မိခင်တစ်​​ေယာက်ရဲ့​​ စွန့်​​လွှတ်ြခင်း​​

ကျွန်​​ေတာ် အ​​ေမ့​​ကိုမုန်း​​တယ်…

အ​​ေမဟာ သူများ​​​ေတွရဲ့​​ အ​​ေမနဲ့​​မတူဘူး​​….မျက်လံုး​​တစ်ဘက်ဘဲရှိတယ်….ရုပ်ဆိုး​​လိုက်တာ… အရမ်း​​ကို ရှက်ဖို့​​​ေကာင်း​​တာဘဲ… ဆိုင်​​ေလး​​ ​​ေသး​​​ေသး​​ ၊​ စုတ်ြပတ်ြပတ် ​​ေလး​​မှာ အ​​ေမက ဟင်း​​သီး​​ ဟင်း​​ရွက်​​ေလး​​​ေတွ ​​ေရာင်း​​တယ်..    ဒီလို ဆင်း​​ဆင်း​​ရဲရဲ ​​ေဈး​​​ေရာင်း​​​ေနတဲ့​​ အ​​ေမ့​​ကို ြကည့်​​ြပီး​​ ကျွန်​​ေတာ် ရှက်တယ်….အ​​ေမ့​​​ေြကာင့်​​ လူ​​ေတွက ကျွန်​​ေတာ်တို့​​ကို အထင်​​ေသး​​ ြကတယ်လို့​​ ကျွန်​​ေတာ်ထင်တယ်…  သူများ​​ အ​​ေမ​​ေတွလို ဘာလို့​​များ​​ အ​​ေမဟာ ချမ်း​​သာ​​ေအာင် မလုပ်သလဲ ဆိုတာ ကျွန်​​ေတာ်ြဖင့်​​ နား​​ကို မလည်နိုင်ပါဘူး​​….   ဒါ​​ေြကာင့်​​ အ​​ေမ့​​ကို ကျွန်​​ေတာ်မချစ်ဘူး​​.. မုန်း​​တယ်။

ဒီ​​ေန့​​ ကျွန်​​ေတာ်တို့​​ မူလတန်း​​​ေကျာင်း​​မှာ အား​​ကစား​​ ြပိုင်ပွဲ​​ေတွ လုပ်တယ်….​​ေကျာင်း​​သား​​ မိဘ​​ေတွကို ဖိတ်တယ်…ကျွန်​​ေတာ် အ​​ေမ့​​ကို မလာ​​ေစချင်ဘူး​​… ဒါ​​ေပမဲ့​​ အ​​ေမက  ​​ေကျာင်း​​ကို ​​ေရာက်လာတယ်… အ​​ေမ ဘယ်လိုများ​​ လုပ်လိုက်တာလဲ ..  လူ​​ေတွြကား​​မှာ ကျွန်​​ေတာ့​​ ကို အရှက် လာခွဲတယ်….  ရှက်စရာ ​​ေကာင်း​​လိုက်တာ.. အခု​​ေတာ့​​ ကျွန်​​ေတာ့​​အ​​ေမဟာ ရုပ်ဆိုး​​ဆိုး​​နဲ့​​ မျက်လံုး​​တစ်ဖက်ထဲ ရှိတဲ့​​သူဆိုတာ ​​ေကျာင်း​​က သူငယ်ချင်း​​​ေတွ အကုန် သိကုန်ြပီ…  ကျွန်​​ေတာ် အ​​ေမ့​​ကို ခါး​​ခါး​​သီး​​သီး​​ ြကည့်​​မိတယ်…ြပီး​​​ေတာ့​​ ​​ေကျာင်း​​ထဲက​​ေန  ​​ေြပး​​ထွက်ခဲ့​​မိတယ်။

