တုတ်ေကာက် အြဖူေရာင်ေလးကို လက်ကကိုင်ြပီး စမ်းကာစမ်းကာနဲ့ ကားေပါ်ကို တက်လာတဲ့ ဆူဆန်ကို ဘတ်စ်ကားေပါ်က ခရီးသည်ေတွက စာနာသနားတဲ့ အြကည့်နဲ့ ြကည့်လို့ ေနြကပါတယ်… သူမက အသက် ၃၅ နှစ်အရွယ်ရှိြပီး ေချာေမာလှပ ဆွဲေဆာင်မှုေကာင်းတဲ့ မိန်းခေလး တစ်ေယာက်ြဖစ်သလို ကိုယ်လံုး ခပ်သွယ်သွယ်ေလးနဲ့ အဝတ်အစားကိုလည်း စမတ်ကျကျ ဝတ်ဆင်ထားတာေြကာင့် ြကည့်ရတာ ရှင်းသန့်ေြကာ့ေမာ့လို့ ေနပါတယ်။ ကားေပါ်ေရာက်ေတာ့ ကားေမာင်းတဲ့လူကို ပိုက်ဆံ လှမ်းေပးလိုက်ြပီး သူ့လက်ေတွနဲ့လိုက်စမ်းရင်း ခံုေနရာလွတ်ကို ရှာေဖွပါတယ်။ လူမရှိတဲ့ ထိုင်ခံုလွတ် တစ်ခုကိုေတွ့ေတာ့ သူမက ထိုခံုေလးမှာ ထိုင်ချလိုက်ြပီး ကိုင်လာတဲ့ လက်ဆွဲအိတ်ကို ေပါင်ေပါ် တင်လိုက်ကာ တုတ်ေကာက်ေလးကိုေတာ့ ခံုေဘးနားမှာ ေထာင်ထား လိုက်ပါတယ်..
ဆူဆန်ဟာ ေချာေမာလှပေပမဲ့ တကယ်တမ်းေတာ့ မျက်စိ မြမင်ရှာသူ တစ်ေယာက်ပါ… လွန်ခဲ့တဲ့တစ်နှစ်ေလာက်မှာ သူမ ေနမေကာင်းြဖစ်ေတာ့ မှားယွင်းတဲ့ ေဆးကုသမှုတစ်ခုေြကာင့် မျက်စိ ၂ဘက်လံုး ကွယ်သွားတဲ့ ဘဝကို ေရာက်သွားခဲ့ရပါေတာ့တယ်။ အဲဒီချိန်က စလို့ ဆူဆန်ရဲ့ ဘဝဟာ မဲေမှာင် ေအးခဲေနတဲ့ ကမ္ဘာြကီးထဲကို ပစ်ချခံလိုက် ရသလို ြဖစ်သွားခဲ့ရြပီး ဘဝကို နာကျည်းတဲ့စိတ်ေတွ၊ မုန်းတီး အားငယ်မှုေတွ၊ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ယူြကံုးမရ၊ သနားမိတဲ့ စိတ်ေတွ၊ ေဒါသေတွနဲ့ ပူေလာင် ေနခဲ့ရပါတယ်.. ေနာက်ဆံုးေတာ့ သူ့ဘဝ၊ သူ့အနာဂတ် တစ်ခုလံုးဟာ သူမရဲ့ခင်ပွန်းြဖစ်သူ မတ်ခ်ကိုသာ လံုးလံုး မှီခိုအားကိုးဖို့သာ ရှိပါေတာ့တယ်…
မတ်ခ်ဟာ ေလတပ် အရာရှိတစ်ေယာက် ြဖစ်ြပီး ဆူဆန့်ကိုလဲ အလွန်ကို ချစ်ခင်ြမတ်နိုးပါတယ်… သူမ မျက်စိ အြမင်အာရံု ေပျာက်ကွယ်သွားေတာ့ ဆူဆန်စိတ်ဓာတ်ေတွ ြပန်လည် ေကာင်းမွန် တက်ြကွလာေအာင်၊ သူမ အားမငယ်ေအာင်၊ အမှီအခို ကင်းကင်းနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ြပန်လည် ရပ်တည်လာနိုင်ေအာင်၊ ဂရုတစိုက်နဲ့ အစွမ်းကုန် ကူညီေဖးမေပးဖို့ ဆံုးြဖတ်လိုက်ပါတယ်.. ဆူဆန် ြပန်လည် ကျန်းမာ သန်စွမ်းလာတဲ့ အချိန်မှာ သူမနဲ့ သင့်ေလျှာ်မဲ့ အလုပ်တစ်ခုခုကို အဆင်သင့် ထားရှိေပးဖို့ ဆူဆန်ရဲ့ အရင်အလုပ်ရှင်ထံမှာ သွားေရာက် ေတာင်းဆို ေပးထားခဲ့ပါတယ်။
