​​ေမျှာ်လင့်​​ချက် မီး​​အိမ်

​​ေမျှာ်လင့်​​ချက်မီး​​အိမ်

ကျွန်​​ေတာ်ဟာ ကိုယ့်​​ကိုယ်ကို တစ်ခါမှ ြပိုင်စံရှား​​တဲ့​​ လူတစ်​​ေယာက်၊​ သံမဏိလူသား​​တစ်​​ေယာက်ရယ်လို့​​ မထင်ခဲ့​​မိပါဘူး​​..  ဒါ​​ေပမဲ့​​ ယံုြကည့်​​ချက်၊​ ​​ေမျှာ်လင့်​​ချက်​​ေတွကို ရဲရဲဝံ့​​ဝံ့​​ ဆုပ်ကိုင်ြပီး​​ မြဖစ်မ​​ေန လုပ်တတ်တဲ့​​ သူတစ်​​ေယာက်သာ ြဖစ်ပါတယ်.. အသက်၁၉နှစ်အရွယ် ကျွန်​​ေတာ်ဟာ ငယ်ရွယ်တက်ြကွြပီး​​ ရည်မှန်း​​ချက်​​ေတွ၊​ ​​ေမျှာ်လင့်​​ချက် အိပ်မက်​​ေတွနဲ့​​ ဘဝကို ြကိုး​​စား​​ြဖတ်သန်း​​​ေနတဲ့​​ သာမာန်လူငယ်တစ်​​ေယာက်သာ  ြဖစ်ပါတယ်.. ကျွန်​​ေတာ့​​ရဲ့​​ အြကီး​​မား​​ဆံုး​​ ​​ေမျှာ်လင့်​​ရည်မှန်း​​ချက် တစ်ခုြဖစ်တဲ့​​ အရိုး​​ခွဲစိတ်ကု ဆရာဝန်ြကီး​​ ြဖစ်ဖို့​​အတွက် တက္ကဆက် ယူနီဗာစီတီြကီး​​မှာ ရွှင်လန်း​​ တက်ြကွစွာနဲ့​​ ပညာသင်ယူ​​ေနတဲ့​​ ​​ေကျာင်း​​သား​​တစ်​​ေယာက် ြဖစ်ခဲ့​​ပါတယ်.. ကျွန်​​ေတာ့်​​ ​​ေမျှာ်လင့်​​ချက်​​ေတွ ြဖစ်​​ေြမာက်လာဖို့​​ အိပ်မက်​​ေတွကို အ​​ေကာင်အထည်​​ေဖာ်ဖို့​​ ဘယ်လိုအရာကမှ တား​​ဆီး​​ ​​ေနှာက်ယှက်လာလိမ့်​​မယ်လို့​​ မ​​ေမျှာ်လင့်​​ခဲ့​​​ေပမဲ့​​ မထင်မှတ်တာ ြဖစ်လာတတ်တဲ့​​ ​​ေလာကြကီး​​မှာ ကျွန်​​ေတာ့​​ဘဝဟာလည်း​​ ကံြကမ္မာတစ်ဆစ်ချိုး​​ြပီး​​ လမ်း​​​ေြကာင်း​​​ေြပာင်း​​မဲ့​​ အြဖစ်နဲ့​​ ြကံုလိုက်ရပါ​​ေတာ့​​တယ်.။

၁၉၈၁ခုနှစ် ​​ေဖ​​ေဖာ်ဝါရီ၁၇ ရက်ည​​ေန​​ေစာင်း​​မှာ ကျွန်​​ေတာ်ဟာ Organic Chemistry စာ​​ေမး​​ပွဲ​​ေလး​​ တစ်ခုအတွက် စာြကည့်​​တိုက်မှာ ကျွန်​​ေတာ့်​​ချစ်သူ ရှာရွန်နဲ့​​ စာြကည့်​​​ေနခဲ့​​ပါတယ်.. စာြကည့်​​ြပီး​​ချိန်မှာ​​ေတာ့​​ အ​​ေဆာင်ပိတ်ချိန် နီး​​​ေနြပီြဖစ်လို့​​ သူ့​​အ​​ေဆာင်ကို ကား​​​ေမာင်း​​ပို့​​​ေပး​​ဖို့​​ ရှာရွန်က ​​ေြပာပါတယ်.. ကား​​ထဲကျွန်​​ေတာ်တို့​​ ၂​​ေယာက် ကား​​​ေမာင်း​​ထွက်လာြပီး​​ ခနအြကာမှာ ဆီ ဂိတ်မှာ ဆီမရှိ​​ေတာ့​​​ေြကာင်း​​ ြပ​​ေနတာနဲ့​​ နီး​​ရာ စတိုး​​ဆိုင်တစ်ခုရဲ့​​​ေရှ့​​မှာ ကား​​ကို ထိုး​​ရပ်လိုက်ြပီး​​ ၂​​ေဒါ်လာတန် ဓာတ်ဆီတစ်ဗူး​​​ေလာက် ဝယ်ဖို့​​ ကား​​​ေပါ်က ဆင်း​​လိုက်ပါတယ်..  လမ်း​​တစ်ဘက်က စတိုး​​ဆိုင်ကို သွား​​ဖို့​​ ကား​​တံခါး​​ကိုြပန်ပိတ်လိုက်ရင်း​​   “မြကာပါဘူး​​.. ၂မိနစ်​​ေလာက်ဘဲ​​ေနာ် ရှာရွန် ” လို့​​ ရှာရွန့်​​ကို ​​ေြပာလိုက်ပါတယ်.. ဒါ​​ေပမဲ့​​ ဒီ၂မိနစ်ဟာ ကျွန်​​ေတာ့်​​ ဘဝတစ်ခုလံုး​​ကို ​​ေြပာင်း​​လဲ သွား​​​ေစလိမ့်​​မယ်လို့​​ ကျွန်​​ေတာ် သိရရင် ဒီဆိုင်ထဲကို ဘယ်သွား​​ပါ့​​မလဲ​​ေလ… ကံြကမ္မာဆိုတာ ကိုယ်က မြမင်နိုင်​​ေတာ့​​လဲ အန္တရာယ်ြကား​​ထဲ မဖိတ်​​ေခါ်ဘဲ ​​ေရာက်သွား​​မိတတ်တာကိုး​​…

