တူညီ​​ေသာ ချစ်ြခင်း​​တစ်စံု

picture from Here

လူတိုင်း​​လူတိုင်း​​မှာ​​ေတာ့​​ စိတ်မြကည်မသာ ြဖစ်တဲ့​​အချိန်၊​ စိတ်ညစ်တဲ့​​အချိန်၊​ စိတ်ဓာတ်ကျတဲ့​​အချိန်​​ေတွ၊​  ဝမ်း​​နည်း​​ နာကျင်​​ေနတဲ့​​အချိန်​​ေတွ တစ်ခါမဟုတ် တစ်ခါ​​ေတာ့​​ ရှိတတ်ြကမှာဘဲ​​ေနာ်.. အဲဒီအချိန်​​ေတွကို ဘယ်လိုများ​​ ​​ေကျာ်ြဖတ်ြကပါသလဲ.. လူတစ်​​ေယာက်နဲ့​​တစ်​​ေယာက် ​​ေကျာ်ြဖတ်ပံု၊​ ရင်ဆိုင်ြကပံုချင်း​​​ေတာ့​​ တူြကမယ် မထင်ပါဘူး​​။ တစ်ချို့​​ကျ​​ေတာ့​​ စိတ်ဓာတ်ကျရင် ဝမ်း​​နည်း​​နာကျင်ရင် ငို​​ေြကွး​​ြကတယ်.. အချို့​​က မိမိမိတ်​​ေဆွ၊​ မိဘ​​ေဆွမျိုး​​​ေတွဆီ ရင်ဖွင့်​​ ​​ေြပာြပြကတယ်.. အချို့​​ကျ​​ေတာ့​​လည်း​​ စိတ်ခွန်အား​​ြဖစ်မဲ့​​စာ​​ေတွ၊​ စိတ်ကို တည်ြငိမ်​​ေစမဲ့​​ အဆံုး​​အမ တရား​​စာ​​ေတွ ဖတ်ြကတယ်.. တရား​​ထိုင်ြကတယ်..  တစ်ချို့​​ကျ​​ေတာ့​​ သီချင်း​​​ေတွ ​​ေအာ်ဟစ် သီဆို တတ်ြကပါတယ်.. ဒါက တစ်​​ေယာက်နဲ့​​တစ်​​ေယာက် စိတ်ညစ်နွမ်း​​ချိန်ကို ရင်ဆိုင် ြဖတ်သန်း​​ပံုချင်း​​ မတူညီတာကို ​​ေြပာြပချင်တာပါ..

ကျွန်မစိတ်ညစ်ရင်၊​ စိတ်မြကည်မသာြဖစ်ရင် ​​ေအး​​ချမ်း​​ဆိတ်ြငိမ်တဲ့​​ ရှုခင်း​​​ေတွ တစ်​​ေမျှာ်တစ်​​ေခါ်ြကီး​​ကို ​​ေငး​​​ေမာလို့​​ရနိုင်မဲ့​​ ၊​ အချိန်အြကာြကီး​​ ကိုယ့်​​စိတ်အာရံု​​ေတွကို အဆံုး​​မရှိ လွတ်​​ေပး​​လိုက်လို့​​ရတဲ့​​ ​​ေနရာမျိုး​​မှာ ထိုင်​​ေနရတာကို သ​​ေဘာကျ နှစ်သက်မိတယ်.. ဒီအချိန်မှာ ဖုန်း​​​ေတွကို ပိတ်ချင်ပိတ်ထား​​မယ်.. ြပင်ပ အဆက်အသွယ်​​ေတွ အကုန်ြဖတ်​​ေတာက်လို့​​ ကိုယ်မသိ၊​ ကိုယ်မရင်း​​နှီး​​တဲ့​​ မျက်စိတစ်ဆံုး​​ြမင်​​ေနရတဲ့​​ ​​ေတာင်တန်း​​ြကီး​​​ေတွ​​ေပါ်ကို ​​ေကျာ်ြဖတ်ြပီး​​  အ​​ေဝး​​ဆံုး​​ထိ စိတ်ကို ြဖန့်​​ကျက်လို့​​ ခရီး​​နှင်ရတာက ကျွန်မရဲ့​​ စိတ်အာရံုကို ြပန်လည် လန်း​​ဆန်း​​လာ​​ေအာင်၊​ စိတ်​​ေတွ ြပန်လည်တည်ြငိမ်လာ​​ေအာင်  ကုစား​​တဲ့​​နည်း​​တစ်မျိုး​​ပါဘဲ.. အဲဒီချိန်မျိုး​​မှာ အိမ်ထဲမှာ ​​ေန​​ေနတာထက်စာရင် အိမ်ြပင်ပကိုထွက်ြပီး​​ လန်း​​ဆန်း​​ သန့်​​စင်တဲ့​​ ​​ေလ​​ေြပရဲ့​​ အ​​ေပွ့​​အဖက်ကို ခံယူလို့​​ ြကည်လင်လှပတဲ့​​ ရှုခင်း​​​ေလး​​​ေတွကို ြကည့်​​လိုက်ြပီ ဆိုရင် ကိုယ့်​​မှာ ရှိ​​ေနတဲ့​​ ​​ေသာကစိတ်​​ေတွ အနည်း​​နဲ့​​အများ​​​ေတာ့​​ ​​ေအး​​ချမ်း​​သွား​​တတ်ပါတယ်..