​​ေနာက်တစ်​​ေန့​​ ​​ေကျာင်း​​တက်​​ေတာ့​​ အတန်း​​​ေဖာ်​​ေတွက ကျွန်​​ေတာ့​​ကို ဝိုင်း​​ြပီး​​ ” မင်း​​အ​​ေမက မျက်လံုး​​ တစ်ဘက်တည်း​​ရှိတယ်​​ေနာ် ” လို့​​ စြကတယ်.. ​​ေအာ်ဟစ် ​​ေနာက်​​ေြပာင်ြကတယ်…  ကျွန်​​ေတာ် ​​ေဒါသလဲထွက် ရှက်လဲရှက်မိတယ်….အ​​ေမ့​​ကို ကမ္ဘာ​​ေြမြကီး​​​ေပါ်က​​ေန  ​​ေပျာက်ကွယ် သွား​​ပါ​​ေစလို့​​ကို ဆု​​ေတာင်း​​မိတယ်…  သူများ​​အ​​ေမ​​ေတွလို ြကည့်​​​ေကာင်း​​တဲ့​​ရုပ်ရည်လဲ မရှိဘူး​​.. သူများ​​အ​​ေမ​​ေတွလို ပိုက်ဆံလဲ မချမ်း​​သာဘူး​​.. ကျွန်​​ေတာ် အ​​ေမ့​​ကို အရမ်း​​မုန်း​​တာဘဲ။

အိမ်ြပန်​​ေရာက်​​ေတာ့​​ ကျွန်​​ေတာ် အ​​ေမ့​​ကို​​ေမး​​တယ်..  “ အ​​ေမ့​​မျက်လံုး​​တစ်ဘက်က ဘယ်​​ေရာက် သွား​​တာလဲ ..  အ​​ေမက သူများ​​အ​​ေမ​​ေတွ လိုလဲ မလှဘူး​​…. ရုပ်ကဆိုး​​. ဆင်း​​ကလဲ ဆင်း​​ရဲ​​ေသး​​တယ်…..အ​​ေမဟာ ကျွန်​​ေတာ့​​ကို အရှက်ခွဲဖို့​​သက်သက်များ​​ အသက်ရှင်​​ေနတာလား​​…  အ​​ေမဘာ​​ေြကာင့်​​ ြမန်ြမန်မ​​ေသတာလဲ “ လို့​​   ရက်ရက်စက်စက် ကျွန်​​ေတာ် ​​ေြပာပစ်လိုက်တယ်……..  အ​​ေမက ဘာမှကို ြပန်မ​​ေြပာဘူး​​….    ဝမ်း​​နည်း​​တဲ့​​ မျက်နှာ​​ေလး​​နဲ့​​ တိတ်တိတ် ဆိတ်ဆိတ်ဘဲ  လုပ်စရာရှိတာကို လုပ်​​ေနခဲ့​​တယ်… ကျွန်​​ေတာ် နည်း​​နည်း​​​ေတာ့​​ စိတ်မ​​ေကာင်း​​ ြဖစ်သွား​​မိတယ်… အ​​ေမ့​​ကို အဲလို ​​ေြပာလိုက်မိလို့​​..  ဒါ​​ေပမဲ့​​ တစ်ချိန်တည်း​​မှာဘဲ အဲလို ​​ေြပာလိုက်ရတာကိုလည်း​​ ​​ေကျနပ် သွား​​မိတယ်…ကျွန်​​ေတာ် တစ်ချိန်လံုး​​ အ​​ေမ့​​ကို ​​ေြပာချင်ခဲ့​​တဲ့​​ စကား​​ကို ​​ေြပာလိုက်ရလို့​​​ေလ။