မတ်ခ်ရဲ့ ဂရုစိုက် ြပုစုယုယမှုတို့ေြကာင့် ဆူဆန်ဟာ အလုပ်ြပန်လုပ်ဖို့အထိ စိတ်ေရာ ကိုယ်ပါ တေြဖးေြဖး တိုးတက် ေကာင်းမွန်လာခဲ့တယ်.. တေြဖးေြဖးနဲ့ စိတ်ဓာတ်ေတွ ြကံ့ခိုင် လာပါြပီ.. ဒါေပမဲ့ မျက်စိမြမင်သူ တစ်ေယာက်အေနနဲ့ အလုပ်ကို ဘယ်လိုသွားမလဲ ဆိုတာ စဉ်းစားစရာ ြဖစ်လာပါြပီ.. အရင်ကေတာ့ သူမဟာ အလုပ်ကို ဘတ်စ်ကားနဲ့ အြမဲသွားခဲ့ပါတယ်.. ခုချိန်မှာေတာ့ ဘတ်စ်ကားစီးဖို့ဆိုတာ သူမ တစ်ေယာက်တည်း အတွက်ေတာ့ အေတာ့်ကို ထိတ်လန့် စိုးရိမ်စရာပါ… ဒါေပမဲ့ အလုပ်ဝင်ချိန်မှာေတာ့ မတ်ခ်က သူ့အလုပ်လုပ်တဲ့ေနရာနဲ့ ဆူဆန် အလုပ်သွားရမဲ့ ေနရာဟာ ဆန့်ကျင်ဘက် ြဖစ်ေနေပမဲ့လို့ ေန့စဉ် ေန့တိုင်း ဆူဆန့်ကို ကားေမာင်းြပီး အရင်လိုက်ပို့ပါတယ်.. ြပီးေတာ့မှ သူ့အလုပ်ရှိရာကို ြပန်သွားပါတယ်။ ညေန အလုပ်ဆင်းချိန်မှာလည်း မတ်ခ်က ဂရုတစိုက် ြပန်လာြကိုပါတယ်.. အဲဒီလို မတ်ခ်ရဲ့ ဂရုစိုက်မှု၊ အကာအကွယ်ေပးမှု၊ စိတ်လက်ရှည်စွာနဲ့ ေစာင့်ေရှာက်ေပးမှု ေတွအတွက် ဆူဆန်ကလည်း ေကျနပ်ဝမ်းေြမာက်ြခင်း၊ ေကျးဇူးတင်ြခင်း များစွာနဲ့ မတ်ခ်ကို ပိုလို့ အားကိုးချစ်ခင် မိရပါေတာ့တယ်။
ဒီလိုနဲ့ အလုပ်မှာ အသားကျလာြပီး သိပ်မြကာခင်မှာေတာ့ ဘတ်စ်ကားနဲ့ပဲ အလုပ်ကိုသွားဖို့ မတ်ခ်က ဆူဆန့်ကို တိုက်တွန်းလာပါတယ်.. မတ်ခ်ရဲ့စကားကို ြကားေတာ့ ဆူဆန်က သိပ်ကို ေဒါသြဖစ်မိပါတယ်. “သူမလို အြမင်အာရံု ဆံုးရှံုးထားရသူက အြပင်ကို ဘယ်လိုများ တစ်ေယာက်တည်း သွားနိုင်မှာတဲ့လဲ… ဒါကို မတ်ခ်က မစဉ်းစားမိဘူးလား၊ သူမကို ခုလို အလိုက်သွားြပန် ြကိုပို့လုပ်ေနတာ ြငီးေငွ့ြပီလား၊ ပင်ပန်းတယ်လို့ ထင်ေနြပီလား၊ သူ တာဝန်မယူချင်ေတာ့ဘူးလား” လို့ စိတ်ထဲက ေတွးမိရင်း ဝမ်းနည်း ေဒါသေတွ ြဖစ်လာရပါေတာ့တယ်… ဒါေြကာင့်လဲ ဆူဆန်က မတ်ခ်ကို ခါးခါးသီးသီးနဲ့ ြပင်းထန်စွာ ေြပာလိုက်မိပါတယ်။