ဒီည​​ေနလဲ တစ်စံုတစ်ရာ​​ေသာ အ​​ေြကာင်း​​​ေြကာင့်​​ ​​ေနာက်ကျိညစ်နွမ်း​​​ေနတဲ့​​၊​ ဝမ်း​​နည်း​​ပင်ပန်း​​​ေနတဲ့​​ စိတ်အာရံု​​ေတွကို ​​ေဆး​​​ေြကာဖို့​​ ကျွန်မထိုင်​​ေနကျ ​​ေနရာ​​ေလး​​တစ်ခုြဖစ်တဲ့​​ ြမစ်ဆိပ်ကမ်း​​​ေဘး​​က တာရိုး​​​ေလး​​ကို ထွက်လာခဲ့​​မိပါတယ်.. တာရိုး​​​ေလး​​က ြမစ်​​ေရမ​​ေကျာ်​​ေအာင် ​​ေြမဖို့​​ထား​​တဲ့​​ ​​ေနရာ​​ေပမဲ့​​ ကား​​သွား​​လို့​​ရတဲ့​​ အထိ လမ်း​​အကျယ်ရှိြပီး​​​ေတာ့​​ တာရိုး​​တစ်​​ေလျှာက်ကိုလည်း​​ အုတ်တံတိုင်း​​ ကာထား​​ပါတယ်.. အုတ်တံတိုင်း​​ဆို​​ေပမဲ့​​လို့​​ အလံုပိတ်တံတိုင်း​​မျိုး​​ မဟုတ်ဘဲ အကွက်ကျဲကျဲ ကာထား​​တဲ့​​ အရံအတား​​သ​​ေဘာမျိုး​​ပါဘဲ.. တံတိုင်း​​နဲ့​​ကပ်ရပ်မှာ ထိုင်စရာ ကွန်ကရိ ခံုက​​ေလး​​များ​​ ခပ်ကျဲကျဲ ရှိ​​ေနြပီး​​ တာရိုး​​​ေပါ်က လမ်း​​က​​ေလး​​က​​ေတာ့​​ ကတ္တရာ ခင်း​​ထား​​တဲ့​​ လမ်း​​က​​ေလး​​လဲ ြဖစ်ပါတယ်..  အရိပ်ရ အပင်​​ေတွကို အရွယ်ညီညီ စီရီလှပစွာ လမ်း​​​ေဘး​​ဝဲယာ စိုက်ပျိုး​​ထား​​ပါတယ်.. သစ်ရွက်စိမ်း​​တို့​​ရဲ့​​ ရနံ့​​ကလည်း​​ စိတ်ကိုလတ်ဆတ် ြကည်ြမ​​ေစနိုင်တယ် မဟုတ်ပါလား​​...  တာရိုး​​​ေအာက်ကို ဆင်း​​လိုက်တာနဲ့​​ စိမ်း​​လန်း​​စို​​ေြပ​​ေနတဲ့​​ ြမက်ခင်း​​ြပင်ကျယ်ြကီး​​နဲ့​​အတူ ြပုြပင်ထား​​တဲ့​​ အရွယ်မျိုး​​စံု၊​ အပင်မျိုး​​စံုတို့​​ကို စံနစ်တကျ စိုက်ပျိုး​​ထိန်း​​သိမ်း​​ထား​​တဲ့​​ အပန်း​​​ေြဖစရာ​​ေနရာ ရှိပါတယ်.. ပန်း​​ြခံလို့​​​ေခါ်ချင်​​ေပမဲ့​​ အပွင့်​​ပွင့်​​တဲ့​​ ပန်း​​ပင်ဆိုလို့​​ စက္ကူပန်း​​ပင်ကလွဲလို့​​ ကျန်တာအား​​လံုး​​က စိမ်း​​စိမ်း​​စိုစို အရွက်ဖား​​ဖား​​ အပင်ြကီး​​၊​ အပင်လတ်​​ေတွ ြဖစ်တာ​​ေြကာင့်​​ ပန်း​​ြခံလို့​​လဲ ​​ေခါ်ဖို့​​ခက်ပါတယ်.. ြမို့​​​ေနလူထု အပန်း​​​ေြဖနား​​​ေနစရာ ဆိုတာကမှ ပိုြပီး​​ လိုက်ဖက်ပါတယ်..