စတိုး​​ဆိုင်း​​ထဲကို ​​ေရာက်သွား​​တာဟာ ဘဝကို ​​ေြပာင်း​​လဲ​​ေစမဲ့​​ နယ်​​ေြမသစ်တစ်ခုထဲ ဝင်​​ေရာက်သွား​​တာနဲ့​​ အလား​​သဏ္ဍာန် တူပါတယ်.. ကျွန်​​ေတာ်ဟာ ဆိုင်ထဲမဝင်ခင်မှာ​​ေတာ့​​ ကျန်း​​မာသန်စွမ်း​​တဲ့​​၊​ ဘဝအတွက် ​​ေမျှာ်လင့်​​ချက်​​ေတွနဲ့​​ လင်း​​လက်​​ေတာက်ပြပီး​​ လန်း​​ဆန်း​​တက်ြကွ​​ေနတဲ့​​ လူငယ်​​ေလး​​တစ်​​ေယာက်​​ေပါ့​​.. ဆိုင်ထဲဝင်သွား​​မိတဲ့​​အချိန်ကစလို့​​ ကျွန်​​ေတာ့​​ဘဝြကီး​​တစ်ခုလံုး​​ ​​ေြပာင်း​​လဲမဲ့​​ အြဖစ်အပျက်နဲ့​​ ရင်ဆိုင်ရပါ​​ေတာ့​​တယ်.. ဆိုင်ထဲဝင်ဝင်ချင်း​​ အသံတိတ်ဆိတ်​​ေနလွန်း​​တာမို့​​ လူတစ်​​ေယာက်မှ မရှိဘူး​​လို့​​​ေတာင် ထင်လိုက်မိ​​ေပမဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​အထင် မှား​​သွား​​ခဲ့​​ပါတယ်.. တကယ်​​ေတာ့​​ ဆိုင်ထဲမှာ ဓား​​ြပသံုး​​​ေယာက်က ဆိုင်တစ်ခုလံုး​​ကို စီး​​နင်း​​ထား​​ခဲ့​​တာပါ။ ရုတ်တရက် ကျွန်​​ေတာ် ဆိုင်ထဲဝင်​​ေရာက်သွား​​​ေတာ့​​ သူတို့​​​ေတွလဲ လန့်​​ြဖတ်သွား​​တဲ့​​ပံုရြပီး​​ အဲဒီထဲက ဓား​​ြပတစ်​​ေယာက်က သူ့​​လက်ထဲမှာ ရှိ​​ေနတဲ့​​ .၃၈ ပစ္စတိုလ်နဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​ကို ထိုး​​ချိန်လိုက်ပါတယ်.. ြပီး​​​ေတာ့​​ “မလှုပ်နဲ့​​” လို့​​ ​​ေအာ်ဟစ်လိုက်ြပီး​​ ကျွန်​​ေတာ့​​ကို ဆိုင်အတွင်း​​ဘက်က ​​ေရခဲ​​ေသတ္တာအနား​​ကို သွား​​ဖို့​​ အမိန့်​​​ေပး​​လိုက်ြပီး​​ ကျွန်​​ေတာ် ​​ေရခဲ​​ေသတ္တာအနီး​​ ​​ေရာက်သွား​​တဲ့​​အခါမှာ​​ေတာ့​​ သူ့​​လက်ထဲက​​ေသနတ်နဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​​ေခါင်း​​ကို ပစ်ချလိုက်ပါ​​ေတာ့​​တယ်.. ​​ေသနတ်နဲ့​​ အပစ်ခံလိုက်ရတဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ်ဟာ ​​ေခါင်း​​​ေနာက်ဘက်ကို ကျည်ဆန်ထိမှန်ြပီး​​ ြကမ်း​​ြပင်​​ေပါ်ကို လဲကျသွား​​ပါတယ်.. ကံ​​ေကာင်း​​တာက ဓား​​ြပ​​ေတွဟာ တစ်ချက်တည်း​​နဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ်​​ေသသွား​​ြပီလို့​​ ထင်မှတ်ခဲ့​​ပံုရပါတယ်..  ​​ေနာက်ထပ် ကျွန်​​ေတာ့​​ကို လံုး​​ဝ မပစ်ြက​​ေတာ့​​ဘဲ သူတို့​​လိုချင်တဲ့​​ ​​ေငွနဲ့​​ ပစ္စည်း​​​ေတွ ယူြပီး​​တာနဲ့​​ ဆိုင်ထဲက​​ေန အ​​ေြပး​​အလွှား​​ ထွက်ခွာသွား​​ြကပါတယ်.. ဆိုင်က​​ေတာ့​​ ​​ေြခာက်ြခား​​ဖွယ်​​ေကာင်း​​​ေလာက်​​ေအာင် တိတ်ဆိတ်ြငိမ်သက်စွာနဲ့​​ ကျန်ရစ်ခဲ့​​ပါတယ်. ကျွန်​​ေတာ်က​​ေတာ့​​ ​​ေလာကြကီး​​နဲ့​​ လံုး​​ဝကို အဆက်အသွယ်ြပတ်သွား​​ခဲ့​​ြပီ ြဖစ်ပါတယ်..

အချိန်အ​​ေတာ်ြကာတဲ့​​ အထိ ကျွန်​​ေတာ် ဆိုင်ြပင်ကို ထွက်မလာ​​ေတာ့​​ အြပင်က​​ေန ​​ေစာင့်​​ြကည့်​​​ေနတဲ့​​ ရှာရွန်က စိတ်ပူလာပါတယ်.. လူသံုး​​​ေယာက် ဆိုင်ထဲက​​ေန ထွက်သွား​​ြပီး​​ချိန်မှာ ကျွန်​​ေတာ်ဟာ ဆိုင်ထဲကို ​​ေနာက်ဆံုး​​ ဝင်သွား​​တဲ့​​သူြဖစ်တယ်ဆိုတာ သိထား​​တဲ့​​ ရှာရွန်က ဆိုင်ထဲကို ဝင်ြကည့်​​ဖို့​​ ဆံုး​​ြဖတ်လိုက်ြပီး​​ ကား​​​ေပါ်က ဆင်း​​လိုက်ပါတယ်.. ဆိုင်ထဲကို ​​ေရာက်ချိန်မှာ လူတစ်​​ေယာက် တစ်​​ေလကိုမှ မ​​ေတွ့​​ရဘဲ ​​ေဟာင်း​​​ေလာင်း​​ပွင့်​​​ေနတဲ့​​ ​​ေငွထည့်​​​ေကာင်တာနဲ့​​ ြပန့်​​ကျဲ​​ေနတဲ့​​ အ​​ေြကွ​​ေစ့​​​ေတွ၊​ ဖရိုဖရဲ လွှင့်​​စင်ကျ​​ေနတဲ့​​ ကုန်ပစ္စည်း​​​ေတွကိုသာ ​​ေတွ့​​လိုက်ရပါတယ်.. ဆိုင်ထဲကို ပတ်ြပီး​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​နံမည်ကို တ​​ေြကာ်​​ေြကာ်​​ေအာ်ရင်း​​ လိုက်ရှာတဲ့​​အခါမှာ​​ေတာ့​​ ဆိုင်ဝန်ထမ်း​​ြဖစ်ပံုရတဲ့​​ လူတစ်​​ေယာက်​​ေြပး​​ထွက်လာြပီး​​ အ​​ေစာတုန်း​​က ​​ေသနတ်နဲ့​​ လူသံုး​​​ေယာက်က ဓား​​ြပတိုက်​​ေန​​ေြကာင်း​​၊​ ​​ေသနတ်ပစ်ခံရသူလည်း​​ ရှိထား​​​ေြကာင်း​​နဲ့​​ ြကမ်း​​ြပင်​​ေပါ် ဝပ်​​ေနဖို့​​ လှမ်း​​​ေအာ်လိုက်ပါတယ်.. ရှာရွန်က ဒီ​​ေတာ့​​မှ ြကမ်း​​ြပင်​​ေပါ် ဝပ်လိုက်ြပီး​​ “ခုနက ဆိုင်ထဲဝင်လာတဲ့​​ လူတစ်​​ေယာက် သူအခု ဘယ်မှာလဲ.. အြပင်ြပန်ထွက်လာတာ မ​​ေတွ့​​လို့​​ ကျွန်မ လိုက်လာတာ” လို့​​ လှမ်း​​​ေမး​​လိုက်ပါတယ်.. ဆိုင်ဝန်ထမ်း​​က အ​​ေြဖမ​​ေပး​​ဘဲ ​​ေရခဲ​​ေသတ္တာဘက် ​​ေလျှာက်လာချိန်မှာ ြကမ်း​​ြပင်​​ေပါ် ​​ေသွး​​​ေတွအိုင်ြပီး​​ လဲကျ​​ေနတဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​ကို ​​ေတွ့​​သွား​​ပါ​​ေတာ့​​တယ်.. ဆိုင်ဝန်ထမ်း​​ဟာ ယိုစီး​​​ေနတဲ့​​ ​​ေခါင်း​​က​​ေသွး​​ကို အဝတ်တစ်ခုခုနဲ့​​ ပိတ်လိုက်ြပီး​​ ရဲစခန်း​​နဲ့​​ လူနာတင်ကား​​ကို အြမန်ဖုန်း​​ဆက်ပါတယ်.. ဒီ​​ေတာ့​​မှ ကျွန်​​ေတာ် ဒဏ်ရာရသွား​​မှန်း​​သိတဲ့​​ ရှာရွန်ဟာ ထိတ်လန့်​​တုန်လှုပ်သွား​​ြပီး​​ အြကီး​​အကျယ် ​​ေြခာက်ြခား​​ကာ ြကက်​​ေသ​​ေသသွား​​ခဲ့​​ပါတယ်။