အဲဒီည….      ကျွန်​​ေတာ် တစ်​​ေရး​​နိုး​​လား​​​ေတာ့​​ ​​ေရဆာတာနဲ့​​ ​​ေရ​​ေသာက်ဖို့​​ ထမင်း​​စား​​ ခန်း​​ထဲကို  အသွား​​ တိတ်တိတ်​​ေလး​​ ငို​​ေြကွး​​​ေနတဲ့​​ အ​​ေမ့​​ကို ကျွန်​​ေတာ် ​​ေတွ့​​လိုက်တယ်..   ကျွန်​​ေတာ် နိုး​​သွား​​မှာစိုး​​လို့​​ အသံမထွက်ရှာဘဲ တိုး​​တိုး​​​ေလး​​  ငို​​ေနတဲ့​​ အ​​ေမ…..          အ​​ေမ့​​ကို ကျွန်​​ေတာ် တစ်ချက်ြကည့်​​ြပီး​​ အြမန်ဆံုး​​ ြပန်ထွက်လာခဲ့​​တယ်။

တကယ်​​ေတာ့​​ ​​ေန့​​လည်က အ​​ေမ့​​ကို ကျွန်​​ေတာ်​​ေြပာလိုက်မိတဲ့​​စကား​​​ေြကာင့်​​ ကျွန်​​ေတာ် ကိုယ်တိုင်လည်း​​  အသည်း​​နှလံုး​​​ေထာင့်​​ တစ်​​ေနရာမှာလဲ တဆစ်ဆစ်နဲ့​​ ကိုက်ခဲ ​​ေနသလိုပါဘဲ…      ဒါ​​ေပမဲ့​​  အရုပ်ဆိုး​​လှတဲ့​​  မျက်လံုး​​ တစ်ဖက်တည်း​​နဲ့​​ ငို​​ေနတဲ့​​အ​​ေမ့​​ကို ကျွန်​​ေတာ် မုန်း​​တယ်။

ဒီ​​ေတာ့​​….  ကျွန်​​ေတာ် ဆံုး​​ြဖတ်ချက်ချလိုက်မိတယ်….

ခုချိန်ကစြပီး​​ ငါ့​​​ေြခ​​ေထာက်​​ေပါ်  ငါ ရပ်တည် နိုင်​​ေအာင် ြကိုး​​စား​​ ​​ေတာ့​​မယ်…  ငါ့​​ဘဝကို ​​ေအာင်ြမင်​​ေအာင်လုပ်မယ်..ငါအ​​ေမ့​​ကို မုန်း​​တယ်..ြပီး​​​ေတာ့​​ ဒီ စုတ်ြပတ်ဆိုး​​ဝါး​​ လှတဲ့​​ ဆင်း​​ရဲြခင်း​​ကို  ငါမုန်း​​တယ်..ဒီက​​ေန ငါ လွတ်​​ေအာင် ရုန်း​​မယ်..   အ​​ေမ့​​ဆီက​​ေန…..  ြပီး​​​ေတာ့​​ ဆင်း​​ရဲြခင်း​​ဆီက​​ေန…..