အဲဒီ​​ေနရာမှာ​​ေတာ့​​ သစ်ပင်ြကီး​​​ေတွရဲ့​​​ေအာက်မှာ သဘာဝ ​​ေကျာက်တံုး​​ြကီး​​​ေတွနဲ့​​ ြပုလုပ်ထား​​တဲ့​​စား​​ပွဲြကီး​​​ေတွ၊​ လူ​​ေတွထိုင်စရာ ​​ေကျာက်ခံု​​ေတွ ရှိပါတယ်.. ​​ေန့​​ခင်း​​ ​​ေန့​​လည်ဆိုရင် အနား​​ယူသူများ​​၊​ မဂင်္လာ​​ေဆာင် အလှဓာတ်ပံုရိုက်ြကသူများ​​၊​ ​​ေပျာ်ပွဲစား​​ထွက်သူများ​​ ရှိ​​ေနတတ်ြပီး​​ ည​​ေနခင်း​​ဆိုရင်​​ေတာ့​​ လမ်း​​​ေလျှာက်လာသူများ​​၊​ ကား​​နဲ့​​လာြပီး​​ မိသား​​စုလိုက် အပန်း​​​ေြဖ ​​ေလ​​ေကာင်း​​ ​​ေလသန့်​​ ရှုြကသူများ​​နဲ့​​ ြမက်ခင်း​​ြပင်ြကီး​​မှာ​​ေရာ တာရိုး​​တစ်​​ေလျှာက်မှာပါ စည်ကား​​လှပါတယ်.. အစား​​အ​​ေသာက်​​ေရာင်း​​ချတဲ့​​ ဆိုင်က​​ေလး​​များ​​လည်း​​ ရှိ​​ေနတာ​​ေြကာင့်​​ အပန်း​​​ေြဖလာသူများ​​အတွက် အဆင်​​ေြပလှပါတယ်. ကျွန်မက​​ေတာ့​​ ြမစ်ြပင်ကို ြဖတ်သန်း​​ြပီး​​ တိုက်ခတ်လာတတ်တဲ့​​ ​​ေလ​​ေြပနုနု ​​ေအး​​​ေအး​​ ​​ေလး​​​ေတွရယ် ဟိုး​​အ​​ေဝး​​မှာ အဆံုး​​မရှိ ြမင်​​ေနရတဲ့​​ ​​ေတာင်ြပာတန်း​​ြကီး​​​ေတွရဲ့​​ ညှို့​​ယူဆွဲ​​ေဆာင်နိုင်လွန်း​​တဲ့​​ အလှအပရယ်​​ေြကာင့်​​ ဒီ​​ေနရာ​​ေလး​​ကို သ​​ေဘာကျမိတာပါဘဲ.. ​​ေတွး​​ချင်တိုင်း​​​ေတွး​​၊​ ​​ေငး​​ချင်တိုင်း​​​ေငး​​လို့​​ ​​ေကာင်း​​တဲ့​​ ​​ေနရာ​​ေလး​​တစ်ခုဘဲ မဟုတ်လား​​။

ခုလဲ တံတိုင်း​​နား​​က ထိုင်ခံုတစ်ခု​​ေပါ်ထိုင်ြပီး​​ ဟိုး​​​ေဝး​​​ေဝး​​က ဆင့်​​ကာဆင့်​​ကာ စီရီလှပစွာ ရှိ​​ေနတဲ့​​ ြပာရီမှိုင်း​​မှိုင်း​​ ​​ေတာင်တံတိုင်း​​​ေတွကို ​​ေကျာ်ြဖတ်လို့​​ ကျွန်မရဲ့​​စိတ်​​ေတွ ရွက်လွှင့်​​ချင်တိုင်း​​ လွှင့်​​သွား​​​ေနတဲ့​​အချိန်မှာ အနီး​​နား​​မှာ ကပ်ြပီး​​ ​​ေပါ်လာတဲ့​​ အသံတစ်ခု​​ေြကာင့်​​ စိတ်နဲ့​​ကိုယ် ြပန်တွဲမိရက်သား​​ ြဖစ်သွား​​ပါတယ်.. ဒီလို စိတ်​​ေတွ ရွက်လွှင့်​​သွား​​လိုက်မိတာ ဘယ်​​ေလာက်​​ေတာင် ြကာြပီလဲဆိုတာ သတိမထား​​လိုက်မိ​​ေပမဲ့​​ ြမစ်ြပင်က ​​ေလ​​ေအး​​​ေြကာင့်​​ အကင်္ျီလက်တိုဝတ်ထား​​တဲ့​​ လက်တစ်​​ေလျှာက်လံုး​​​ေတာ့​​ ​​ေအး​​စက်​​ေနခဲ့​​ပါြပီ။ အသံြကား​​ရာကို လှည့်​​ြကည့်​​လိုက်​​ေတာ့​​ လမ်း​​​ေလျှာက်​​ေနြကတဲ့​​ အသက် ရဝ​​ေကျာ် ဂဝနီး​​ပါး​​ အဖိုး​​အဖွား​​စံုတွဲတစ်တွဲ။ အဖိုး​​အိုက ​​ေတာင်​​ေဝှး​​​ေလး​​ကို တစ်ဘက်က ကိုင်ထား​​ရင်း​​ လက်တစ်ဘက်က အဖွား​​အိုရဲ့​​ လက်က​​ေလး​​​ေတွကို ​​ေဖး​​မတွဲကူလို့​​.. အဖွား​​အိုရဲ့​​ လက်​​ေတွကလဲ အဖိုး​​ရဲ့​​ လက်​​ေပါ်မှာ ြမဲြမံခိုင်မာလို့​​.. ြကည့်​​ရတာနဲ့​​တင် ြကည်နူး​​စရာ ​​ေကာင်း​​​ေနြပီ.. ြကား​​လိုက်ရတဲ့​​ အဖိုး​​အိုရဲ့​​ အြကင်နာ​​ေမတ္တာအြပည့်​​နဲ့​​ အသံက​​ေရာ ကျွန်မအာရံု​​ေတွကို ဆွဲယူသွား​​ခဲ့​​တာဘဲမဟုတ်လား​​.. အဖိုး​​အိုက အဖွား​​ကို ​​ေြပာတဲ့​​စကား​​က “အဖွား​​ြကီး​​​ေရ.. ​​ေမာ​​ေနြပီလား​​.. ​​ေြဖး​​​ေြဖး​​​ေလျှာက်​​ေနာ်.. ထိုင်စရာ​​ေနရာ ​​ေတွ့​​ရင် ခန​​ေလာက်နား​​ရ​​ေအာင်.. ​​ေရ​​ေရာ ဆာ​​ေနြပီလား​​.. ထိုင်မဲ့​​​ေနရာကျရင် အိတ်ထဲက ​​ေရတိုက်မယ်​​ေနာ်” တဲ့​​.. အဖွား​​ကို ြကည့်​​ရတာ အနည်း​​ငယ်​​ေတာ့​​ ​​ေမာပန်း​​​ေနပံုရပါတယ်..