“ကျွန်မက အကန်းေလ၊ အကန်းတစ်ေယာက်က ဘယ်ေနရာကို ဘယ်လို သွားရမယ်ဆိုတာ ဘယ်လိုလုပ်ြပီး သိနိုင်မှာလဲ.. ရှင်က ကျွန်မကို အခုလို ြကိုပို့ လုပ်ေပးရတာ၊ တာဝန် ယူရတာ ြငီးေငွ့ြပီလား… မပို့ေပးချင်ေတာ့ဘူးလား၊ ကျွန်မထင်တာေတာ့ ရှင် ကျွန်မကို စွန့်ပစ်ချင်ေနြပီ မဟုတ်လား ၊ ရှင်တို့ေယာကျာ်းေတွက ဒီလိုပါဘဲ။ ြကာလာရင် စိတ်မရှည်ေတာ့ဘူး၊ အြကင်နာေတွလည်း ေလျာ့လာြကြပီ၊ ြငီးေငွ့လာြကြပီ ဟုတ်တယ် မဟုတ်လား၊”
ဆူဆန့်ရဲ့ ခါးခါးသီးသီး စကားလံုးက မတ်ခ်ရဲ့ ရင်ထဲကို နင့်ခနဲြဖစ်ေစခဲ့ပါတယ်.. ခက်ထန်လှတဲ့ ဆူဆန့်ေလသံက သူ့ကို စိတ်ထိခိုက် ေြကကွဲေစပါတယ်.. ဒါေပမဲ့ သူ ဆူဆန့်ကို ဘာမှ တံု့ြပန် မေြပာေတာ့ပါဘူး… သူ့အေနနဲ့ ဘာလုပ်ရမယ် ဆိုတာ သူသိြပီးသားပါ.. သူက မနက်ခင်းတိုင်း ဆူဆန်နဲ့ အတူတူ ဘတ်စ်ကား လိုက်စီးမဲ့အေြကာင်းနဲ့၊ ညေနဆို သူ့ကားနဲ့ ြပန်လာြကိုမဲ့ အေြကာင်း ဆူဆန့်ကို ကတိေပးပါတယ်.. ြပီးေတာ့လဲ အလုပ်ကို ဆူဆန် တစ်ေယာက်တည်း ဘတ်စ်ကားနဲ့ မသွားနိုင်မချင်း ဘယ်ေလာက်ြကာြကာ သူလိုက်ပို့ပါ့မယ် ဆိုတာပါ ကတိေပးပါတယ်။
တကယ်လဲ မတ်ခ်ဟာ သူ့ ေလတပ် ယူနီေဖာင်းဝတ်ြပီး မနက်ခင်းတိုင်း ဆူဆန်နဲ့အတူတူ ဘတ်စ်ကား လိုက်စီးေပးပါတယ်…. မျက်စိမြမင်ရေပမဲ့ ကိုယ့်ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဘယ်လို အာရံုစူးစိုက်ရမယ်၊ မှတ်သားရမယ်ဆိုတာ ဆူဆန့်ကို သင်ြပေပးပါတယ်.. အထူးသြဖင့် အြကား အာရံုကို အသံုးချဖို့ ေြပာြပပါတယ်.. အသံကို နားေထာင်ြပီး သူမ ဘယ်ေနရာကို ေရာက်ေနြပီ.. ဘယ်လို ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ရှိေနြပီဆိုတာကို မှန်းဆတတ်ေအာင်၊ ဆံုးြဖတ် တတ်ေအာင် ဂရုတစိုက် ရှင်းလင်း ေြပာြပပါတယ်.. ဘတ်စ်ကားစီးတဲ့ အခါမှာလည်း မတ်ခ်ဟာ ဆူဆန့်အတွက် ထိုင်စရာ ခံုေနရာကို ရှာေပးြပီး သူကေတာ့ လမ်းတစ်ေလျှာက်လံုး ကားေမာင်းသူရဲ့ အေနာက်နားကေန ဆူဆန့်ကို ေစာင့်ြကည့်ြပီး လိုက်ပါလာတတ်ပါတယ်..