အ​​ေမ့​​အိမ်က​​ေန ထွက်လာြပီး​​..  ဆိုလ်း​​ြမို့​​မှာ ကျွန်​​ေတာ် ြပင်း​​ြပင်း​​ထန်ထန် ြကိုး​​စား​​တယ်..ကျွန်​​ေတာ့်​​ဘဝအတွက်…….  ​​ေရှ့​​​ေြခလှမ်း​​​ေတွအတွက်……  ရည်မှန်း​​ချက် အြပည့်​​နဲ့​​​ေပါ့​​  အထက်တန်း​​​ေအာင်​​ေတာ့​​  ဆိုလ်း​​ တက္ကသိုလ်ြကီး​​မှာ ပညာသင်ခွင့်​​ ရတယ်. ကျွန်​​ေတာ် ကိုယ့်​​ကိုယ်ကို ယံုြကည်ချက်​​ေတွ ပိုြပီး​​ ြပင်း​​ထန် လာတယ်   ခိုင်မာလာတယ်.. ​​ေကျာင်း​​ြပီး​​​ေတာ့​​ ကျွန်​​ေတာ်အိမ်​​ေထာင်ြပုတယ်…. စီး​​ပွား​​​ေရး​​လဲ အဆင်​​ေြပ​​ေတာ့​​ ကိုယ်ပိုင် အိမ်နဲ့​​ ဘာနဲ့​​ ြဖစ်လာတယ်..   သား​​သမီး​​​ေတွ ရလာတယ်..    ခု​​ေတာ့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​ ဘဝမှာ  ​​ေပျာ်ရွှင် သာယာတဲ့​​ အိမ်​​ေထာင်နဲ့​​၊​ ​​ေအာင်ြမင်တဲ့​​ လူတစ်​​ေယာက်အြဖစ်  ရပ်တည်​​ေနြပီ…   ဒီမှာ​​ေနရတာ ကျွန်​​ေတာ် သ​​ေဘာကျတယ်..  ကျွန်​​ေတာ်ဘဝရဲ့​​ အတိတ်၊​ ရုပ်ဆိုး​​လှတဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ့​​အ​​ေမ၊​  ဆင်း​​ရဲလွန်း​​တဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ့​​ငယ်ဘဝ  အဲဒါ​​ေတွကို သတိရစရာ ြပန်အမှတ်ရစရာ ဘာမှလဲ မရှိ​​ေတာ့​​ဘူး​​… ကျွန်​​ေတာ်ရဲ့​​ အတိတ်​​ေတွ အား​​လံုး​​ကို ​​ေမ့​​ထား​​ြပီး​​ ခုလက်ရှိဘဝမှာ ကျွန်​​ေတာ် ​​ေပျာ်​​ေနြပီ…  ​​ေကျနပ်​​ေနြပီ…

ကျွန်​​ေတာ် ဘဝကို အ​​ေကျနပ်ြကီး​​ ​​ေကျနပ်ြပီး​​ ​​ေပျာ်ရွှင်​​ေနတုန်း​​ လံုး​​ဝ ဘယ်တုန်း​​ကမှ မ​​ေမျှာ်လင့်​​ထား​​တဲ့​​ သူတစ်​​ေယာက် ကျွန်​​ေတာ့်​​​ေရှ့​​ကို ​​ေရာက်လာတယ်..

”ဘုရား​​​ေရ…..အ​​ေမပါလား​​..”

“ခုချိန်ထိ မျက်လံုး​​တစ်ဘက်ပျက်ြကီး​​နဲ့​​ရှိ​​ေနတုန်း​​…     ဆိုး​​လိုက်တာဗျာ”..

​​ေကာင်း​​ကင်ြကီး​​ တစ်ခုလံုး​​  ကျွန်​​ေတာ့​​​ေရှ့​​ကို ြပိုကျလာသလိုဘဲ….  ကျွန်​​ေတာ့​​သမီး​​​ေလး​​က မျက်လံုး​​ တစ်ဖက်တည်း​​နဲ့​​ ရုပ်ဆိုး​​လှတဲ့​​ အ​​ေမ့​​ကို ြမင်​​ေတာ့​​ လန့်​​​ေအာ်ြပီး​​ အိမ်ထဲကို ​​ေြပး​​ဝင်သွား​​တယ်..  ကျွန်​​ေတာ် ​​ေဒါသ​​ေတွ ဒီ​​ေရလို တက်လာတယ်…

“ခင်ဗျား​​ဘယ်သူလဲ..  ခင်ဗျား​​ကို ကျုပ်မသိပါလား​​ ..  ခင်ဗျား​​က ကျုပ် အိမ်ကို ဘာကိစ္စနဲ့​​ လာရတာလဲ.. ကျုပ်သမီး​​​ေလး​​ ခင်ဗျား​​ရဲ့​​ ရုပ်ြကီး​​ကို ြမင်ြပီး​​ လန့်​​သွား​​ြပီ…. သွား​​…..   ခင်ဗျား​​ ခုချက်ြခင်း​​ ကျုပ်အိမ်က ထွက်သွား​​” ကျွန်​​ေတာ် မသိဟန်​​ေဆာင်ြပီး​​ တကယ့်​​ကို  မမှတ်မိသလိုနဲ့​​ အ​​ေမ့​​ကို ​​ေြပာပစ်လိုက်တယ်..