တာရိုး​​တစ်​​ေလျှာက် ကျွန်မြကည့်​​လိုက်​​ေတာ့​​ လူ​​ေတွက အ​​ေတာ်များ​​​ေနတယ်.. ြပီး​​​ေတာ့​​ ထိုင်ဖို့​​လုပ်​​ေပး​​ထား​​တဲ့​​ ခံု​​ေတွကလဲ ​​ေနရာလွတ်မကျန်​​ေတာ့​​​ေအာင် လူ​​ေတွအြပည့်​​ ရှိ​​ေနပါတယ်.. အထူး​​သြဖင့်​​​ေတာ့​​ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် စံုတွဲက​​ေလး​​​ေတွက ပိုမိုများ​​ြပား​​ပါတယ်.. ဒီ​​ေတာ့​​ မ​​ေနနိုင်တဲ့​​ကျွန်မက ကိုယ်လက်ရှိ ထိုင်​​ေနတဲ့​​ ကွန်ကရိခံုက​​ေလး​​က​​ေန ထလိုက်ြပီး​​ “အဖိုး​​နဲ့​​အဖွား​​ ဒီမှာ ခန​​ေလာက်နား​​ပါလား​​.. ကျွန်မ ဒီ​​ေဘး​​က အုတ်တံတိုင်း​​​ေပါ် ထိုင်လိုက်မယ်​​ေလ” လို့​​ ဖိတ်​​ေခါ်လိုက်ပါတယ်.. အုတ်တံတိုင်း​​ရဲ့​​ အြမင့်​​က ခါး​​​ေလာက်ရှိတာမို့​​ အဖိုး​​အဖွား​​တို့​​အတွက် အဆင်မ​​ေြပနိုင်​​ေပမဲ့​​ ကျွန်မအတွက်​​ေတာ့​​ ထိုင်လို့​​ အဆင်​​ေြပတာ​​ေြကာင့်​​ ခံု​​ေနရာ​​ေလး​​ ဖယ်​​ေပး​​ြပီး​​ အနီး​​နား​​က အုတ်တံတိုင်း​​​ေပါ် တက်ထိုင်လိုက်ပါတယ်..

ခံုက​​ေလး​​​ေပါ် ထိုင်လိုက်တဲ့​​ အဖိုး​​အဖွား​​တို့​​ကိုြကည့်​​ရင်း​​ ဘာရယ်မသိတဲ့​​ ခံစား​​ချက်​​ေလး​​​ေတွနဲ့​​ စိတ်ဝင်တစား​​ ​​ေငး​​ြကည့်​​​ေနမိပါတယ်.. အဖိုး​​အိုက သူလွယ်လာတဲ့​​ အိတ်က​​ေလး​​ထဲက ​​ေရဘူး​​​ေလး​​တစ်ခုကို ထုတ်လိုက်ြပီး​​ အဖွား​​ကို တိုက်ပါတယ်.. ဒါ​​ေပမဲ့​​ အဖွား​​က ြငင်း​​လိုက်ြပီး​​ အဖိုး​​ကို အရင်​​ေသာက်ပါလို့​​ ​​ေြပာလိုက်​​ေတာ့​​ အဖိုး​​အိုက ခပ်ြပံုး​​ြပံုး​​​ေလး​​နဲ့​​ ​​ေရကို ​​ေမာ့​​​ေသာက်လိုက်ြပီး​​ အဖွား​​ဘက်ကို ြပန်​​ေပး​​လိုက်​​ေတာ့​​မှ အဖွား​​အိုက ​​ေရကို ​​ေြဖး​​​ေြဖး​​​ေလး​​ ​​ေမာ့​​​ေသာက်ပါတယ်.. အဖွား​​​ေရ​​ေသာက်​​ေနတုန်း​​မှာ အဖိုး​​အိုက အိတ်ထဲက ​​ေနာက်ထပ် ပစ္စည်း​​​ေလး​​တစ်ခုကို ဆွဲထုတ်လိုက်ြပန်တယ်.. သူ့​​လက်ထဲ ပါလာတာက လက်ကိုင်ပုဝါ​​ေလး​​ တစ်ထည်.. အဲဒီလက်ကိုင်ပုဝါ​​ေလး​​နဲ့​​ ​​ေချွး​​စို့​​​ေနတဲ့​​ အဖွား​​ရဲ့​​ နဖူး​​နဲ့​​ လည်ပင်း​​တို့​​ကို သာသာဖွဖွ​​ေလး​​ သုတ်​​ေပး​​​ေနပါတယ်.. အိုး​​ သိပ်ကို ရိုမန်တစ်ဆန်လှတဲ့​​ ြကည််နူး​​ဖွယ် ြမင်ကွင်း​​က​​ေလး​​ပါဘဲလား​​..