အဲဒီလိုနဲ့ လမ်းေတွကို ဆူဆန့်အာရံုထဲမှာ မှတ်မိလာနိုင်ြပီလို့ ယူဆရတဲ့ တစ်ေန့မှာေတာ့ သူမတစ်ေယာက်တည်း ဘတ်စ်ကားစစီးဖို့ ဆူဆန် ဆံုးြဖတ်လိုက်ပါတယ်.. တစ်ေယာက်တည်း ကားစစီးမဲ့ တနလင်္ာေန့ မနက်ခင်းေရာက်ေတာ့ အိမ်က မထွက်ခင်မှာ ဆူဆန်က သူမရဲ့ ယာယီ ဘတ်စ်ကား စီးေဖာ်၊ သူမရဲ့ ချစ်လှစွာေသာ ခင်ပွန်း၊ သူမရဲ့ အေကာင်းဆံုး ၊ အရင်းနှီးဆံုး မိတ်ေဆွလဲြဖစ်တဲ့ မတ်ခ်ကို သိုင်းဖက်လိုက်ြပီး နုတ်ဆက်စကားကို ပထမဆံုး အေနနဲ့ ေြပာလိုက်ပါတယ်.. ဘာလို့ဆို သူမက တစ်ေယာက်တည်း အလုပ်ကို သွားရေတာ့မှာ ြဖစ်လို့ေလ၊ ခါတိုင်း ၂ေယာက်အတူ သွားေနရာကေန အခုတစ်ေယာက်တည်း သွားရေတာ့မယ်ဆိုေတာ့ အားေတာ့ငယ်တာ အမှန်၊ ဒါေပမဲ့ သူမကိုယ် သူမ အားကိုးဖို့ အချိန်တန်ြပီလို့လည်း ဆူဆန်က ေတွးမိပါတယ်.. အိမ်က မထွက်ခင် နှုတ်ဆက်စကားဆိုတဲ့ ဆူဆန်ရဲ့ မျက်ဝန်းထဲမှာ မျက်ရည်ြကည်ေလးတစ်ချို့ေတာင် ရစ်သိုင်းေနေလရဲ့။
ပထမဦးဆံုးေန့ တစ်ေယာက်တည်း အလုပ်သွားရေပမဲ့ အရာအားလံုး ေြဖာင့်ေြဖာင့်တန်းတန်းနဲ့ အဆင်ေြပသွားခဲ့ပါတယ်.. သူမဟာ ဘတ်စ်ကားကို တစ်ေယာက်လည်း စီးနိုင်ခဲ့ြပီး အလုပ်ကို ေချာေချာေမွ့ေမွ့ဘဲ ေရာက်သွားနိုင်ခဲ့ပါတယ်.. ဒီလိုနဲ့ အဂင်္ါ၊ ဗုဒ္ဓဟူး၊ ြကာသပေတး…. ေန့တိုင်းေန့တိုင်း ဆူဆန်အလုပ်ကို အဆင်ေြပစွာ သွားနိုင်ခဲ့တယ်.. သူမရင်ထဲမှာလည်း ခါးသီးစိတ်၊ ဝမ်းနည်းစိတ်ေတွ၊ ေလာကြကီးကို မေကျနပ်စိတ်ေတွလဲ မြဖစ်မိေတာ့ပါဘူး.. သူမ ကိုယ့်အား ကိုယ် ကိုးနိုင်ခဲ့ြပီ.. အလုပ်ကို သူမ ဖာသာ သွားနိုင်ခဲ့ြပီေလ။ သူများကို အားမကိုးရဘဲ ကိုယ်တိုင်လုပ်နိုင်လို့ ေအာင်ြမင်သွားတဲ့အခါ ခံစားရတဲ့ ေကျနပ်ပီတိဟာ သိပ်ကို ချိုြမိန်မှန်းလည်း သူမ နားလည်ခဲ့ပါြပီ။