“အိုး​​ ဝမ်း​​နည်း​​ပါတယ်ရှင်…. ကျွန်မ အိမ်လိပ်စာမှား​​ြပီး​​ ဝင်လာမိတာပါ”…

အ​​ေမက တိုး​​တိုး​​တိတ်တိတ်​​ေလး​​ဘဲ ြပန်​​ေြဖြပီး​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​မျက်စိ​​ေရှ့​​က​​ေန တစ်​​ေရွ့​​​ေရွ့​​နဲ့​​ ​​ေပျာက်ကွယ်သွား​​တယ်..  ​​ေတာ်ပါ​​ေသး​​ရဲ့​​..ဘုရား​​ မ လို့​​..   အ​​ေမ ကျွန်​​ေတာ့်​​ကို မမှတ်မိဘူး​​..ကျွန်​​ေတာ့်​​စိတ်​​ေတွ အ​​ေတာ် သက်သာရာ ရသွား​​တယ်..   ကိုယ့်​​ကိုယ်ကို ​​ေြပာမိတယ်.. “ငါ​​ေနာက်ကို သတိထား​​စရာ မလို​​ေတာ့​​ဘူး​​…   ငါ့​​ဘဝတစ်​​ေလျှာက်လံုး​​ ဒီအ​​ေြကာင်း​​​ေတွ ထပ်​​ေပါ်လာ​​ေတာ့​​မှာ  မဟုတ်​​ေတာ့​​ဘူး​​”

တစ်​​ေန့​​…..ကျွန်​​ေတာ့်​​ဇာတိ ြဖစ်တဲ့​​ ငယ်ငယ်က​​ေနခဲ့​​တဲ့​​​ေကျာင်း​​က​​ေန ​​ေကျာင်း​​သား​​ ​​ေဟာင်း​​​ေတွ ြပန်လည်​​ေတွ့​​ဆံုပွဲ လုပ်မဲ့​​ ဖိတ်စာ​​ေလး​​ ​​ေရာက်လာတယ်.. မသွား​​ချင်​​ေပမဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ် သွား​​ရဦး​​မယ်… ကျွန်​​ေတာ့​​မိန်း​​မကို အမှန်အတိုင်း​​မ​​ေြပာဘဲ စီး​​ပွား​​​ေရး​​ ကိစ္စနဲ့​​ ခရီး​​ထွက်စရာ ရှိတယ်လို့​​ ကျွန်​​ေတာ် လိမ်လိုက်တယ်…ကျွန်​​ေတာ့​​ရဲ့​​ ဆင်း​​ရဲတဲ့​​ငယ်ဘဝအ​​ေြကာင်း​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​မိန်း​​မကို ဘယ်တုန်း​​ကမှ မ​​ေြပာခဲ့​​ဖူး​​ဘူး​​​ေလ။

​​ေတွ့​​ဆံုပွဲြပီး​​​ေတာ့​​  ကျွန်​​ေတာ် ငယ်ငယ်က​​ေနခဲ့​​တဲ့​​ အိမ်​​ေလး​​ကို ြကည့်​​ဖို့​​ ထွက်လာခဲ့​​တယ်…  အိမ်လို့​​သာ ​​ေခါ်တာပါ.. အိမ်နဲ့​​​ေတာင် မတူပါဘူး​​…  အမိုး​​အကာ မလံုတဲ့​​ တဲကုတ်​​ေလး​​ပါ…  ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး​​..  စပ်စုချင်တဲ့​​စိတ်က​​ေလး​​နဲ့​​ အိမ်က​​ေလး​​က ဘယ်လိုများ​​ ြဖစ်​​ေနမှာပါလိမ့်​​ ဆိုြပီး​​ြကည့်​​ချင်တာနဲ့​​ ထွက်လာတာ။