အဖိုး​​ကိုြကည့်​​ရတာ သူ့​​အြပုအမူ​​ေတွအတွက် ရှက်ကိုး​​ရှက်ကန်း​​ြဖစ်ဟန် ဘာမှ မ​​ေတွ့​​ရသလို ဒီလိုလုပ်​​ေပး​​​ေနတာဟာလည်း​​ သူ့​​အတွက် ဘာမှမထူး​​ဆန်း​​သလို အြမဲလုပ်​​ေနကျ အလုပ်တစ်ခုကို လုပ်​​ေနတဲ့​​ပံုစံမျိုး​​နဲ့​​..  သက်​​ေတာင့်​​သက်သာ ​​ေစတနာ ​​ေမတ္တာအြပည့်​​နဲ့​​ပါဘဲ.. အဖွား​​အိုက​​ေရာ.. သူ့​​မျက်နှာ​​ေပါ်လည်း​​ အဖိုး​​ကို ချစ်ခင်ြမတ်နိုး​​ြခင်း​​၊​ အား​​ကိုး​​ယံုြကည်ြခင်း​​​ေတွအြပည့်​​နဲ့​​ အဖိုး​​ခုလို လုပ်​​ေပး​​​ေနတာကို ြကည်နူး​​နှစ်သက်​​ေနတဲ့​​ အြပံုး​​က​​ေလး​​နဲ့​​အတူ မျက်နှာ​​ေလး​​က အသက်အရွယ်​​ေြကာင့်​​ အိုမင်း​​ရင့်​​​ေရာ်​​ေန​​ေပမဲ့​​လို့​​ ချစ်ြခင်း​​ ​​ေမတ္တာရဲ့​​ ​​ေရာင်ြပန်ဟပ်မှု​​ေြကာင့်​​ ရွှန်း​​စိုလင်း​​လက်လို့​​ပါဘဲ...

​​ေရ​​ေသာက်ြပီး​​ ​​ေရဘူး​​​ေလး​​ကို အဖိုး​​ကိုြပန်​​ေပး​​လိုက်တဲ့​​ အဖွား​​ဟာ လက်ကိုင်ပုဝါကို ြပန်ဆွဲယူလို့​​ အဖိုး​​အိုကို ယုယြကင်နာစွာနဲ့​​ တစ်လှည့်​​ ြပန်သုတ်​​ေပး​​​ေနပါတယ်.. ြပီး​​သွား​​​ေတာ့​​မှ တစ်​​ေယာက်တည်း​​ထိုင်​​ေနတဲ့​​ ကျွန်မဘက်ကို လှည့်​​ြကည့်​​ြပီး​​ “သမီး​​က တစ်​​ေယာက်တည်း​​လား​​.. အ​​ေဖာ်မပါဘူး​​လား​​” လို့​​ ​​ေမး​​လာပါတယ်.. ကျွန်မလဲ “အဖိုး​​နဲ့​​အဖွား​​တို့​​လို ​​ေပျာ်စရာအ​​ေဖာ် မရှိဘူး​​​ေလ” လို့​​ ရယ်ရွှင်ြပြပနဲ့​​ ​​ေနာက်​​ေတာက်​​ေတာက်​​ေလး​​ ြပန်​​ေြဖလိုက်ပါတယ်.. သူတို့​​ ၂​​ေယာက်ကို ြကည့်​​ြပီး​​ ကျွန်မရဲ့​​ စိတ်ထဲမှာ ရင်း​​ရင်း​​နှီး​​နှီး​​ကို ခံစား​​​ေနမိြပီး​​ ရွှင်ရွှင်ြမူး​​ြမူး​​​ေလး​​ ြဖစ်​​ေနခဲ့​​တာ​​ေြကာင့်​​ပါ။ အဖိုး​​အဖွား​​တို့​​က ကျွန်မရဲ့​​စကား​​ကို ခပ်ဟက်ဟက်​​ေလး​​ ရယ်​​ေမာ လိုက်ြကပါတယ်.. အဖိုး​​နဲ့​​အဖွား​​ကို စိတ်ထဲက​​ေန ​​ေမး​​ခွန်း​​​ေလး​​​ေတွ ​​ေမး​​ြကည့်​​ချင်လာတာ​​ေြကာင့်​​ စကား​​စလိုက်မိပါြပီ..