တစ်ေယာက်တည်း သွားေနရတာ အသားကျလာြပီး ရက်နည်းနည်းရလာတဲ့ တစ်ခုေသာ မနက်ခင်းမှာ ခါတိုင်းလို ဘတ်စ်ကားစီးြပီး အလုပ်ကို ထွက်လာခဲ့တယ်.. ရံုးနားက သူမ ဆင်းေနကျ ေနရာ ေရာက်ေတာ့ ကားေပါ်ကဆင်းဖို့ ြပင်လိုက်ပါတယ်…. အဲဒီချိန်ေလးမှာ ကားေမာင်းသူ ဦးေလးြကီးက သူမ မထင်မှတ်ထားတဲ့ စကားေလးတစ်ခွန်းကို လှမ်းေြပာလိုက်ပါတယ်…
“သမီးေရ.. ဦးေလးေတာ့ မင်းကို အားကျ မိပါရဲ့..” တဲ့။
ဒီစကားြကားေတာ့ ဆူဆန် သူ့နားသူမယံုနိုင်ေအာင်ြဖစ်မိတယ်.. သူမကို ေြပာတယ်လို့ေတာင် မထင်မိဘူး.. သူမလို မျက်စိမြမင်တဲ့သူ၊ ဘဝကို အဆင်ေြပေအာင် မနည်း ြကိုးစား ေနထိုင်ေနရတဲ့ လူတစ်ေယာက်ကို အြမင်အာရံု ေကာင်းေနသူေတွက အားကျတယ်ဆိုတာ ြဖစ်နိုင်ပါ့မလား၊ သူမရဲ့ ဘဝကို ဘယ်လိုလူကများ အားကျနိုင်မှာပါလိမ့်.. လို့ ေတွးမိကာ သိလိုစိတ်၊ ထူးဆန်း အံ့ဩစိတ်နဲ့ ဆူဆန်က ကားေမာင်းသူကို ြပန်ေမးမိပါတယ်..
“အားကျတယ် ဆိုတာ ကျွန်မကို ေြပာတာလားရှင်။ ဘာေြကာင့်များ ကျွန်မကို အားကျတယ်လို့ ေြပာရတာလဲရှင်…”
သူမ အေမးကို ဦးေလးြကီးက ြပန်ေြဖပါတယ်..
“ေအာ် သမီးကို အြမဲတမ်း ဂရုတစိုက်နဲ့ ကာကွယ်ေစာင့်ေရှာက်ေပး၊ ပူပန် ေစာင့်ြကည့်ေပးမဲ့ လူ တစ်ေယာက် ရှိေနတာ၊ ေတွ့ြမင်ေနရတာကို သေဘာကျမိလို့ပါကွယ်.” တဲ့
မြမင်ရေပမဲ့ မျက်ေမှာင်ေလး ကျံု့လိုက်ြပီး ဆူဆန်က ဦးေလးြကီးကို “ဦးေလး ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ..”
လို့ နားမလည်နိုင်စွာ ြပန်ေမးလိုက်ပါတယ်..