ဒီမှာဘဲ..   ကျွန်​​ေတာ့​​အ​​ေမကို ​​ေအး​​စက်  စိုစွတ်​​ေနတဲ့​​ ​​ေြမြပင်​​ေပါ်မှာ လဲကျ​​ေနတာ ​​ေတွ့​​လိုက်ရတယ်… ဒါ​​ေပမဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ် မျက်ရည်ကျဖို့​​ မ​​ေြပာနဲ့​​   ဝမ်း​​နည်း​​တဲ့​​ စိတ် နည်း​​နည်း​​ ​​ေလး​​​ေတာင်  မြဖစ်မိဘူး​​…  အ​​ေမ့​​လက်ထဲမှာ စာရွက်ပိုင်း​​​ေလး​​တစ်ခုကို ​​ေတွ့​​ရတယ်…  ကျွန်​​ေတာ်ယူြကည့်​​လိုက်​​ေတာ့​​အ​​ေမရဲ့​​ မပီမသ မလှမပ လက်​​ေရး​​ ​​ေလး​​​ေတွနဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ့်​​ အတွက် ​​ေရး​​ထား​​တဲ့​​စာမှန်း​​ သိလိုက်ရတယ်။

သား​​​ေလး​​​ေရ…

အ​​ေမ မကျန်း​​မမာ ြဖစ်​​ေနတာြကာပါြပီ…..   အ​​ေမမ​​ေသခင် သား​​​ေလး​​ဖတ်ဖို့​​ ဒီစာ​​ေလး​​ ​​ေရး​​ထား​​ခဲ့​​ချင်လို့​​ပါ… အ​​ေမ ​​ေနရ​​ေတာ့​​မယ် မထင် ပါဘူး​​ကွယ် ….  သား​​​ေလး​​ရှိတဲ့​​ဆိုလ်း​​ကိုလဲ ​​ေနာက်တစ်ြကိမ် ဘယ်​​ေတာ့​​မှ  အ​​ေမ​​ေရာက်နိုင်​​ေတာ့​​မှာ မဟုတ်ပါဘူး​​….   သား​​​ေလး​​ကို အ​​ေမ့​​ဆီ တစ်​​ေခါက်​​ေလာက် လာလည် ​​ေစချင်လိုက်တာကွယ်….  အ​​ေမ​​ေလ သား​​​ေလး​​ကို အရမ်း​​လွမ်း​​လို့​​ပါ..  ​​ေတွ့​​ချင်လွန်း​​လို့​​ပါ…   ​​ေကျာင်း​​သား​​ ​​ေဟာင်း​​​ေတွ ြပန်လည်​​ေတွ့​​ဆံုပွဲကို သား​​​ေလး​​ လာမယ် ြကား​​​ေတာ့​​ အ​​ေမ ဝမ်း​​သာ လိုက်တာ.. ဒါ​​ေပမဲ့​​ ​​ေကျာင်း​​ကို အ​​ေမမလာဖို့​​ ဆံုး​​ြဖတ် ထား​​ပါတယ်…  အဲဒါက သား​​​ေလး​​အတွက်ပါကွယ်…အ​​ေမ့​​မှာက  မျက်စိတစ်ဖက်ထဲ ရှိတာကိုး​​…. ဒီအတွက်နဲ့​​  သား​​ကို အရှက်ရ​​ေစတာ အ​​ေမ     ဝမ်း​​နည်း​​ ပါတယ်သား​​ရယ်.