“အဖွား​​တို့​​ကို ြကည့်​​ရတာ အရမ်း​​ြကည်နူး​​စရာ၊​ အား​​ကျစရာ​​ေကာင်း​​တယ်​​ေနာ်..  အိမ်​​ေထာင်သက် ဘယ်​​ေလာက်ြကာြပီလဲဟင်”

ကျွန်မရဲ့​​အ​​ေမး​​ကို အဖွား​​က ြပံုး​​ြပံုး​​က​​ေလး​​နဲ့​​ “အဖွား​​တို့​​က ငယ်လင်ငယ်မယား​​​ေတွ သမီး​​ရဲ့​​ .. အဖွား​​ ၁၆နှစ် သမီး​​ရဲ့​​အဖိုး​​ အသက် ၂ဝမှာ အိမ်​​ေထာင်ကျတာ ဆို​​ေတာ့​​ အခု အဖွား​​က ၇၆၊​ အင်း​​ နှစ် ၆ဝရှိြပီ​​ေပါ့​​သမီး​​ရယ်.. ” လို့​​ြပန်​​ေြဖပါတယ်..

“သား​​သမီး​​​ေတွ​​ေရာ ဘယ်နှ​​ေယာက်ရှိလဲ” လို့​​​ေမး​​​ေတာ့​​ “သား​​၂​​ေယာက် သမီး​​၄​​ေယာက်ရှိတယ် သမီး​​​ေရ.. အား​​လံုး​​ အိမ်​​ေထာင်ကျလို့​​ အဖွား​​တို့​​မှာ ​​ေြမး​​​ေတွချည်း​​ ၂ဝ​​ေကျာ်​​ေနြပီ… အဲ ြမစ်​​ေတွ​​ေတာင် တစ်ချို့​​အိမ်​​ေထာင်ကျသူ ကျ​​ေနြပီ​​ေလ” လို့​​ြပန်​​ေြပာပါတယ်.. အဖွား​​ရဲ့​​အသံက အရမ်း​​ကို နုညံ့​​ သိမ်​​ေမွ့​​တာပါဘဲ.. ​​ေလသံ​​ေလး​​ကလဲ ချိုချို​​ေအး​​​ေအး​​​ေလး​​နဲ့​​ .. ြကည့်​​ရတာ သူ့​​တစ်သက်မှာ ြကမ်း​​ြကမ်း​​တမ်း​​တမ်း​​ စကား​​တို့​​ကိုပင် ဆိုခဲ့​​ဖူး​​ပံုမ​​ေပါ်ပါ..

“အဖွား​​တို့​​ြကည့်​​ရတာ တစ်​​ေယာက်နဲ့​​တစ်​​ေယာက် အရမ်း​​ချစ်ခင်ြကတာဘဲ​​ေနာ်.. အဖွား​​တို့​​အိမ်​​ေထာင်သက်မှာ ရန်တစ်ခါမှ မြဖစ်ဖူး​​ဘူး​​လား​​” လို့​​ ​​ေမး​​မိ​​ေတာ့​​ အဖိုး​​က ြပန်​​ေြဖပါတယ်.. “သူက စိတ်သ​​ေဘာအရမ်း​​နုညံ့​​တယ် သမီး​​ရဲ့​​.. အဖိုး​​က​​ေတာ့​​ စိတ်နည်း​​နည်း​​ဆတ်တယ်.. ဒါ​​ေပမဲ့​​ အဖိုး​​စိတ်ဆိုး​​မယ်ြပင်ရင် သူက အရင်အ​​ေလျှာ့​​​ေပး​​လိုက်​​ေတာ့​​ ဘယ်​​ေတာ့​​မှ ရန်ြဖစ်စကား​​များ​​တဲ့​​အဆင့်​​ကို မ​​ေရာက်ပါဘူး​​ကွယ်… ”