ရဲ​​ေတွ​​ေရာက်လာချိန်မှာ​​ေတာ့​​ သူတို့​​က ​​ေသမှု​​ေသခင်း​​ဌာနကို အ​​ေြကာင်း​​ြကား​​လိုက်ြပန်ပါတယ်. ရဲ​​ေတွက ကျွန်​​ေတာ့်​​ကို အသက်ရှင်မယ်လို့​​ကို မထင်ြက​​ေတာ့​​ပါဘူး​​… ​​ေဆး​​ဘက်ဆိုင်ရာ ဝန်ထမ်း​​တစ်​​ေယာက်ကလည်း​​ “ကျွန်​​ေတာ့​​လို ဦး​​​ေခါင်း​​မှာ ြပင်း​​ြပင်း​​ထန်ထန် ဒဏ်ရာရထား​​တဲ့​​ လူတစ်​​ေယာက်ဟာ အသက်ရှင်ဖို့​​ မလွယ်ဘူး​​” လို့​​ သတင်း​​ပို့​​တယ်လို့​​ သိရပါတယ်.. ကျွန်​​ေတာ်က​​ေတာ့​​ ဒါ​​ေတွကို ဘာတစ်ခုမှ မသိ​​ေတာ့​​ပါဘဲ အ​​ေမှာင်ကမ္ဘာြကီး​​ထဲမှာ အိပ်​​ေပျာ်​​ေနခဲ့​​ြပီ ြဖစ်ပါတယ်..  ညသန်း​​​ေကာင်ြဖစ်တဲ့​​ ၁နာရီခွဲအချိန်မှာ ဟတ်စတန်မှာ ​​ေနတဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ့​​မိဘ​​ေတွဟာ ဖုန်း​​သံတစ်ခု​​ေြကာင့်​​ နိုး​​လာြကြပီး​​ ကျွန်​​ေတာ့​​ရဲ့​​ သတင်း​​ဆိုး​​ကို လက်ခံရရှိြကပါတယ်.. ကျွန်​​ေတာ်​​ေရာက်​​ေနတဲ့​​ ​​ေအာ်စတင်အရပ်က ​​ေဆး​​ရံုြကီး​​ရဲ့​​ တာဝန်ရှိသူ​​ေတွက ကျွန်​​ေတာ့​​မိဘ​​ေတွကို ချက်ြခင်း​​ လိုက်လာဖို့​​ အြကံ​​ေပး​​​ေခါ်ခိုင်း​​တယ်လို့​​ သိရြပီး​​ ကျွန်​​ေတာ်ဟာ ​​ေနာက်​​ေန့​​ထိ​​ေအာင် အသက်ရှိ​​ေနမယ်လို့​​ မထင်ြက​​ေတာ့​​​ေြကာင်း​​ ဖုန်း​​ဆက် အသိ​​ေပး​​ ​​ေြပာြကား​​လိုက်ပါတယ်။

ဒါ​​ေပမဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ်ဟာ အဲဒီညက တစ်ညလံုး​​နဲ့​​ ​​ေနာက်​​ေန့​​မနက်ထိ​​ေအာင် အသက်ရှိ​​ေန​​ေသး​​တဲ့​​အတွက် ဦး​​​ေနှာက်ခွဲစိတ်အထူး​​ကုဆရာဝန်ြကီး​​က ကျွန်​​ေတာ့်​​ကို ခွဲစိတ်ဖို့​​ ဆံုး​​ြဖတ်လိုက်ပါတယ်.. ခွဲခန်း​​ထဲ ကျွန်​​ေတာ့်​​ကို မသွင်း​​ခင်မှာ ကျွန်​​ေတာ့​​မိဘ​​ေတွနဲ့​​ ရှာရွန်ကို ကျွန်​​ေတာ်အသက်ရှင်ဖို့​​ ရာခိုင်နှုန်း​​ အနည်း​​ငယ်မျှသာရှိ​​ေြကာင်း​​နဲ့​​ အသက်ရှင်ခဲ့​​ရင်​​ေတာင် အရင်လို လမ်း​​​ေလျှာက်နိုင်ဖို့​​၊​ စကား​​​ေြပာနိုင်ဖို့​​၊​ အသိအာရံု​​ေတွ ယခင်အတိုင်း​​ ရှိ​​ေနဖို့​​ မလွယ်​​ေတာ့​​​ေြကာင်း​​၊​ သာမာန်လူတစ်​​ေယာက် အ​​ေနအထား​​ကို ြပန်မ​​ေရာက်နိုင်​​ေတာ့​​​ေြကာင်း​​ကို သတိ​​ေပး​​သွား​​ခဲ့​​ပါတယ်..

ကျွန်​​ေတာ့်​​ရဲ့​​ မိသား​​စုနဲ့​​ ရှာရွန်ဟာ ​​ေမျှာ်လင့်​​ချက်​​ေတွကို ​​ေလျှာ့​​မချပစ်ဘဲ ခွဲစိတ်​​ေနတဲ့​​ တစ်ချိန်လံုး​​မှာ ကျွန်​​ေတာ့်​​အတွက် ဆု​​ေတာင်း​​​ေပး​​​ေနခဲ့​​ပါတယ်.. ဆရာဝန်ြကီး​​​ေြပာသွား​​ခဲ့​​တဲ့​​ ဆိုး​​ဝါး​​လွန်း​​တဲ့​​ ​​ေကာက်ချက်​​ေတွအတွက်လည်း​​ စိတ်ဓာတ်မကျဘဲ ကျွန်​​ေတာ်ဟာ လူ့​​​ေလာက အသိုင်း​​အဝိုင်း​​မှာ ြပန်ြပီး​​ ကျင်လည်နိုင်တဲ့​​သူတစ်​​ေယာက် ြဖစ်ကိုြဖစ်ရမယ်လို့​​ သူတို့​​စိတ်ထဲ ြပင်း​​ြပင်း​​ြပြပ ယံုြကည်ခဲ့​​တယ်လို့​​ သိရပါတယ်.. စွဲစိတ်မှု ၃နာရီခွဲ ြကာြပီး​​တဲ့​​​ေနာက်မှာ ကျွန်​​ေတာ်ဟာ ​​ေသမင်း​​ခံတွင်း​​ဝက​​ေန လွတ်​​ေြမာက်ခွင့်​​ ရလာြပီလို့​​ သိရြပီး​​ ကျွန်​​ေတာ့​​မိဘ​​ေတွလည်း​​ ခုမှ သက်ြပင်း​​ချနိုင်​​ေတာ့​​တာ ြဖစ်​​ေပမဲ့​​လို့​​ စိုး​​ရိမ်စရာ အ​​ေြခအ​​ေနက​​ေန လွန်​​ေြမာက်ဖို့​​​ေတာ့​​ ရက်အနည်း​​ငယ် ​​ေစာင့်​​ြကည့်​​ြပီး​​မှသာ စိတ်ချရမယ်လို့​​ ဆရာဝန်​​ေတွက ​​ေြပာပါတယ်.. ဘယ်လိုပင်ြဖစ်​​ေစ ကျွန်​​ေတာ်က​​ေတာ့​​ တစ်ရက်ထက်တစ်ရက် အ​​ေြခအ​​ေန ​​ေကာင်း​​လာခဲ့​​ြပီး​​ ၂ပတ်​​ေလာက်ြကာတဲ့​​ အခါမှာ​​ေတာ့​​ အထူး​​ြကပ်မတ် ကုသ​​ေဆာင်က​​ေန သီး​​သန့်​​အခန်း​​တစ်ခုကို ​​ေြပာင်း​​​ေရွ့​​ခွင့်​​ ရခဲ့​​ရပါတယ်..