အ​​ေမ​​ေြပာြပပါ့​​မယ်သား​​ရယ်…  အမှန်​​ေတာ့​​ သား​​ငယ်ငယ်တုန်း​​က  ​​ေဆာ့​​ကစား​​ရင်း​​  မ​​ေတာ်တဆြဖစ်ြပီး​​ သား​​မျက်စိ တစ်ဖက် ပျက်စီး​​ သွား​​ခဲ့​​တယ်.    အ​​ေမ တစ်​​ေယာက် အ​​ေနနဲ့​​ မျက်စိတစ်ဖက် မရှိ​​ေတာ့​​တဲ့​​ သား​​ကို ဘယ်လိုလုပ် ြကည့်​​ရက်နိုင်ပါ့​​မလဲကွယ်… သား​​ြကီး​​လာရင် မျက်စိတစ်ဘက်တည်း​​နဲ့​​ လူ​​ေတွြကား​​ ဘယ်လိုများ​​ ​​ေနမလဲလို့​​ ​​ေတွး​​ြကည့်​​တိုင်း​​ စိတ်ဆင်း​​ရဲမိတယ်… ယူကျံုး​​မရ ြဖစ်ရတယ်….ြကီး​​လာရင် ငါ့​​သား​​​ေလး​​ရှက်မယ်ဆိုတာ အ​​ေမသိတယ်….  အ​​ေမက  အသက်ြကီး​​ြပီ..  သား​​က လူ့​​ဘဝကို အရှည်ြကီး​​ ​​ေလျှာက်လှမ်း​​ ရဦး​​မှာ​​ေလ…  ဒါ​​ေြကာင့်​​ အ​​ေမ့​​ရဲ့​​မျက်စိတစ်ဘက် သား​​ကို ​​ေပး​​လိုက်တာပါ…  အ​​ေမ့​​ရဲ့​​မျက်လံုး​​နဲ့​​ ​​ေလာကြကီး​​ကို ငါ့​​သား​​​ေလး​​ ​​ေကာင်း​​​ေကာင်း​​မွန်မွန် ြပန်ြမင်လာနိုင်တဲ့​​ အတွက် သား​​ကို ြကည့်​​ြပီး​​  အ​​ေမဝမ်း​​သာမိတယ်..ဂုဏ်ယူမိတယ်…. ဒီ့​​အတွက် အ​​ေမဘယ်​​ေတာ့​​မှ  စိတ်မ​​ေကာင်း​​ မြဖစ် ပါဘူး​​.. ဝမ်း​​လဲ မနည်း​​ခဲ့​​ပါဘူး​​.    ငယ်ငယ်က အ​​ေမ့​​ကို သား​​​ေလး​​ စိတ်ဆိုး​​ခဲ့​​ဖူး​​တယ်..စိတ်ဆိုး​​ြပီး​​ အ​​ေမ့​​ကို ​​ေြပာခဲ့​​ ဆိုခဲ့​​တာ​​ေတွ  အ​​ေမ သား​​ကို ဘယ်​​ေတာ့​​မှ ​​ေဗွ မယူခဲ့​​ပါဘူး​​….ငါ့​​သား​​​ေလး​​ငါ့​​ကို ချစ်လို့​​​ေြပာတာဘဲလို့​​  အ​​ေမ​​ေတွး​​ခဲ့​​ပါတယ်..  အ​​ေမသား​​ကို ချစ်တယ် သား​​ရယ်…. သား​​ဟာ အ​​ေမ့​​ရဲ့​​   ဘဝ ၊​ အ​​ေမရဲ့​​ ကမ္ဘာပါကွယ်……..

အိုး​​..   ကျွန်​​ေတာ့်​​အသည်း​​​ေတွကွဲပါြပီ…..အ​​ေမရယ် ….သား​​ကိုခွင့်​​မလွှတ်ပါနဲ့​​ …ဘယ်​​ေတာ့​​မှ သား​​မိုက်ကို ခွင့်​​မလွှတ်ပါနဲ့​​။