“သူကလဲ အဖွား​​အ​​ေပါ် ညှာတာတာကိုး​​သမီး​​ရဲ့​​.. အဖွား​​ကို စကား​​ြကမ်း​​ြကမ်း​​​ေတာင် မ​​ေြပာခဲ့​​ဖူး​​​ေတာ့​​ ရန်ြဖစ်တယ်ဆိုတာလည်း​​ ဘယ်ရှိ​​ေတာ့​​မှာလဲ.. အဓိက က​​ေတာ့​​ နား​​လည်မှု​​ေပါ့​​သမီး​​ရယ်.. အဖိုး​​က အဖွား​​အ​​ေပါ် အြမဲတမ်း​​ နား​​လည်မှု​​ေပး​​ခဲ့​​တယ်.. အိမ်​​ေထာင်ဦး​​စီး​​ ​​ေယာကျာ်း​​​ေကာင်း​​ပီသစွာနဲ့​​ အဖွား​​ကို ​​ေဖး​​​ေဖး​​မမ ြကင်ြကင်နာနာ ရှိတယ်.. အဖွား​​တို့​​ မိန်း​​မ​​ေတွရဲ့​​ စိတ်က ကိုယ့်​​​ေယာကျာ်း​​ကို အား​​ကိုး​​တွယ်တာ တတ်တဲ့​​ စိတ်မျိုး​​ရှိတယ်​​ေလ.. ​​ေယာကျာ်း​​လုပ်သူက ​​ေကာင်း​​​ေနရင် မိန်း​​မ​​ေတွကလဲ အိမ်​​ေထာင်ရှင်မ ​​ေကာင်း​​ ပီသဖို့​​ ဘယ်ဝန်​​ေလး​​​ေတာ့​​မလဲ သမီး​​ရယ်…  ကိုယ်ချစ်လို့​​ ထူ​​ေထာင်ထား​​တဲ့​​အိမ်​​ေထာင်​​ေရး​​ကို တစ်သက်လံုး​​ ​​ေပျာ်​​ေပျာ်ရွှင်ရွှင် ​​ေအး​​​ေအး​​ချမ်း​​ချမ်း​​နဲ့​​ ရိုး​​​ေြမကျတဲ့​​အထိ ြဖတ်သန်း​​ချင်တာ​​ေလ.. သမီး​​အဖိုး​​ကလဲ ဒီလိုစိတ်မျိုး​​ဘဲရှိပါတယ်.. ဒီ​​ေတာ့​​ အဖွား​​တို့​​က မချမ်း​​သာ​​ေပမဲ့​​ ဘဝကို နား​​လည်မှု​​ေလး​​​ေတွနဲ့​​ တည်​​ေဆာက်ြက​​ေတာ့​​ စိတ်​​ေအး​​ချမ်း​​တယ် သမီး​​ရဲ့​​”  အဖွား​​ရဲ့​​ ​​ေလသံ​​ေအး​​​ေအး​​​ေလး​​က သူ့​​ရဲ့​​စိတ်​​ေလး​​လိုပါဘဲ ​​ေအး​​ချမ်း​​လိုက်တာ​​ေနာ်… သူတို့​​​ေြပာတဲ့​​စကား​​​ေတွဟာ အမှန်ြဖစ်လိမ့်​​မယ်ဆိုတာ သံသယြဖစ်စရာ မရှိ​​ေလာက်​​ေအာင် ကျွန်မရင်ထဲက ယံုြကည်မိပါတယ်.. သူတို့​​ရဲ့​​ စိတ်သဏ္ဍာန်​​ေတွက  သူတို့​​ရဲ့​​ အြပုအမူ ​​ေပါ်မှာတင်မက မျက်နှာ​​ေပါ်မှာပါ ​​ေဖာ်ြပ​​ေနသား​​ဘဲ​​ေလ..

“အဖွား​​တို့​​အိမ်​​ေထာင်​​ေရး​​က သိပ်စိတ်ချမ်း​​သာစရာ ​​ေကာင်း​​တာဘဲ​​ေနာ် .. အား​​ကျဖို့​​​ေကာင်း​​လိုက်တာ.. အဖိုး​​ရဲ့​​ နား​​လည်မှုကို ရထား​​တဲ့​​ အဖွား​​က ကံ​​ေကာင်း​​သလို အ​​ေလျှာ့​​​ေပး​​တတ်တဲ့​​ အဖွား​​ကို ရတာလဲ အဖိုး​​ ကံ​​ေကာင်း​​တာပါဘဲ​​ေနာ်.. ”

ကျွန်မက ​​ေြပာလိုက်​​ေတာ့​​ အဖွား​​က ကျွန်မကို ရင်း​​နှီး​​ခင်မင်စိတ်​​ေြကာင့်​​ ထင်ပါရဲ့​​.. ​​ေမး​​ခွန်း​​​ေလး​​တစ်ခု ြပန်​​ေမး​​ပါတယ်..  “ဒီလိုဆို သမီး​​က​​ေရာ သမီး​​ရရှိထား​​တဲ့​​အချစ်က ဘယ်လိုအချစ်မျိုး​​လဲ.. နား​​လည်မှု​​ေပး​​တဲ့​​အချစ်လား​​.. အ​​ေလျှာ့​​​ေပး​​တဲ့​​ အချစ်မျိုး​​လား​​၊​ အဲဒီအချစ်မှာ သမီး​​ကိုယ်တိုင်က​​ေရာ စိတ်ချမ်း​​​ေြမ့​​မှု ရရဲ့​​လား​​” တဲ့​​

ကျွန်မကသာ ​​ေမး​​ခွန်း​​​ေတွ ​​ေတာက်​​ေလျှာက်​​ေမး​​လာခဲ့​​​ေပမဲ့​​ ြပန်​​ေမး​​လိုက်တဲ့​​ အဖွား​​ရဲ့​​ ​​ေမး​​ခွန်း​​မှာ ကျွန်မနှုတ်​​ေတွ ဆွံ့​​အလို့​​သွား​​ခဲ့​​ပါတယ်.. ြပန်​​ေြဖစရာစကား​​ ရှာမရတာနဲ့​​ဘဲ  ခပ်ြပံုး​​ြပံုး​​​ေလး​​သာ လုပ်​​ေနလိုက်မိပါ​​ေတာ့​​တယ်... စိတ်ထဲက တီး​​တိုး​​​ေလး​​ ​​ေြပာ​​ေနမိတာက  “သမီး​​လဲ အဖွား​​လို ကံ​​ေကာင်း​​ချင်ပါတယ်.. အချစ်မှာ သာယာချမ်း​​​ေြမ့​​ချင်တာပါဘဲ အဖွား​​ရယ်..  ဒါ​​ေပမဲ့​​.......”