“ေအာ် သမီးကေတာ့ ဘယ်သတိထားမိမလဲေလ၊ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပတ်ေလာက် သမီး ကားစစီး ကတည်းက ေလတပ် ယူနီေဖာင်း ဝတ်ထားတဲ့ ခန့်ခန့် ညားညား လူတစ်ေယာက်က ဟိုဘက်လမ်းေထာင့်မှာ ရပ်ြပီး သမီး ကားေပါ်က ဆင်းတာကို အြမဲတမ်း ေစာင့်ြကည့်ေနခဲ့တယ်.. သမီး ကားလမ်းကို ြဖတ်ကူးြပီး ရံုးထဲကို ဝင်သွားြပီ ၊ စိတ်ချရြပီ ဆိုေတာ့မှ သမီးမြမင်မှန်းသိေပမဲ့ လက်ကေလးြပြပီး အဲဒီ ေနရာကေန ထွက်ခွာသွားတတ်တယ်.. သမီးကို သိပ်ဂရုစိုက်တဲ့သူမှန်း သိသာပါတယ်.. ကဲ ကိုယ့်ကို ဒီေလာက် ဂရုစိုက်တဲ့လူ၊ ဒီေလာက် ချစ်တဲ့သူ မင်းမှာရှိေနတာ မင်းေလာက် ကံေကာင်းတဲ့သူ ရှိဦးမလားကွယ်..” လို့ ြပန်ေြပာလာပါေတာ့တယ်။
ေအာ် တကယ်တမ်းေတာ့ မတ်ခ်ဟာ သူမကို သိပ်ချစ်ရှာပါလား ဆိုတာ သူမ နားလည်သွားရပါြပီ။ မတ်ခ်ဟာ သူမ ကိုယ်ကို အားကိုးတတ်လာေအာင် ြပုစုေလ့ကျင့်ေပးေပမဲ့ သူ စိတ်မချနိုင်စွာနဲ့ သူမ မသိေအာင် တိတ်တိတ်ေလး ေစာင့်ေရှာင့်ေပးေနခဲ့တာေလ။ ေပျာ်ရွှင် ြကည်နူးြခင်း၊ စိတ်လှုပ်ရှားြခင်းေြကာင့်ကျတဲ့မျက်ရည်ေတွ ဆူဆန့်ပါးြပင်ေပါ် စီးကျလာခဲ့ပါတယ်.. သူမဟာ မတ်ခ်ကို အြပင်မှာ မြမင်နိုင်ေပမဲ့ သူမရဲ့ေဘးမှာ သူမခင်ပွန်းဟာ အြမဲတမ်း ရှိေနတယ်ဆိုတာ ခံစားနားလည် နိုင်ခဲ့ရပါြပီ.. သူမ ကံေကာင်းပါတယ်.. အရမ်းကို ကံေကာင်းတယ်လို့ ယံုြကည်မိပါြပီေလ။
မတ်ခ်ဟာ သူမကို အြမင်အာရံုထက် ပိုြပီး တန်ဖိုးရှိ အစွမ်းထက်တဲ့ လှပတဲ့ အချစ် လက်ေဆာင်ေလး တစ်ခုေပးခဲ့တာပါ… အဲဒီအချစ်ရဲ့ လက်ေဆာင် ဆိုတာကို ယံုြကည် လက်ခံဖို့အတွက် သူမ မြမင်နိုင်ေပမဲ့လဲ သိလိုက်နိုင်ပါြပီ.. ရင်ထဲကေန ခံစားလို့ရပါြပီ.. ခုေတာ့လဲ သူမရဲ့ မဲေမှာင်ပိန်းပိတ် ေနတဲ့ ကမ္ဘာထဲကို မတ်ခ် ေပးတဲ့ အချစ်လက်ေဆာင်ရဲ့ ထူးြခားတဲ့ လင်းလက်မှုေတွနဲ့ ထွန်းလင်း ေတာက်ပလို့ ေနခဲ့ပါြပီ.. သူမ ဘာကိုမှ မြမင်ရေပမဲ့ မတ်ခ်ရဲ့ အြကင်နာေမတ္တာေြကာင့် သူမရဲ့ ဘဝေလးဟာ လင်းလက်ေနရပါြပီေလ။ ဆူဆန့်ရဲ့ မျက်ဝန်းေတွထဲမှာေတာ့ သူမအေပါ် ထားတဲ့ မတ်ခ်ရဲ့ သစ္စာရှိြခင်း၊ စိတ်ရှည်သီးခံြခင်း၊ ချစ်ခင်ြမတ်နိုးြခင်း တို့ေြကာင့် ေကျးဇူးတင် ဝမ်းေြမာက်တဲ့ ပီတိမျက်ရည်ေတွနဲ့ ြပည့်လို့…
