတ်ရစွာ  ြပန်လည်ခံစား​​ ​​ေရး​​ဖွဲ့​​ပါသည်။ ​​ေရး​​သူအမည်နှင့်​​ ​​ေခါင်း​​စဉ်ကို မမှတ်မိ​​ေတာ့​​သည်မို့​​ မ​​ေဖာ်ြပနိုင်တာ နား​​လည်ခွင့်​​လွတ်​​ေပး​​ပါလို့​​ ပန်ြကား​​ချင်ပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့​​ ချစ်လှစွာ​​ေသာအ​​ေမနှင့်​​ တကွ ကမ္ဘာ​​ေပါ်ရှိ မိခင်များ​​အား​​လံုး​​ကို ကိုယ်စိတ်နှစ်ြဖာ ကျန်း​​မာချမ်း​​သာ ရှိြကပါ​​ေစရှင်။