ဆရာဝန်ြကီး​​ ​​ေြပာခဲ့​​သလိုပါဘဲ.. ကျွန်​​ေတာ်ဟာ တစ်ပတ်ြကာတဲ့​​ အချိန်ထိ​​ေတာ့​​ အသိအာရံု​​ေတွက ​​ေကာင်း​​မွန်စွာ အလုပ်မလုပ်နိုင်​​ေသး​​သလို၊​  ဘာကိုမှလည်း​​ အမှတ်မရနိုင်​​ေသး​​ပါဘူး​​၊​ စကား​​​ေြပာနိုင်ြခင်း​​၊​ လှုပ်ရှား​​နိုင်ြခင်း​​လည်း​​ မရှိ​​ေသး​​ပါဘူး​​။ ကျွန်​​ေတာ့်​​ရဲ့​​ ညာဘက်ြခမ်း​​ တစ်ြခမ်း​​လံုး​​ဟာလည်း​​ ​​ေသသွား​​သလို ြဖစ်သွား​​ခဲ့​​ပါတယ်.. လူတိုင်း​​က ကျွန်​​ေတာ်ဟာ လူ​​ေကာင်း​​ပကတိ ြပန်မြဖစ်နိုင်​​ေတာ့​​ဘူး​​လို့​​ အခိုင်အမာ ​​ေြပာ​​ေနခဲ့​​ြက​​ေပမဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​မိသား​​စုနဲ့​​ ရှာရွန်က​​ေတာ့​​ တည်တည်ြငိမ်ြငိမ်ဘဲ ရှိ​​ေနခဲ့​​ပါတယ်.. သူတို့​​ရဲ့​​ ခိုင်မာတဲ့​​ ယံုြကည်ချက်ကို ဘယ်အရာကမှ ဖျက်မပစ်နိုင်ခဲ့​​ပါဘူး​​… သီး​​သန့်​​ခန်း​​မှာ တစ်ပတ်​​ေလာက် ြကာြပီး​​တဲ့​​​ေနာက် ဟတ်ဆန်မှာရှိတဲ့​​ Del Oro Rehabilitation ​​ေဆး​​ရံုကို လွှဲ​​ေြပာင်း​​ခံရ​​ေလာက်​​ေအာင် ကျွန်​​ေတာ့်​​အ​​ေြခအ​​ေန အထူး​​တိုး​​တက်လာခဲ့​​ပါတယ်။ တတယ်တမ်း​​​ေတာ့​​ ကိုယ်ခန္ဓာတိုး​​တက်မှု အ​​ေြခအ​​ေန၊​ စိတ်အာရံု ထိန်း​​သိမ်း​​ကွပ်ကဲနိုင်မှု အ​​ေနအထား​​​ေတွ ဆိုး​​ဝါး​​လွန်း​​​ေန​​ေသး​​တာ​​ေြကာင့်​​ ကျွန်​​ေတာ်အတွက် လူ​​ေကာင်း​​တစ်​​ေယာက်လို ြပန်ြဖစ်ဖို့​​ ​​ေမျှာ်လင့်​​ချက် အလား​​အလာဟာ  အလွန်ကို မှုန်ဝါး​​ဝါး​​ နိုင်​​ေနပါ​​ေသး​​တယ်.. ဘယ်သို့​​ပင်ြဖစ်​​ေစကာမူ ၆ပတ်ဆိုတဲ့​​ အချိန်တစ်ချို့​​ကို ​​ေကျာ်ြဖတ်ြပီး​​တဲ့​​​ေနာက်မှာ​​ေတာ့​​   ကျွန်​​ေတာ့်​​အာရံု​​ေြကာ အ​​ေြခအ​​ေနဟာ ​​ေကာင်း​​မွန်စြပုလာြပီး​​ ကျွန်​​ေတာ်ရဲ့​​ ညာဘက်​​ေြခ​​ေထာက်ဟာ အနည်း​​ငယ် လှုပ်နိုင်လာြပီ ြဖစ်ပါတယ်.. ရပတ်အြကာမှာ  ညာဘက်လက်က စြပီး​​ လှုပ်ရှား​​လာနိုင်ြပီး​​ ဂပတ်အြကာမှာ ကျွန်​​ေတာ့်​​ပါး​​စပ်က မပီမသ ဝိုး​​တိုး​​ဝါး​​တား​​ စကား​​သံတစ်ချို့​​ စြပီး​​ ထွက်လာနိုင်ပါြပီ။

စကား​​​ေြပာဆိုရာမှာ ကျွန်​​ေတာ့​​အသံဟာ မပီဝိုး​​ဝါး​​နိုင်လှြပီး​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​အတွက်လည်း​​ စကား​​လံုး​​​ေလး​​ တစ်လံုး​​တစ်​​ေလ ထွက်ဖို့​​ရာ​​ေတာင် ခက်ခဲပင်ပန်း​​လွန်း​​လှပါတယ်.. ဒါ​​ေပမဲ့​​ ဒါဟာ အစဘဲ ရှိပါ​​ေသး​​တယ်.. ခုမှ ကျွန်​​ေတာ့်​​ဘဝကို အစက ြပန်စ​​ေနတယ် မဟုတ်လား​​.. ဘယ်အရာမဆို အစပိုင်း​​မှာ ဒီလိုဘဲ အခက်အခဲများ​​စွာ ​​ေတွ့​​ရမယ်ဆိုတာ ကျွန်​​ေတာ်ယံုြကည်ပါတယ်.. ကျွန်​​ေတာ့်​​ရဲ့​​ ​​ေန့​​သစ်တစ်​​ေန့​​စတိုင်း​​ စတိုင်း​​ ကျွန်​​ေတာ် ဘယ်အ​​ေြခအ​​ေနထိ တိုး​​တက်လာြပီလဲလို့​​ ကိုယ့်​​တိုး​​တက်မှုကိုယ် ​​ေစာင့်​​ြကည့်​​မိပါတယ်.. ​​ေနာက်ဆံုး​​​ေတာ့​​ ဦး​​​ေနှာက်နဲ့​​ အာရံု​​ေြကာ စမ်း​​သပ်စစ်​​ေဆး​​ချက်တစ်ခု အြပီး​​မှာ​​ေတာ့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​ရဲ့​​ ​​ေကာင်း​​မွန်​​ေတာက်ပတဲ့​​ ​​ေန့​​ရက်​​ေတွ ြပန်ရနိုင်ဖို့​​ ယံုြကည်​​ေမျှာ်လင့်​​ချက်​​ေတွ အခိုင်အမာ ချ​​ေစမဲ့​​ အြဖစ်နဲ့​​ ြကံု​​ေတွ့​​လာရပါတယ်.... ဆရာဝန်က ကျွန်​​ေတာ့်​​ကို ကျွန်​​ေတာ့်​​အ​​ေြခအ​​ေနဟာ ​​ေမျှာ်လင့်​​ထား​​တာထက် အများ​​ြကီး​​ ပိုမို ​​ေကာင်း​​မွန်လာြပီ ြဖစ်တယ် လို့​​ ​​ေြပာြပြပီး​​​ေနာက် ကျွန်​​ေတာ့​​ရဲ့​​ ဦး​​​ေနှာက်ပိုင်း​​ဆိုင်ရာ အ​​ေနအထား​​အရ ​​ေကျာင်း​​​ေတွတက်၊​ စာ​​ေတွကျက်ြပီး​​ ပင်ပန်း​​ခံဖို့​​ မသင့်​​​ေတာ့​​​ေြကာင်း​​နဲ့​​ ဦး​​​ေနှာက်ကို ြပင်း​​ထန်စွာ အလုပ်​​ေပး​​တာမျိုး​​ မြပုလုပ်သင့်​​​ေတာ့​​​ေြကာင်း​​ ရှင်း​​ြပြပီး​​ ဒီထက် လက်​​ေတွ့​​ပိုကျတဲ့​​ ရည်မှန်း​​ချက် တစ်ခုခုကိုသာ ထား​​သင့်​​​ေြကာင်း​​ အြကံ​​ေပး​​ပါတယ်..