A gift of Love ( Unknown Author)ကို ဘာသာြပန်ခံစား ေရးဖွဲ့ပါသည်။
21 comments:
ထိရှလွန်းတဲ့ ပံုြပင်ေလးတစ်ပုဒ်ပါ။
အစ်မေချာ... ဘာသာြပန် ဝတ္ထုတိုေလး လာဖတ်သွားပါတယ်။ ဆူစန်က ကံေကာင်းလိုက်တာ။ သူမကို တကယ် ချစ်ြမတ်နိုးြပီး စိုးရိမ်ရှာတဲ့ ခင်ပွန်းကို ရထားတယ်။ သူမကလည်း စိတ်ဓာတ် ြကံ့ခိုင်လိုက်တာ။ မျက်စိ မြမင်ရှာေပမယ့် ဘဝကို အရှံုးမေပးဘဲ ရှင်သန်ေအာင် ြကိုးစား ေနထိုင်တယ်။
အမေချာ။
ေကာင်းတယ်။
ဒီဝတ္ထုတိုေလးေတွကို မိန်းခေလးတိုင်း ဖတ်ထားသင့်ပါတယ်။ ေယာကျာ်းေလးေတွရဲ့ အချစ်ကို နားမလည်တတ်တဲ့ သူေတွ များေနလို့ေလ။ ေလာကမှာ မတ်ခ်လို ေယာကျာ်းေတွ အများြကီး ရှိေသးတယ်ဆိုတာ မယံုတတ်ြကဘူးေလ။ ဆူဆန်ေလးဟာ ကံေကာင်းတဲ့ မိန်းခေလးေတွ များစွာထဲက မိန်းခေလးတစ်ေယာက်ဘဲ ြဖစ်မှာပါ။ ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား အမ။
ခင်မင်လျက်
ကိုကိုေမာင်(ပန်းရနံ့)
ချစ်စရာ စာေကာင်းေလး တစ်ပုဒ်ပါပဲ မေချာ..၊ အရင် တုန်းကေတာ့ တခါဖတ်ဖူးတယ်၊ အခုေတာ့ ေချာေမွ့တဲ့ ဘာသာြပန်ေြကာင့် နှစ်ထပ်ရှိ၊ မှတ်မိသွားတယ်...၊ မျှေဝတာ ေကျးဇူးပါဗျာ...။
ခံစားတတ်တဲ့ ကိုယ့်နှလံုးသားကေတာ့ unconscious ြဖစ်ေနတာ ြကာတွားြပီ...
ဘဝမှာ အဲဒီလို ေဖးမသူမျိုးနဲ့ ြကံုရတာလည်း ကံေကာင်းြခင်းတမျိုးပါပဲ။
အင်း...
စံြပချစ်တတ်တဲ့မတ်ခ် လိူလူမျိုးကို ေလးစား
မိပါတယ်။ သူ ဖွင့်ဆိုြပသွားတဲ့ အချစ်ရဲ့အဓိပ္ပာယ်
ကေတာ့ အြမဲေပးဆပ်ေနချင်တဲ့ ေအးြမတဲ့
သေဘာကို ေဆာင်တယ်လို့ထင်ပါတယ်။
ရှားတယ်ေလ..၊ တကယ်ပဲ ရှားေနပါတယ်..လို့။
ရင်ထဲကို တအားထိတဲ့ ချစ်ြခင်းေမတ္တာ ဇာတ်လမ်းေလးပါပဲ..
မေချာရဲ့ဘာသာြပန်ေလးလာဖတ်သွားတယ်။ ေကာင်းလိုက်တာေနာ်။ ဆူဆန်ကသိပ်ကံေကာင်းတာပဲေနာ်။ ြပီးေတာ့ မတ်ခ်ကိုလည်းေလးစားမိတယ်။
မတ်ခ်လို သစ္စာရှိ ေမတ္တာမှန်နဲ့ ချစ်ြမတ်နိုးနိုင်သူ
ြဖစ်ဖို့ အများြကီး ြကိုးစားတည်ေဆာက်ဖို့လိုေသးပါလားဆိုတာ
ဒီဇာတ်လမ်းေလးက သွန်သင်ေပးလိုက်တယ်.။
ဆူဆန်လို ကံေကာင်းသူေတာ့ မြဖစ်ချင်ဘူး