ကျွန်​​ေတာ် ရှိုက်ြကီး​​တငင် ငို​​ေြကွး​​​ေနမိပါြပီ…. ကျွန်​​ေတာ် သိပ်မုန်း​​ခဲ့​​တဲ့​​ မျက်လံုး​​တစ်ဖက်တည်း​​ရှိခဲ့​​တဲ့​​ အ​​ေမဟာ ကျွန်​​ေတာ့​​ အတွက် သူ့​​မျက်လံုး​​ကို စွန့်​​လွှတ် ခဲ့​​တယ် ဆိုတာ အ​​ေမ​​ေသမှ ကျွန်​​ေတာ်သိလိုက်ရပါြပီ.. ကျွန်​​ေတာ့်​​အတွက် ​​ေပး​​ဆပ်အနစ်နာခံြပီး​​ ချစ်သွား​​တဲ့​​ အ​​ေမ့​​ရဲ့​​​ေမတ္တာကို ဘယ်တုန်း​​ကမှ မသိတတ် နား​​မလည် တတ်ခဲ့​​တဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ် ၊​ ဘယ်တုန်း​​ကမှ မငိုခဲ့​​ဖူး​​တဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ် လူမိုက်ြကီး​​၊​ ခု​​ေတာ့​​ မဆံုး​​နိုင်တဲ့​​ မျက်ရည်​​ေတွနဲ့​​ အ​​ေမ့​​အတွက် ငို​​ေြကွး​​​ေနမိပါြပီ… ကျွန်​​ေတာ့်​​လို မိဘ​​ေကျး​​ဇူး​​ မသိတတ်တဲ့​​သား​​.. မိဘ​​ေစတနာကို နား​​မလည်တဲ့​​ သား​​မျိုး​​၊​ မိဘ​​ေသမှ ​​ေနာင်တရတဲ့​​သား​​မျိုး​​ ဘယ်​​ေတာ့​​မှ မြဖစ်ြကပါ ​​ေစနဲ့​​ဗျာ….

ကျွန်​​ေတာ့်​​အတွက် ​​ေပး​​ဆပ်အနစ်နာခံြပီး​​ ချစ်သွား​​တဲ့​​ အ​​ေမ့​​ရဲ့​​​ေမတ္တာကို ဘယ်တုန်း​​ကမှ မသိတတ် နား​​မလည်တတ်ခဲ့​​တဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ် ၊​  ဘယ်တုန်း​​ကမှ မငိုခဲ့​​ဖူး​​တဲ့​​ ကျွန်​​ေတာ်   လူမိုက်ြကီး​​၊​ ခု​​ေတာ့​​ မဆံုး​​နိုင်တဲ့​​ မျက်ရည်​​ေတွနဲ့​​ အ​​ေမ့​​အတွက် ငို​​ေြကွး​​​ေနမိပါြပီ… ကျွန်​​ေတာ့်​​လို မိဘ​​ေကျး​​ဇူး​​ မသိတတ်တဲ့​​သား​​.. မိဘ​​ေစတနာကို နား​​မလည်တဲ့​​ သား​​မျိုး​​၊​ မိဘ​​ေသမှ ​​ေနာင်တရတဲ့​​သား​​မျိုး​​ ဘယ်​​ေတာ့​​မှ  မြဖစ်ြကပါ ​​ေစနဲ့​​ဗျာ….

-------------------------------------------------------------------------------------------------

ဒီဝတ္ထုတို​​ေလး​​ကို ဖတ်ြပီး​​ အရမ်း​​ခံစား​​ရတဲ့​​အတွက် ြကိုး​​စား​​ြပီး​​ ဘာသာြပန်ထား​​ပါတယ်…. လိုအပ်ချက်များ​​ ရှိခဲ့​​ပါက ခွင့်​​လွှတ်သည်း​​ခံြပီး​​ ဖတ်​​ေပး​​ြကပါ​​ေနာ်…  ဝိုင်း​​ဝန်း​​ အြကံ​​ေပး​​ြကတဲ့​​ သူငယ်ချင်း​​များ​​ကို ​​ေကျး​​ဇူး​​တင်​​ေြကာင်း​​ အသိ​​ေပး​​ပါရ​​ေစရှင်..

A Mother's Sacrifice ( Unknown Author) ကို ဘာသာြပန်ပါသည်။

​​ေချာ (အစိမ်း​​​ေရာင်လွင်ြပင်)