ဆရာဝန်ြကီး​​ရဲ့​​ စကား​​ကို ြကား​​ချိန်မှာ ကျွန်​​ေတာ်ဟာ အလွန်အမင်း​​​ေဒါသြဖစ်ခဲ့​​ရပါတယ်.. “ ငါ့​​ကို ဘယ်ဟာမလုပ်နဲ့​​၊​ ဘယ်ဟာကိုလုပ်လို့​​ ​​ေြပာရ​​ေအာင် သူက ဘာမို့​​လို့​​လဲ… သူက ငါ့​​အ​​ေြကာင်း​​ ဘယ်​​ေလာက်သိလို့​​လဲ.. ငါဟာ လုပ်မယ်လို့​​ ဆံုး​​ြဖတ်ထား​​ြပီး​​ရင် မြဖစ်ြဖစ်​​ေအာင် လုပ်တဲ့​​သူ၊​ ငါလုပ်ချင်တာကို ​​ေခါင်း​​မာမာနဲ့​​ မြဖစ်မ​​ေန လုပ်တတ်သူဆိုတာ သူ သိလို့​​လား​​”  လို့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​ရင်ထဲမှာ အခါခါ ​​ေြပာ​​ေနခဲ့​​ပါတယ်.. ကျွန်​​ေတာ် ကိုယ့်​​ကိုယ်ကို ယံုြကည်တယ်.. တစ်​​ေန့​​​ေန့​​ တစ်ချိန်ချိန်မှာ ကျွန်​​ေတာ်​​ေကျာင်း​​ြပန်တက်နိုင်ရမယ်.. ကျွန်​​ေတာ့်​​ဘဝကို ကျွန်​​ေတာ်ကသာ ပိုင်​​ေစရမယ်၊​ သူများ​​တကာ​​ေတွလို ပညာတတ်တစ်​​ေယာက် ြဖစ်ရ​​ေစမယ်လို့​​ ဆံုး​​ြဖတ်ထား​​ခဲ့​​တယ်.. ြဖစ်လာမယ်လို့​​ ယံုြကည်​​ေနခဲ့​​ပါတယ်..

အဲဒီ ဒဏ်ရာ​​ေတွ၊​ ​​ေဝဒနာ​​ေတွ ခံစား​​​ေနရတဲ့​​ အချိန်​​ေတွဟာ ကျွန်​​ေတာ့​​ အတွက်​​ေတာ့​​ အလွန်ကို ရှည်လျား​​ြပီး​​ ဒုက္ခများ​​လှပါတယ်.. ဒါ​​ေပမဲ့​​ ဘယ်​​ေလာက်ပင် ခက်ခဲပင်ပန်း​​​ေစကာမူ ၁၉၈၃ ခုနှစ် ​​ေနွဦး​​ရာသီမှာ ကျွန်​​ေတာ်ဟာ တက္ကဆက် တက္ကသိုလ်ထဲကို ြပန်လည်​​ေြခချနိုင်ခဲ့​​ြပီ ြဖစ်ပါတယ်.. တစ်နှစ်နဲ့​​ ၆လနီး​​ပါး​​ြကာ​​ေအာင် ​​ေသလု​​ေြမာပါး​​ ​​ေဝဒနာ​​ေတွနဲ့​​ ရုန်း​​ကန်ြပီး​​တဲ့​​​ေနာက် ကျွန်​​ေတာ်ရဲ့​​ ​​ေမျှာ်လင့်​​ချက်ဥယျာဉ် တံခါး​​​ေပါက်ဝကို တစ်ဖန်ြပန်​​ေရာက်ရှိလို့​​ လာခဲ့​​ြပီ ြဖစ်ပါတယ်..  တက္ကသိုလ် ြပန်​​ေရာက်စအချိန်​​ေတွဟာလည်း​​ ကျွန်​​ေတာ်အတွက် ခက်ခဲပင်ပန်း​​တဲ့​​ ရက်​​ေတွချည်း​​ပါဘဲ.. ဒါ​​ေပမဲ့​​ ဘဝမှာ သာယာလှပတဲ့​​ ရက်​​ေတွကို ပိုင်ဆိုင်ခွင့်​​ရဖို့​​ဆိုရင် ခက်ခဲပင်ပန်း​​တဲ့​​ ​​ေန့​​ရက်​​ေတွကို ​​ေကျာ်ြဖတ်ရလိမ့်​​မယ် ဆိုတဲ့​​ အမှန်တရား​​ကို  ကျွန်​​ေတာ် ယံုြကည်လက်ခံပါတယ်. ဒီအခက်အခဲ​​ေတွဟာ ကျွန်​​ေတာ့်​​ရဲ့​​ အိပ်မက်​​ေတွ အ​​ေကာင်အထည်​​ေဖာ်တဲ့​​​ေနရာမှာ ​​ေြခလှမ်း​​​ေတွ တွန့်​​ဆုတ်သွား​​​ေအာင် ယိမ်း​​ယိုင်သွား​​​ေအာင်မလုပ်နိုင်ခဲ့​​ပါဘူး​​.. ကျွန်​​ေတာ့်​​ဘဝအတွက် ကျွန်​​ေတာ်တတ်နိုင်သမျှ အင်အား​​နဲ့​​ မ​​ေလျှာ့​​​ေသာ ဇွဲလံုး​​လနဲ့​​ အ​​ေကာင်း​​ဆံုး​​ြဖစ်​​ေအာင် ကျွန်​​ေတာ် ြကိုး​​စား​​​ေနခဲ့​​ပါတယ်..