အဲလို ကံေကာင်းသူကို ပံ့ပိုးေပးနိုင်သူပဲ
ြဖစ်ချင်လို့ပါ..။ သို့ေသာ် ြကိူးစားရပါအံုးမယ်.။
ကိုယ့်ဘာသာစိတ်မာတယ်ထင်တာ ဒီပိုစ့်ေလးဖတ်တာ မျက်ရည်ေတာင်လည်သွားတယ် မေချာေရ၊
ဘာသာြပန်ထားပံုေလးက ချိုချိုေလး၊
ကွန်မန့်ေလးေတွဖတ်ြကည့်ေတာ့ မေချာေရးထားတဲ့ ပိုစ့်ေလးက ထိေရာက်မှုရှိတယ်လို့လည်း သိရတယ်၊
ချမ်းေြမ့ပါေစ
ချစ်တဲ့
ဝတ္ထုေကာင်းေလး တပုဒ်ပါပဲ ေချာေရ ... ။
အဆံုးမှာ တခုေတာ့ ေတွးမိတယ်။
ကားသမားြကီး ေြပာလိုက်လို့ မတ်ခ်က အြမဲ ေစာင့်ေရှာက်ေပးေနတယ်ဆိုတာ ဆူဆန်သိသွားြပီးေနာက် ခါတိုင်းလိုပဲ သူ့ကိုယ်သူ ယံုြကည်မှုရှိရှိ သွားနိုင်ပါအံုးမလား ဆိုတာ ... ။
မျက်ရည်ဝဲသွားပါတယ်ေနာက်ဆံုးနားေလးကို ဖတ်လိုက်ရတာ ရင်ထဲမှာလဲ ေနွးသွားတယ်
ဒီလိုေယာက်ျားမျိုးလဲ ရှိေသးပါလားလို့ ေတွးလိုက်မိတယ် ဘာပဲေြပာေြပာ ဆူဆန် ကံေကာင်းပါတယ်ေလ ...
နာမည်က ေချာ၊ ဘာသာြပန်ထားတာလည်း ေချာမွတ်ေနတာပဲ၊ ဖတ်ရတာ တစ်ချက်မှေတာင် ခလုတ်မတိုက်ဘူး၊ မာခ့်ကေတာ့ ဦးဇင်းအစ်မရဲ့ေယာက်ျားနဲ့ကွာပေအ၊ မိုးနဲ့ေြမပဲ၊ ဆူဆန်ကံေကာင်းလိုက်တာေနာ်၊ အဲဒီလိုကံေကာင်းေလာက်ေအာင် တစ်ချိန်ချိန်က သူများအေပါ် ေကာင်းခဲ့ဖူးလို့ ေနမှာပဲ သိလား။
ရွှင်လန်းချမ်းေြမ့ပါေစဗျာ
မျက်စိအလင်းမရသူေလးအေပါ် ထားနိုင်တဲ့အချစ် သာမာန်ထက် အပံုြကီးသာတယ်ဗျာ။ ေယာကင်္ျားေလးေတွ သူတို့ချစ်သူေတွအေပါ် ဒီလိုေလးနက်မှုေတွ ထားရှိနိုင်ရင်ေကာင်းမှာပဲလို့ ကျွန်ေတာ်ေတာင် ေနာင်တရမိသွားတယ်ဗျာ။
ြကည်နူးစရာေလး...း)))
ချစ်တတ်သူေတွမှာ ကျားမ မကွဲပါဘူး..
ြကည်နူးစရာေလးပါပဲ..
အဲလိုေမတ္တာကို သစ္စာနဲ့တည်ေဆာက်တဲ့သူေတွကို ေလးစားမိတယ်။ ဆူဆန်ကံေကာင်းတဲ့မိန်းခေလးပဲေနာ်
သာယာချမ်းေြမ့ပါေစရှင်း
မိုး
လူသာမန် မာခ် တစ်ေယာက်က မျက်မြမင်တစ်ေယာက်ရဲ့ အားနည်းချက်ကို သင်ြပေပးနိုင်တယ်ဆိုေတာ့ မာခ့်ကို ချီးကျူးမိတယ်... ဘာပဲြဖစ်ြဖစ် လူသားဆန်တဲ့ ဇတ်လမ်းေလး တစ်ခုပါပဲ... ဟက်ေတာ့ထိသွားတယ်... အဟီး
အစ်မအရာရာအဆင်ေြပပါေစဗျာ
wow gotta love that
ဖတ်ြပီး ရင်ထဲမှာ ထိရှသွားရတယ်
မတ်ခ်လိုလူ များများရှိရင်ေကာင်းမယ်ေနာ်
Post a Comment