“ကဲ... သမီး​​​ေရ.. မ​​ေမှာင်ခင် အဖိုး​​တို့​​ ြပန်လိုက်ဦး​​မယ်.. ည​​ေနတိုင်း​​ အဖိုး​​တို့​​က လမ်း​​လာလာ​​ေလျှာက်တယ်​​ေလ.. ဟိုး​​နား​​​ေလး​​က အိမ်မှာ​​ေနတယ်သမီး​​​ေရ. ​​ေရာက်ရင် ဝင်လာလည်​​ေနာ်.. သမီး​​အဖွား​​က ခုချိန်ထိ အဖိုး​​ကို ဟင်း​​ချက်​​ေကျွး​​တုန်း​​.. သူက ဟင်း​​ချက််သိပ်​​ေကာင်း​​တာသမီး​​ရဲ့​​… လာလည်ရင် သမီး​​ကို အဖွား​​လက်ရာနဲ့​​ ထမင်း​​​ေကျွး​​မယ်​​ေနာ်.. ”

အဖိုး​​က ​​ေြပာ​​ေြပာဆိုဆို ​​ေတာင်​​ေဝှး​​ကို​​ေကာက်လို့​​ အရင်ထလိုက်ြပီး​​  လက်က​​ေလး​​ ကမ်း​​လိုက်ကာ အဖွား​​ထနိုင်​​ေအာင် ြကင်ြကင်နာနာ​​ေလး​​ တွဲထူလိုက်ပါတယ်.. အတွဲခံရတဲ့​​အဖွား​​ရဲ့​​ လက်က​​ေလး​​​ေတွကလည်း​​ အဖိုး​​ရဲ့​​ လက်​​ေတွကို အား​​ကိုး​​တြကီး​​ ဆုပ်ကိုင်လို့​​..

“သမီး​​လဲ တစ်​​ေယာက်တည်း​​ ဆို​​ေတာ့​​ မ​​ေမှာင်ခင်ြပန်​​ေနာ်.. အြကာြကီး​​မထိုင်နဲ့​​ ြမစ်ြပင်ကလာတဲ့​​​ေလက ​​ေအး​​​ေတာ့​​ အ​​ေအး​​မိမယ်.. ဒီဘက်​​ေရာက်ြဖစ်ရင် အဖွား​​တို့​​ဆီလဲ လာလည်​​ေနာ်” လို့​​ အသံ​​ေအး​​​ေအး​​​ေလး​​နဲ့​​ အဖွား​​က သံ​​ေယာဇဉ်ြကီး​​တတ်စွာ ဝင်​​ေြပာလိုက်ပါတယ်..

တစ်​​ေယာက်လက် တစ်​​ေယာက်တွဲြပီး​​ တစ်​​ေရွ့​​​ေရွ့​​ ​​ေဝး​​ကွာသွား​​တဲ့​​ အဖိုး​​နဲ့​​ အဖွား​​ကိုြကည့်​​ြပီး​​ ခံစား​​ချက်တစ်မျိုး​​​ေြကာင့်​​ မျက်ရည်စတစ်ချို့​​ မျက်ဝန်း​​ အိမ်မှာ ရစ်ဝဲ လာမိပါတယ်.. ြကည်နူး​​မှု​​ေြကာင့်​​ ကျတဲ့​​မျက်ရည်လား​​.. ဘာအတွက်​​ေြကာင့်​​ ကျတဲ့​​ မျက်ရည်လဲ ဆိုတာကို​​ေတာ့​​ ကျွန်မကိုယ်တိုင်​​ေတာင် ​​ေဝခွဲဖို့​​ ခက်လှ​​ေပမဲ့​​ နား​​လည်စာနာမှု၊​ အ​​ေလျှာ့​​​ေပး​​သိတတ်မှု၊​ ချစ်ခင်ြကင်နာမှု စသည်တို့​​ြဖင့်​​ ယှက်ဖွဲ့​​ထား​​တဲ့​​ အဖိုး​​အိုနဲ့​​ အဖွား​​အိုတို့​​ရဲ့​​ ​​ေလး​​စား​​ အား​​ကျဖွယ် တူညီ​​ေသာ ချစ်ြခင်း​​ မျိုး​​ကို​​ေတာ့​​ လိုချင် မက်​​ေမာ လှပါတယ်​​ေလ။ အချစ်ဆိုတာ တစ်ဦး​​နဲ့​​တစ်ဦး​​ စာနာနား​​လည်မှု၊​ ​​ေဖး​​မကူညီမှု၊​ ြမတ်နိုး​​တွယ်တာမှု၊​ ​​ေလး​​စား​​ ချစ်ခင်မှု​​ေတွနဲ့​​ တည်​​ေဆာက် ထား​​မယ်ဆိုရင် သာယာလှပလို့​​ ​​ေပျာ်ရွှင်ချမ်း​​​ေြမ့​​ဖွယ် ချစ်ြခင်း​​တစ်စံု ြဖစ်လာမှာ​​ေတာ့​​ ​​ေသချာသား​​ဘဲ မဟုတ်ပါလား​​​ေနာ်။

----------------------------------------------------------------------------------//

လူတိုင်း​​လူတိုင်း​​ တူညီ​​ေသာ ချစ်ြခင်း​​​ေမတ္တာကို ပိုင်ဆိုင်နိုင်ြကပါ​​ေစရှင်..

​​ေချာ(အစိမ်း​​​ေရာင်လွင်ြပင်)