တက္ကသိုလ်တက်​​ေနရင်း​​နဲ့​​လည်း​​ တစ်ပတ်ကို သံုး​​ရက်က​​ေန ငါး​​ရက်အထိ Brackenridge ​​ေဆး​​ရံုြကီး​​မှာ ​​ေဆး​​ကုသ စစ်​​ေဆး​​မှုကို ခံယူ​​ေနရဆဲ ြဖစ်ပါတယ်.  ဒါ့​​အြပင် ​​ေကျာင်း​​အား​​ရက်​​ေတွမှာ ​​ေကာလိပ်​​ေတွ၊​ နံမည်​​ေကျာ်အား​​ကစား​​သမား​​​ေတွ၊​ ထိခိုက်ဒဏ်ရာ​​ေြကာင့်​​ မသန်မစွမ်း​​ြဖစ်​​ေနတဲ့​​ အား​​ကစား​​သမား​​​ေတွကို ကူညီနည်း​​ြပ​​ေပး​​​ေနတဲ့​​ တွမ် ဝီလျှံ တို့​​၊​ အား​​လ်ကမ့်​​ဘဲလ် နဲ့​​ အဲရစ် ဒစ်ကာဆန်  တို့​​နဲ့​​ သွား​​​ေတွ့​​ြပီး​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​ ကိုယ်ခန္ဓာ သန်စွမ်း​​ဖို့​​အတွက် အြကံဉာဏ်​​ေတွ နည်း​​လမ်း​​​ေတွ သွား​​ယူရသလို ​​ေလ့​​ကျင့်​​ခန်း​​​ေတွကို လုပ်ခဲ့​​ရပါတယ်.. တွမ့်​​ဆီက ကျွန်​​ေတာ် လက်​​ေဆာင်ရခဲ့​​တဲ့​​ စကား​​​ေလး​​တစ်ခွန်း​​က “မြဖစ်နိုင်ဘူး​​ဆိုတာ မရှိဘူး​​။ ဘယ်​​ေတာ့​​မှ လွယ်လွယ်နဲ့​​ အရှံုး​​မ​​ေပး​​နဲ့​​။  အ​​ေလျှာ့​​မ​​ေပး​​နဲ့​​” ဆိုတဲ့​​ စကား​​​ေလး​​ဘဲ ြဖစ်ပါတယ်..

ကျွန်​​ေတာ့​​မိဘ​​ေတွနဲ့​​ အရင်း​​နှီး​​ဆံုး​​ မိတ်​​ေဆွြဖစ်တဲ့​​ ဟတ်စတန်က ဦး​​​ေနှာက်နဲ့​​ အာရံု​​ေြကာ ခွဲစိတ်အထူး​​ကု ဆရာဝန်ြကီး​​ ​​ေဒါက်တာ အလက်ဇန်ဒါး​​ ဂိုလ်း​​ ဟာလည်း​​ အိမ်ကို အလည်လာရင်း​​ ကျွန်​​ေတာ့​​ကို လိုအပ်တဲ့​​ စစ်​​ေဆး​​မှု၊​ အြကံ​​ေပး​​မှုများ​​ အြမဲတမ်း​​ ြပုလုပ်​​ေပး​​ြပီး​​ ဒီစကား​​မျိုး​​ ​​ေြပာတတ်ပါတယ်…  လ​​ေပါင်း​​များ​​စွာ ​​ေဆး​​ကုသမှု ခံယူခဲ့​​ရတဲ့​​ အချိန်​​ေတွမှာ ဆရာဝန်​​ေတွ၊​ အထူး​​ကု​​ေတွဆီက ထင်ြမင်ချက်​​ေပါင်း​​များ​​စွာ၊​ ယူဆချက်​​ေပါင်း​​များ​​စွာ ြကား​​ခဲ့​​ရ​​ေပမဲ့​​ ​​ေဒါက်တာဂိုလ်း​​က​​ေတာ့​​“အ​​ေပါ်ယံ ြကည့်​​ရတာ အ​​ေြခအ​​ေန ဘယ်​​ေလာက်ဘဲ ဆိုး​​ဝါး​​တယ်လို့​​ ထင်ရပါ​​ေစ။ စိတ်အား​​မ​​ေလျှာ့​​သင့်​​ပါဘူး​​။ ဘာလို့​​လဲဆို​​ေတာ့​​ ဦး​​​ေနှာက်ရဲ့​​ စွမ်း​​​ေဆာင်နိုင်ရည်ကို ဘယ်သူကမှ အတိအကျ မဆံုး​​ြဖတ်နိုင်ြကပါဘူး​​” လို့​​ အား​​​ေပး​​တတ်ခဲ့​​သူပါ။

ကျွန်​​ေတာ့်​​​ေရာဂါကို စြပီး​​ ကုသကတည်း​​က ကျွန်​​ေတာ့်​​​ေဖ​​ေဖက သူလက်ခံယံုြကည်တဲ့​​ စကား​​​ေလး​​တစ်ခွန်း​​ကို ကျွန်​​ေတာ့်​​နား​​နား​​မှာ ကပ်ြပီး​​ မြကာခန ရွတ်ဆိုတတ်ပါတယ်.. အဲဒီစကား​​​ေလး​​က​​ေတာ့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​ကိုယ်ခန္ဓာ သန်စွမ်း​​ဖို့​​ နည်း​​ြပ​​ေပး​​တဲ့​​ တွမ်နဲ့​​ ​​ေဒါက်တာဂိုလ်း​​တို့​​ရဲ့​​ လက်သံုး​​စကား​​​ေလး​​လည်း​​ ြဖစ်ပါတယ်။ ကျွန်​​ေတာ်ကိုယ်တိုင်လည်း​​ ဒီစကား​​ကို စိတ်ထဲက​​ေန​​ေရာ၊​ ပါး​​စပ်ဖျား​​ကပါ ​​ေန့​​စဉ်​​ေန့​​တိုင်း​​ အြကိမ်​​ေပါင်း​​​ေြမာက်ြမား​​စွာ ရွတ်ဆိုတတ်ခဲ့​​ပါတယ်..

“တစ်မိုင်ြပီး​​တစ်မိုင်သွား​​ဖို့​​ဆို ​​ေြခကုန်လက်ပန်း​​ ကျနိုင်တယ်.... တစ်​​ေပြပီး​​တစ်​​ေပ ခရီး​​သွား​​ရင်လည်း​​ ​​ေမာပန်း​​ ခက်ခဲလာနိုင်တယ်လို့​​ ထင်ရတယ်.... တစ်လက်မြပီး​​ တစ်လက်မ ​​ေြဖး​​​ေြဖး​​ချင်း​​သာ ​​ေလျှာက်လှမ်း​​မယ်ဆိုရင် ကိုယ်ရည်မှန်း​​တဲ့​​ခရီး​​ပန်း​​တိုင်ကို ​​ေသချာ​​ေပါက် မ​​ေရာက်စရာ မရှိပါဘူး​​”

ဒီစကား​​လံုး​​အတိုင်း​​ ကျွန်​​ေတာ်​​ေတွး​​ခဲ့​​ပါတယ်.. ြပီး​​​ေတာ့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​ကို နည်း​​ြပ​​ေပး​​​ေနတဲ့​​ တွမ်တို့​​ ​​ေဒါက်တာဂိုလ်း​​တို့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​မိသား​​စုနဲ့​​ အထူး​​သြဖင့်​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​အ​​ေပါ် ​​ေပး​​ဆပ်ြခင်း​​၊​ ယံုြကည်ြခင်း​​၊​ စွန့်​​လွှတ်အနစ်နာခံြခင်း​​ များ​​စွာနဲ့​​ ချစ်နိုင်တဲ့​​ ရှာရွန်တို့​​အ​​ေြကာင်း​​​ေတွကို အြမဲ​​ေတွး​​ြပီး​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​ရဲ့​​ စိတ်ကူး​​အိပ်မက်​​ေတွကို ြပန်လည် တည်​​ေဆာက်ယူခဲ့​​ရတာ ြဖစ်ပါတယ်.. ရှာရွန်ရဲ့​​ အကူအညီ၊​ မိသား​​စုရဲ့​​ ​​ေဖး​​မမှု​​ေတွနဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​ရဲ့​​ ပထမဆံုး​​​ေြခလှမ်း​​အြဖစ်  တက္ကဆက် ယူနီဗာစီတီက​​ေန Deam of Liberal Arts ဒီပလိုမာဘွဲ့​​ကို ၁၉၈၆ခု ဇွန်လရဲ့​​ ​​ေန့​​လည်ခင်း​​တစ်ခုမှာ လက်ခံရယူနိုင်ခဲ့​​ပါတယ်. အဲဒီ​​ေန့​​ဟာ သာယာလှတဲ့​​ ​​ေနသာတဲ့​​ ​​ေနြခည်​​ေနွး​​​ေနွး​​​ေတွ ြဖာကျ​​ေနတဲ့​​ ​​ေန့​​​ေလး​​တစ်​​ေန့​​ြဖစ်သလို ကျွန်​​ေတာ့်​​​ေမျှာ်လင့်​​ချက်​​ေတွ ​​ေရွှ​​ေရာင်ဝင်း​​လက် ​​ေတာက်ပ​​ေနတဲ့​​ ​​ေန့​​​ေလး​​ တစ်​​ေန့​​လည်း​​ ြဖစ်ပါတယ်.. ကျွန်​​ေတာ် ဒီပလိုမာဘွဲ့​​ကို အြမင့်​​ဆံုး​​ ဂုဏ်ထူး​​​ေဆာင် ဆုနဲ့​​အတူ ​​ေအာင်ြမင်ခဲ့​​ြပီး​​ ​​ေကျာင်း​​သား​​​ေပါင်း​​ ၁၆၀၀ ​​ေကျာ်ထဲမှာမှ အမှတ်အ​​ေကာင်း​​ဆံုး​​ ၊​ အထူး​​ချွန်ဆံုး​​ ​​ေကျာင်း​​သား​​ ၁၂ဦး​​ထဲမှာ တစ်ဦး​​ အပါအဝင်အြဖစ် ဂုဏ်ြပု ​​ေရွး​​ချယ်ခံရြပီး​​ မာစတာဘွဲ့​​ကို ဆက်တက်ခွင့်​​ ရခဲ့​​ပါတယ်.. ဆုနဲ့​​ ဘွဲ့​​လက်မှတ်ကို လက်ခံတက်ယူတဲ့​​အချိန်မှာ ကျွန်​​ေတာ့်​​အ​​ေြကာင်း​​ကို သိထား​​ြကတဲ့​​ လူ​​ေတွ​​ေတာ်​​ေတာ်များ​​များ​​က မတ်တပ်ရပ်ြပီး​​ လက်ခုပ်ဩဘာ ​​ေပး​​ခဲ့​​ြကပါတယ်.. ကျွန်​​ေတာ့​​အတွက် မျက်ရည်လည်မိ​​ေအာင်ကို စိတ်လှုပ်ရှား​​ ပီတိြဖစ်ခဲ့​​ရတဲ့​​  အချိန်​​ေလး​​တစ်ခု ပါဘဲ… ကျွန်​​ေတာ်ဟာ လူမှုအသိုင်း​​အဝိုင်း​​ြကား​​ကို ခုလို ဘဝအ​​ေန​​ေြခအ​​ေနမျိုး​​နဲ့​​ ြပန်လည်​​ေရာက်ရှိဖို့​​ ​​ေမျှာ်လင့်​​ချက် မရှိ​​ေတာ့​​တဲ့​​ အ​​ေနအထား​​က​​ေန လူ​​ေတွက ဝိုင်း​​ဝန်း​​ ဩဘာ​​ေပး​​ရတဲ့​​ လူသား​​တစ်​​ေယာက်အြဖစ်ကို ြပန်လည် ​​ေရာက်ရှိနိုင်ခဲ့​​ပါတယ် ။ ကျွန်​​ေတာ့်​​ရဲ့​​ ​​ေမျှာ်လင့်​​ချက်​​ေတွ ြပန်လည် ထွန်း​​လင်း​​​ေတာက်ပလာ​​ေအာင် ကူညီထွန်း​​ညှိ​​ေပး​​သူ​​ေတွက​​ေတာ့​​ ကျွန်​​ေတာ့​​ မိသား​​စု၊​ ကျွန်​​ေတာ့်​​ချစ်သူရှာရွန်နဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​ကို အား​​​ေပး​​ခဲ့​​ြကသူများ​​ဘဲ မဟုတ်ပါလား​​။

၁၉ဂရခု ​​ေမလ ၂၄ရက်​​ေန့​​မှာ ​​ေကာင်း​​တဲ့​​အချိန်​​ေရာ ဆိုး​​တဲ့​​အချိန်​​ေရာ ကျွန်​​ေတာ့်​​​ေဘး​​မှာ ​​ေတာက်​​ေလျှာက် အြမဲရှိလာတဲ့​​ ရှာရွန်နဲ့​​ လက်ထပ်လိုက်ပါတယ်.. ကျွန်​​ေတာ်နဲ့​​ ရှာရွန်တို့​​ရဲ့​​ ရည်း​​စား​​သက်တမ်း​​ဟာ ရနှစ် ရှိလာခဲ့​​ြပီး​​ သူမဟာ ကျွန်​​ေတာ့​​ အတွက်​​ေတာ့​​ တန်ဖိုး​​မြဖတ်နိုင်တဲ့​​ နတ်သမီး​​တစ်ပါး​​​ေလး​​နဲ့​​ တူပါတယ်.။ ရှာရွန်ဟာ ကျွန်​​ေတာ့်​​ဘဝ ပန်း​​ခင်း​​လမ်း​​ြဖစ်​​ေနတဲ့​​အချိန်၊​ ​​ေရွှ​​ေရာင်ဝင်း​​လက်​​ေနတဲ့​​အချိန်မှာ သူနဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ်​​ေတွ့​​ြပီး​​ ချစ်ြကိုက်ခဲ့​​တာ ြဖစ်​​ေပမဲ့​​လို့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​ဘဝ ဆူး​​ခင်း​​လမ်း​​ကို ြဖတ်သန်း​​​ေနရချိန်၊​ ခက်ခဲပင်ပန်း​​ နာကျင်​​ေနရချိန်​​ေတွမှာလည်း​​ ကျွန်​​ေတာ့​​အနား​​က မခွာဘဲ ကျွန်​​ေတာ့်​​ကို ြပုစု ယုယြပီး​​ လက်တွဲမြဖုတ်ခဲ့​​တဲ့​​ ချစ်သူ​​ေကာင်း​​တစ်​​ေယာက် ြဖစ်ပါတယ်.. ကျွန်​​ေတာ် ဒဏ်ရာ​​ေတွနဲ့​​ ရုန်း​​ကန်​​ေနရတဲ့​​အချိန်မှာ ရှာရွန်ဟာ ကျွန်​​ေတာ့်​​ ​​ေဘး​​နား​​မှာ တစ်ချိန်လံုး​​ြပုစုနိုင်ဖို့​​၊​ ကျွန်​​ေတာ် လိုအပ်တာ လုပ်​​ေပး​​နိုင်ဖို့​​ ​​ေကျာင်း​​က​​ေန ထွက်ခဲ့​​သူပါ။ သူမရဲ့​​ ချစ်ြခင်း​​ ၊​ ယံုြကည်ြခင်း​​၊​ ​​ေမျှာ်လင့်​​ြခင်း​​​ေတွနဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ့​​ရဲ့​​ မဲ​​ေမှာင်​​ေနတဲ့​​ ကမ္ဘာ​​ေလး​​ထဲကို သူ့​​ဘဝကို ​​ေပး​​ဆပ်ြပီး​​ လင်း​​လက်​​ေတာက်ပတဲ့​​ အလင်း​​​ေရာင် ထွန်း​​ညှိ​​ေပး​​လိုက်တဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​ရဲ့​​ တန်ဖိုး​​ြဖတ်မရတဲ့​​  အနှိုင်း​​မဲ့​​ ​​ေမတ္တာရှင်မ​​ေလး​​ တစ်​​ေယာက်ပါ။ ကျွန်​​ေတာ့်​​ဘဝ ​​ေမျှာ်လင့်​​ချက်မဲ့​​ြပီး​​ ​​ေဆး​​ရံု​​ေပါ်မှာ ​​ေန​​ေနရတဲ့​​အချိန်​​ေတွမှာ ရှာရွန့်​​အရွယ် မိန်း​​မငယ်​​ေလး​​​ေတွဟာ ကလပ်​​ေတွ၊​ ​​ေပျာ်ပွဲစား​​​ေတွ၊​ ​​ေဖျာ်​​ေြဖပွဲ​​ေတွနဲ့​​ ​​ေပျာ်ရွှင်​​ေနြကချိန်မှာ ရှာရွန်က​​ေတာ့​​ သူ့​​အချိန်​​ေတွအား​​လံုး​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​​ေဘး​​နား​​မှာဘဲ ကုန်ဆံုး​​​ေစခဲ့​​ြပီး​​ ကျွန်​​ေတာ် ြပန်​​ေကာင်း​​လာနိုင်မဲ့​​ နည်း​​လမ်း​​မျိုး​​စံုကို ကူညီစဉ်း​​စား​​ ​​ေဖး​​မခဲ့​​ပါတယ်.. ရှာရွန့်​​လို အချစ်မျိုး​​ ဘယ်မှာမှ ကျွန်​​ေတာ့်​​အတွက် မရှိနိုင်​​ေတာ့​​ဘူး​​ဆိုတာ ​​ေသချာပါတယ်.

လက်ထပ်ြပီး​​​ေတာ့​​ ကျွန်​​ေတာ်က မာစတာဘွဲ့​​ရဖို့​​ ဆက်ြကိုး​​စား​​ရင်း​​ အချိန်ပိုင်း​​အလုပ်တစ်ခုကို လုပ်သလို ရှာရွန်ကလည်း​​ အိမ်ရှင်မတာဝန် ထမ်း​​​ေဆာင်ရင်း​​ ြပင်ပအလုပ်လဲ လုပ်ပါတယ်.. အဲဒီအချိန်​​ေတွဟာ ကျွန်​​ေတာ်တို့​​ ၂​​ေယာက်အတွက် အ​​ေပျာ်ဆံုး​​ အချိန်​​ေတွြဖစ်ခဲ့​​​ေပမဲ့​​ ရှာရွန့်​​မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိလာြပီဆိုတဲ့​​ သတင်း​​စကား​​​ေလး​​က​​ေတာ့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​ရဲ့​​ အ​​ေပျာ်​​ေတွ အဆံုး​​စွန် ​​ေရာက်သွား​​ခဲ့​​ရတဲ့​​အချိန်ြဖစ်ပါတယ်.. ဒီအ​​ေပျာ်က​​ေတာ့​​ ဘယ်အ​​ေပျာ်နဲ့​​မှ မတူ​​ေအာင် ကျွန်​​ေတာ့်​​ကို အ​​ေပျာ်ဆံုး​​လူသား​​တစ်​​ေယာက် ြဖစ်​​ေစခဲ့​​တာပါဘဲ။ ၁၉၉ဝခုနှစ် ဂျူလိုင်၁၁ရက်​​ေန့​​မှာ ကျန်း​​မာသန်စွမ်း​​ြပီး​​ ချစ်စရာ ြဖူစင်နူး​​ညံ့​​တဲ့​​ သမီး​​​ေလး​​ဟာ ကျွန်​​ေတာ်တို့​​ဘဝထဲကို ​​ေရာက်ရှိလို့​​ လာခဲ့​​ပါြပီ။ သမီး​​​ေလး​​ရဲ့​​ ​​ေြခလက်က​​ေလး​​​ေတွကို စံုစံု​​ေစ့​​​ေစ့​​ပါမပါ စိတ်လှုပ်ရှား​​စွာ ​​ေရတွက်ရင်း​​ ကျွန်​​ေတာ်နဲ့​​ ရှာရွန်တို့​​ဟာ မိဘ​​ေမတ္တာဆိုတဲ့​​အရာကို တစိမ့်​​စိမ့်​​ ခံစား​​ရင်း​​ သမီး​​​ေလး​​ကိုြကည့်​​ြပီး​​ ​​ေပျာ်ရွှင်ြကည်နူး​​မှု မျက်ရည်​​ေတွ ကျွန်​​ေတာ်တို့​​ ပါး​​ြပင်​​ေပါ် တသွင်သွင်စီး​​ကျလို့​​ လာ​​ေနပါတယ်.. သမီး​​​ေလး​​ဟာ ကျွန်​​ေတာ်တို့​​ဘဝကို အ​​ေတာက်ပဆံုး​​ ထွန်း​​ညှိ​​ေပး​​လိုက်တဲ့​​ အလင်း​​​ေရာင်​​ေလး​​ တစ်ခုပါဘဲ​​ေလ။

ဘယ်သူက ထင်မှတ်ထား​​မလဲ​​ေနာ်… သာမန်လူတစ်​​ေယာက်အြဖစ် ြပန်မ​​ေရာက်နိုင်​​ေတာ့​​ဘူး​​လို့​​ သတ်မှတ်ထား​​ြခင်း​​ခံရတဲ့​​ လူတစ်​​ေယာက်ဟာ ​​ေအာင်ြမင်​​ေပျာ်ရွှင်ြပီး​​ ြပည့်​​စံုတဲ့​​ မိသား​​စုရဲ့​​ ဘဝကို တည်​​ေဆာက်နိုင်ခဲ့​​တယ် ဆိုတာကို​​ေပါ့​​ ။ ဒါ​​ေြကာင့်​​ ​​ေလာကမှာ “မြဖစ်နိုင်ဘူး​​ဆိုတာ မရှိဘူး​​။ ဘယ်​​ေတာ့​​မှ လွယ်လွယ်နဲ့​​ အရှံုး​​မ​​ေပး​​နဲ့​​။  အ​​ေလျှာ့​​မ​​ေပး​​နဲ့​​” ဆိုတဲ့​​စကား​​​ေလး​​ကို လက်ကိုင်ထား​​ြပီး​​ စွဲစွဲြမဲြမဲ ယံုြကည်မှုနဲ့​​ ြကိုး​​စား​​မယ်ဆိုရင် သင့်​​​ေမျှာ်လင့်​​ချက်​​ေတွ မြဖစ်လာနိုင်စရာ ဘယ်မှာ ရှိပါ့​​မလဲ​​ေလ။

Michael Jordan Segal ရဲ့​​  My Miraculous Family ကို နှစ်သက်မိသြဖင့်​​ စာဖတ်သူများ​​ စိတ်ခွန်အား​​ရ​​ေစဖို့​​ ဘာသာြပန် မျှ​​ေဝပါသည်။